Τον κίνδυνο εκτροχιασμού του προϋπολογισμού προβάλλουν τα κυβερνητικά επιτελεία, προϊδεάζοντας ότι τα μέτρα «στήριξης» για την Ενέργεια έχουν πιάσει ταβάνι. Την ίδια ώρα, τα επιτελεία τους επισείουν τον κίνδυνο της «αποσταθεροποίησης» μπροστά στον βαρύ χειμώνα, που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς, γι' αυτό και χρειάζεται να κυριαρχήσει κλίμα συναίνεσης και συνεννόησης μέχρι τις εκλογές. Σταλάζουν δηλητήριο στον λαό με όποιον τρόπο μπορούν: Εκβιάζοντας ότι το ταμείο πιάνει πάτο και επομένως δεν υπάρχουν περιθώρια για παροχές, άρα να μη διεκδικεί μέτρα ανακούφισης έξω από τις «αντοχές της οικονομίας», γιατί υπονομεύει δημοσιονομικά τη χώρα. Απειλώντας με «αστάθεια» σε δύσκολους καιρούς, που αφήνει τη χώρα εκτεθειμένη σε «εξωτερικούς κινδύνους». Και καλλιεργώντας στάση αναμονής μέχρι τις εκλογές, λέγοντας στον λαό λίγο - πολύ «όσο κι αν υποφέρεις, όσο κι αν αγανακτείς, κάνε υπομονή μέχρι την κάλπη και πόνταρε όλες τις ελπίδες σου στην κυβερνητική εναλλαγή». Το έργο το έχει ξαναδεί ο λαός και σε προηγούμενες κρίσεις. Το σχέδιο είναι να δεχτεί αδιαμαρτύρητα να πληρώσει αυτός την κρίση και τους ανταγωνισμούς, και το κεφάλαιο να περάσει άβρεχτο. Στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση όμως βρίσκεται το συμφέρον του λαού. Η «σταθερότητα» του συστήματος που τον τσακίζει σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια, ακρίβεια, στέρηση και των πιο αναγκαίων. Η αναμονή για τις εκλογές και η επένδυση στους «σωτήρες» του «μικρότερου κακού» είναι χάσιμο πολύτιμου χρόνου και οδηγούν μαθηματικά στο μεγαλύτερο κακό. Μόνο ο δρόμος του οργανωμένου μαζικού αγώνα μπορεί να δώσει διέξοδο, και αυτό σηματοδοτεί η συμμετοχή δεκάδων σωματείων και φορέων στο συλλαλητήριο της ΔΕΘ.