Αρχικά να πούμε ότι τα κόμματα - «διάττοντες αστέρες» δεν είναι νέο φαινόμενο. Το αστικό πολιτικό σύστημα παράγει κατά καιρούς τέτοιου είδους κόμματα, ώστε να ενσωματώνει την αγανάκτηση και την απογοήτευση, οδηγώντας την σε ανώδυνα κανάλια. Τα κόμματα αυτά εμφανίζονται συνήθως ως αρχηγικά, με μπροστάρη κάποια «ισχυρή» προσωπικότητα, πουλάνε φανφάρες και μεγάλα λόγια (συνήθως αόριστα), ενώ τις περισσότερες φορές στην πορεία προσκολλώνται σε όποιο μεγαλύτερο κόμμα έχει έλλειψη εδρών για να σχηματίσει κυβέρνηση. Η πείρα του ελληνικού λαού είναι πια μεγάλη. Ποτάμι, ΔΗΜΑΡ, ΛΑ.Ο.Σ., ΑΝΕΛ, ΜέΡΑ25, Ενωση Κεντρώων κ.λπ. Κόμματα και σχηματισμοί θνησιγενείς, που τροφοδότησαν εκ νέου την απογοήτευση, οδηγώντας τους ψηφοφόρους ξανά στα κόμματα - «πυλώνες» του αστικού πολιτικού συστήματος.

Ενα τέτοιο δημιούργημα λοιπόν είναι και η «Πλεύση Ελευθερίας». Κανείς δεν γνωρίζει τις θέσεις της για κανένα ζήτημα. Οχι τυχαία, αφού τόσο ο λόγος της κας Κωνσταντοπούλου (που να σημειώσουμε ότι είναι και το μόνο στέλεχος του εν λόγω πολιτικού σχηματισμού που γνωρίζουμε) όσο και η διακήρυξη που βρίσκει κανείς στην ιστοσελίδα του κόμματος περιλαμβάνουν γενικολογίες και αόριστες φράσεις, διανθισμένες με λέξεις που «χαϊδεύουν αυτιά» (δεξιά και αριστερά), όπως μνημονιακή δεσποτεία, ολοκληρωτισμός της ευρωγραφειοκρατίας, χρεοκρατία, τραπεζοκρατία, ολιγαρχικό διαπλεκόμενο κατεστημένο κ.λπ. Αυτά συνοδεύονται από μια σειρά αιτήματα που στο επίκεντρο έχουν νομικά κατά κύριο λόγο ζητήματα. Ως αντίπαλος, δε, προβάλλεται ένα ομιχλώδες «σύστημα μηχανισμών», χωρίς να αποσαφηνίζεται σε τι συνίστανται αυτοί οι μηχανισμοί, ποιοι τους αποτελούν και πώς θα τους αντιπαλέψουμε.

Σε κάθε περίπτωση, η ίδια η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν «φύτρωσε» παραμονές εκλογών του 2023 στη χώρα. Μάλιστα, μόνο ως ανέκδοτα μπορούν να εκληφθούν κάποιες φράσεις της, του τύπου «δεν θεωρώ ότι μπορούν να μιλάνε σαν να μην έχουν κυβερνήσει Τσίπρας, Μητσοτάκης, Ανδρουλάκης» και «ο κόσμος δεν τρώει "κουτόχορτο", καταλαβαίνει ότι αυτοί που έχουν ήδη κυβερνήσει δεν θα κάνουν κάτι διαφορετικό τώρα», τη στιγμή που η ίδια ήταν σημαίνον στέλεχος στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ! Μόνο ως φάρσα μπορεί να εκληφθεί η αντιμνημονιακή φρασεολογία της, τη στιγμή που η ίδια έχει τεράστιες ευθύνες για τον δρόμο που μας οδήγησε στο 3ο μνημόνιο, στηρίζοντας τη «συμφωνία - γέφυρα» για παράταση του 2ου μνημονίου, την κλοπή των αποθεματικών για την αποπληρωμή του χρέους, καθώς και μια σειρά ακόμα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ταυτόχρονα, έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξαπάτηση του λαού, στο να πιστέψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν δήθεν συγκρουσιακή δύναμη, που θα έσκιζε τα μνημόνια.

Επιπλέον, ήδη ως πρόεδρος της Βουλής διακρίθηκε στο φλερτ με τους φασίστες, φλερτ που απ' ό,τι βλέπουμε κρατάει μέχρι και σήμερα.

Ο λαός της Αχαΐας, όπως άλλωστε και όλης της Ελλάδας, δεν πρέπει να ξεγελαστεί από κινήσεις φτηνού εντυπωσιασμού, νομικά τερτίπια που ανάγονται σε τρομερές συγκρούσεις και τον θολό αντισυστημισμό, που οδηγεί ντουγρού στις αγκάλες του συστήματος. Κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί, νομίζοντας ότι η είσοδος τέτοιου είδους κομμάτων στη Βουλή μπορεί να αποδυναμώσει την αντιλαϊκή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αντίθετα, η συστημική αντιπολίτευση που θα ασκήσουν θα δώσει «αέρα στα πανιά» της κυβερνητικής πολιτικής.

Στις εκλογές της 25ης Ιούνη πρέπει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο το ΚΚΕ, η μόνη δύναμη που έχει αποδείξει ότι είναι απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβέρνηση και ότι όση δύναμη του δώσει ο λαός, θα την καταθέσει στους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες. Μόνο το ΚΚΕ θα είναι 100% λαϊκή μαχητική αντιπολίτευση, μέσα και έξω από τη Βουλή.