Πριν από έναν μήνα, κυβέρνηση και αστικά ΜΜΕ πανηγύριζαν για τη δήθεν αποκλιμάκωση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας, με αφορμή τη μείωση κατά ελάχιστα λεπτά στις τιμές που ανακοίνωναν οι πάροχοι, κι ας παρέμεναν «στον θεό» σε σχέση με πριν από έναν χρόνο. Ελεγαν τότε διάφορες μπαρούφες για τα «κυβερνητικά μέτρα που πιάνουν τόπο», για την «αποκλιμάκωση των τιμών στην ΕΕ», για τις «νέες ισορροπίες στην αγορά». Χτες, όμως, με την εκτίναξη των τιμών κατά 30%, άρχισαν το παραμύθι «απ' την ανάποδη», στο ενδεχόμενο να χρειαστεί νέα κρατική παρέμβαση για να διασφαλιστούν η εισπραξιμότητα και η κερδοφορία των ομίλων, που απειλείται από τη νέα άνοδο των τιμών. Η αλήθεια είναι όμως ότι όλων των ειδών οι κρατικές παρεμβάσεις «εντός των τειχών» και των «αντοχών» της καπιταλιστικής αγοράς έχουν δοκιμαστεί τους προηγούμενους μήνες: Και οι απευθείας επιδοτήσεις στους ομίλους, και οι επιδοτήσεις στους λογαριασμούς του ρεύματος, και το φόρτωμα της «ρήτρας αναπροσαρμογής» απευθείας στις πλάτες των καταναλωτών, και η «απορρόφησή» της από το κράτος, με χρήματα από την άλλη τσέπη του λαού.