Αλλά μήπως έχει να περιμένει κάτι ο λαός από το υποτιθέμενο «ξύπνημα» της ΕΕ, που βλέπουν τα αστικά επιτελεία; Ολα τα σενάρια που «πέφτουν στο τραπέζι» μιλάνε από μόνα τους. Για παράδειγμα, για το «ιβηρικό μοντέλο» που αποθεώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, για πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου που χρησιμοποιείται στην ηλεκτροπαραγωγή, το ερώτημα που βάζουν οι γνωρίζοντες είναι «ποιος θα πληρώσει τη διαφορά». Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει βέβαια ότι θα την πληρώσουν από άλλη τσέπη οι λαοί. Το σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» για τα έξτρα χαράτσια στην Ενέργεια το επιβεβαιώνει. Το ίδιο ισχύει και για το ενδεχόμενο μείωσης της βιομηχανικής κατανάλωσης αερίου έναντι αποζημίωσης, την οποία και πάλι θα βγάλουν από την τσέπη των λαών. Σε όποια εκδοχή, οι προτάσεις τους αφήνουν άθικτες τις «ρίζες» της ενεργειακής φτώχειας. Εξ ου και τα... νανουρίσματα, από τα αστικά επιτελεία για τις αιτίες και για τη διέξοδο, που βρίσκεται μόνο στην πάλη για ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης, με κατάργηση των ειδικών φόρων, του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και των υπόλοιπων μέτρων της «απελευθέρωσης», για διαγραφή χρεών και καμία διακοπή ρεύματος σε λαϊκά σπίτια. Σε σύγκρουση με τη στρατηγική της «πράσινης» καπιταλιστικής ανάπτυξης και την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής ευημερίας.