Στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του ήδη κατασταλτικού χαρακτήρα της σωφρονιστικής πολιτικής κινείται το νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη «Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός Σωφρονιστικού Κώδικα - Τροποποιήσεις στον ν. 2776/1999», όπως επιβεβαιώθηκε ανάγλυφα χτες κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της αρμόδιας Επιτροπής, όπου είχαν κληθεί σε ακρόαση σχετικοί εξωκοινοβουλευτικοί φορείς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι στόχοι του νομοσχεδίου όπως τους ονόμασε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τ. Θεοδωρικάκος - «η βελτίωση των συνθηκών των καταστημάτων κράτησης, η περαιτέρω θωράκιση των δικαιωμάτων, η διασφάλιση ισότητας, η ενίσχυση των φορέων κοινωνικής επανένταξης» και πάει λέγοντας - αποτελούν εντελώς ανέξοδες διακηρύξεις, για να καλύπτεται το αντιδραστικό περιεχόμενο του νομοσχεδίου.

Για τον υπερπληθυσμό που επικρατεί στις φυλακές και την τρομακτική υποστελέχωση σε βασικότατες ειδικότητες ήταν αποκαλυπτικά όσα αναφέρθηκε από τους αρμόδιους φορείς. Ενδεικτικά, ο Δημήτρης Βάντσης, πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος Στερεάς Ελλάδας του Συλλόγου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας, έκανε λόγο για καταστήματα όπου για 700 και πάνω κρατούμενους αντιστοιχούν 3 μέλη επιστημονικού προσωπικού, ενώ για την παρακολούθηση των ατόμων που παίρνουν άδειες και οι οποίοι δεν έχουν συγγενικό περιβάλλον, από τις υπηρεσίες επιμελητών ανηλίκων ή επιμελητών κοινωνικής αρωγής, όπως προβλέπεται στο άρθρο 49, υπάρχουν καταστήματα με μηδενικό προσωπικό ή ελάχιστο. «Αντιλαμβάνεστε ότι ρεαλιστικά το να περιμένουμε ότι από πέντε ανθρώπους θα ελέγχονται άνθρωποι που παίρνουν άδεια, ή και άνθρωποι που έχουν αποφυλακιστεί, για να βοηθηθούν στην προσαρμογή τους στη νέα κατάσταση, της ελευθερίας τους, είναι όχι απλώς αισιόδοξο, μάλλον εκτός πραγματικότητας», σημείωσε.

Στη συζήτηση επί των άρθρων, η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα ανέδειξε ότι επιπλέον δεν υπάρχουν στοιχεία για το πόσοι κρατούμενοι έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν, με ποιες συνθήκες, πόσες θέσεις υπάρχουν κ.λπ. Επίσης δεν κλήθηκε ενώ προτάθηκε η Επάνοδος, που έχει να κάνει με τα ζητήματα της κοινωνικής επανένταξης, που κι εκεί δεν έχει δημιουργηθεί η δομή, ο ξενώνας για τη φιλοξενία των αποφυλακισμένων, αλλά ακόμα κι αυτός που προβλέπεται δίνει τη δυνατότητα για δίμηνη παραμονή. Αρα, εφόσον δεν υπάρχει εργασία, στέγη κ.λπ., είναι καταδικασμένοι και δεδομένοι στην υποτροπή οι αποφυλακισμένοι.

Συνεχίζοντας έθεσε το ερώτημα: «Με αυτούς τους αριθμούς που μας ανέφεραν οι φορείς, 700 και πλέον κρατούμενοι σε κάθε κατάστημα, πώς θα φτάσουμε στον ανώτατο αριθμό των 300; Οταν μάλιστα η συνολική λογική του σωφρονιστικού κώδικα είναι περιορισμός των αδειών, περιορισμός των μεταγωγών στα αγροτικά καταστήματα, ουσιαστική υπονόμευση αν όχι κατάργηση των περισσότερων μορφών εναλλακτικής μορφής έκτισης της ποινής;».

Αναφέρθηκε ακόμα στα άρθρα που προβλέπουν τη δυνατότητα με κυβερνητική παρέμβαση να εμποδίζεται ή να επιβάλλεται μία μεταγωγή, ενώ σε αυτά έρχονται να προστεθούν και οι διατάξεις που επανεισάγουν - και μάλιστα σε χειρότερη εκδοχή - τα καταστήματα τύπου Γ', δηλαδή τα καταστήματα αυξημένης ασφαλείας. «Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό ότι δίνεται ακόμα και η πρόβλεψη σε αυτά να μετάγονται ακόμα και νεαροί κρατούμενοι», τόνισε.

Στάθηκε επίσης στις διατάξεις που φέρνουν εμπόδια για τη χορήγηση άδειας και για την εκπαιδευτική άδεια, η οποία θα συναρτάται πλέον με την ποινή του εκάστοτε κρατούμενου, ενώ ειδική αναφορά έκανε στο άρθρο 75 - προβλέπει ότι ήδη κατατεθέντα αιτήματα για μεταγωγές κρατουμένων, για λόγους οικογενειακούς προσωπικούς κ.λπ., θα τίθενται στο αρχείο αν καθυστερήσει η υπηρεσία να απαντήσει - απαιτώντας να αποσυρθεί.