Κάθε εργάτης στη γραμμή παραγωγής, ο μηχανικός στη βάρδια, ο θερμαστής, ο τεχνίτης, κάθε εργαζόμενος στο γραφείο και στον Η/Υ, ο αναλυτής του χημείου, ο ελεγκτής ποιότητας, ο νεολαίος που στερήθηκε τη μελέτη της επιστήμης και βγήκε στο μεροκάματο, αξίζει πριν πάει στις κάλπες στις 25 Ιούνη να αναρωτηθεί:

Ποιο ήταν εκείνο το κόμμα που μου μείωσε τον μισθό; Ποιο ήταν εκείνο το κόμμα που πάγωσε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις τριετίες; Ποιο ήταν εκείνο το κόμμα που ποινικοποίησε τις απεργίες και χτύπησε τις κινητοποιήσεις του λαού με ΜΑΤ και «αύρες»; Ποιο ήταν εκείνο το κόμμα που επέβαλε τους πλειστηριασμούς και ξεσπιτώνει οικογένειες; Ποιο ήταν το κόμμα που καθιέρωσε μισθούς πείνας; Ποιο ήταν το κόμμα που οδήγησε σε ζωή με γραμμάτια και pass; Ποιο ήταν το κόμμα που θυσίασε τη ζωή του λαού για τα κέρδη των λίγων, που στήριξε το «να ματώνουν οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ»;

Οι ερωτήσεις αφορούν το φάσμα της ζωής μας ολάκερης και η απάντηση χωράει πολλές επιλογές! Γιατί; Γιατί σε όλα τα παραπάνω έχουν βάλει φαρδιά - πλατιά την υπογραφή τους διαχρονικά οι κυβερνήσεις των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Από κοντά και τα λοιπά κόμματα - δορυφόροι που ξεγέλασαν στο παρελθόν τον εργαζόμενο λαό και θέλουν και πάλι να του κλέψουν την ψήφο, να την καταθέσουν σε ανώδυνα, βολικά κανάλια. Βεβαίως, πάντα, αφού παίξουν τον «μιας χρήσης» ρόλο τους, θα διαλυθούν, ενώ τα στελέχη τους θα τους ζητούν να τους πιστωθεί η «υπηρεσία» με μεταγραφή σε κάποιο μεγάλο αστικό κόμμα, σε κυβερνητικό αξίωμα, ή σε καρέκλα με ρόλο συμβούλου της μεγαλοεργοδοσίας.

Μόνο το ΚΚΕ δεν θα μπορούσε να αποτελεί επιλογή απάντησης σε κάποιο από τα παραπάνω ερωτήματα! Αυτήν την καθοριστική διαφορά είναι που πρέπει να αντιληφθούμε και να την κάνουμε κριτήριο ψήφου και στοιχείο ενότητας. Γιατί τους ΚΚΕδες θα τους βρει κανείς στο πλάι του να μοιράζονται τον μόχθο για το μεροκάματο, εκεί που η εργοδοσία προσπαθεί να τσαλακώσει συνειδήσεις, θα τους βρει έξω από την πύλη του εργοστασίου στην απεργία, στη συνέλευση στον χώρο δουλειάς, στη γειτονιά να παλεύουν ενάντια στις εξώσεις και για να μη μείνει κανείς χωρίς ρεύμα, στη μάχη για να σβήσουν οι φωτιές, στον αγώνα για τη μόρφωση της νεολαίας, στο γλέντι της παρέας.

Τους ΚΚΕδες θα τους βρει κανείς μέσα στον μόχθο, στις στενοχώριες και τις χαρές του λαού, γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα του, με δέσμευση εφ' όρου ζωής να νικήσει η ζωή, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα! Θα τους βρει κανείς να παλεύουν το άδικο και να δίνουν το χέρι σε όποιον σηκώνεται.

Επειδή λοιπόν όσο και να σφίξουμε το ζωνάρι, οι τρύπες δεν τελειώνουν, επειδή θέλουμε να κοιτάμε τα παιδιά μας στα μάτια και να βλέπουμε τη χαρά, επειδή οι εργάτες είμαστε περήφανοι και θέλουμε να έχουμε το κεφάλι ψηλά, η ρεαλιστική, η συνεπής, η μαχητική επιλογή είναι μία: ΚΚΕ δυνατό γιατί την επόμενη μέρα έχουμε πολλή κόντρα να βάλουμε και πρέπει να είμαστε ψηλότεροι, ακόμα πιο δυνατοί!