Τις μέρες αυτές, που ο λαός και η νεολαία βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας ασφαλείς μεταφορές, ο πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης είχε τον δικό του νταλκά: «Αδήριτη η ανάγκη επαναλειτουργίας του - ανεξάρτητου από το λοιπό εθνικό δίκτυο - σιδηροδρόμου στον Ν. Εβρου και έναρξης των εμπορικών δρομολογίων προς/από την ανατολική και βόρεια Ευρώπη», έγραφε. Ο λόγος είναι ότι το λιμάνι έχει πλημμυρίσει με αμερικανοΝΑΤΟικό πολεμικό εξοπλισμό, που ξεφόρτωσαν τα δυο αμερικανικά μεταγωγικά και δεν μπορεί να μεταφερθεί μόνο από το οδικό δίκτυο. Γι' αυτό δεν προκαλεί εντύπωση ότι ανάμεσα στις πρώτες γραμμές του σιδηροδρόμου που θα επαναλειτουργήσουν μέσα στη βδομάδα, βρίσκεται η γραμμή Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο, ο βασικός άξονας για την προώθηση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών προς τον βορρά, μέσω του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Μάλιστα, όπως σχολίαζαν διάφοροι «παράγοντες» της περιοχής, ο πρόεδρος του ΟΛΑ παραβγήκε «μπροστά» με τη δήλωσή του για τον σιδηρόδρομο και το λιμάνι, προκαλώντας το λαϊκό αίσθημα, που ταυτίζεται με τις εκδηλώσεις θλίψης και οργής για το έγκλημα στα Τέμπη. Αλλά έτσι είναι: Οταν πρόκειται για τα συμφέροντα των «συμμάχων» και το «όραμα» της αστικής τάξης για μετατροπή της χώρας σε ΝΑΤΟικό, διαμετακομιστικό και ενεργειακό κόμβο, ακόμα και τα προσχήματα ...πάνε περίπατο.