Η «μαζική απόβαση» 2,5 εκατ. τουριστών στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» μόνο τον Μάη (ποσοστό αυξημένο κατά 23,4% σε σύγκριση με το 2022, αλλά και κατά 11,1% σε σχέση με το 2019), η αύξηση των ταξιδιωτικών εισπράξεων κατά 63,8% σε σύγκριση με το 2022 μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2023, αποτελούν τη βάση για τα «χαράς ευαγγέλια» των μεγάλων τουριστικών ομίλων και του πολιτικού τους προσωπικού στα κόμματα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο.

Τα ίδια τα νούμερα αποκαλύπτουν ότι με το ίδιο ή και λιγότερο προσωπικό σε σχέση με πέρσι η δουλειά όχι μόνο είναι πιο έντονη αλλά το δίχως άλλο εξοντωτική, αφού αν αντιστοιχίσουμε για φέτος στην Αθήνα μισό εκατ. τουρίστες παραπάνω από το 2022 μόνο για τον μήνα Μάη, καταλαβαίνει κανείς τον φόρτο εργασίας που αναλογεί σε καθέναν από τους εργαζόμενους σε ξενοδοχεία και εστιατόρια της πόλης, οι οποίοι τουλάχιστον για φέτος δεν κατάλαβαν και πολύ τη διαφορά που κάνει η καλοκαιρινή περίοδος σε σχέση με τον χειμώνα.

Οι σακατεμένες από την υπερεργασία καμαριέρες, τα διαλυμένα μυοσκελετικά των σερβιτόρων με ατελείωτα ωράρια ορθοστασίας και τα εκατομμύρια πιάτα που βγάζουν οι μάγειροι καθημερινά δεν μπορούν να πείσουν ότι η ανάπτυξη φέρνει πρόοδο και ευημερία. Τα δεκάδες μικρά και μεγάλα εργοδοτικά εγκλήματα που η νομοθεσία βαφτίζει «ατυχήματα», οι αυξημένες σε σχέση με το παρελθόν επαγγελματικές ασθένειες που έχουν «κόστος» την ικανότητα για εργασία, μέχρι και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων, δεν μπορούν να αποτελούν καμιά ένδειξη προόδου, σε έναν κλάδο μάλιστα που δεν έχει την ίδια επικινδυνότητα με αυτόν της βιομηχανίας.

Οι «κλάψες» για τις ακάλυπτες θέσεις εργασίας που διαβάζαμε κι ακούγαμε όλο τον χειμώνα και που δήθεν θέτουν σε κίνδυνο το «ελληνικό θαύμα του τουρισμού» τώρα έγιναν πανηγυρισμοί και καλέσματα για τα «κεφάλια μέσα». Τίποτε και κανείς δεν πρέπει να διαταράξει την αλματώδη ανάπτυξη των μεγάλων τουριστικών ομίλων που σίγασαν στα δύο χρόνια της πανδημίας. Τότε που αποκαλύφθηκε με τον πιο τρανταχτό τρόπο ότι αυτά τα μεγαθήρια δίχως τους εργαζόμενους είναι απλά κουφάρια. Τώρα πρέπει, κατά τους μεγαλοεργοδότες και τις κυβερνήσεις τους, να δουλεύει ένας για δέκα κι όλοι για να σπάσουν τα ρεκόρ εισπράξεων και τα ταμεία τους.

Αλλά και στον τομέα του εισοδήματος δεν αντέχει κι εδώ καμιά σύγκριση. Πώς μπορεί να βάλεις στο ίδιο «πιάτο» τα 732,9 εκατ. ευρώ του πρώτου τριμήνου του 2023 με τη μηδενική αύξηση στους εργαζόμενους στην εστίαση ή και την αύξηση κατά 40 ευρώ στους μισθούς των ξενοδοχοϋπαλλήλων, όπου βέβαια εφαρμόζεται η Κλαδική Συλλογική Σύμβαση; Το να δουλεύεις με μισθούς του 2009 ή να παίρνεις αύξηση 75 λεπτά τη μέρα δεν συνιστά πρόοδο.

Πρόοδο και ευημερία σημαίνει ακόμα το δικαίωμα στις διακοπές και την αναψυχή για τους εργαζόμενους αυτού του κλάδου, όπως για όλο τον λαό. Πόσοι λοιπόν από τους 10 εκατ. μέχρι σήμερα επισκέπτες, που εξυπηρετούν οι 300.000 εργαζόμενοι του κλάδου, ανήκουν σε ελληνικές εργατικές οικογένειες, ή είναι συνταξιούχοι, αγρότες ή ελεύθεροι επαγγελματίες; Πόσοι θα είναι μέχρι το τέλος του χρόνου; Πόσοι από αυτούς μπορούν να κάνουν όχι μια βδομάδα αλλά μια μέρα διακοπές σε ένα από τα χιλιάδες τουριστικά θέρετρα; Και γιατί πρέπει να αποδεχτεί κανείς ότι οι διακοπές «δεν είναι για όλους»; Είναι σαν να αποδεχτεί κανείς ότι το ασθενοφόρο δεν είναι για όλους κι άρα μπορεί και να πεθάνεις πριν φτάσεις σε ένα Κέντρο Υγείας. Οτι τα νοσοκομεία δεν είναι για όλους, άρα μπορεί να σβήσεις ήσυχα σπίτι σου. Οτι η στέγη δεν είναι για όλους, άρα να μείνεις στον δρόμο για να μεγαλώσουν τα «κοράκια» την περιουσία τους, ότι η Εκπαίδευση δεν είναι για όλους, άρα μείνε αμόρφωτος και πάει λέγοντας.

Αυτά όχι μόνο δεν συνιστούν πρόοδο αλλά είναι οπισθοδρόμηση ολοταχώς!

Και σε αυτήν την οπισθοδρόμηση οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες όχι μόνο αντιστέκονται αλλά προβάλλουν και τη μοναδική διέξοδο για τα συμφέροντα του λαού, που βρίσκεται στη σύγκρουση και την ανατροπή του σάπιου, διεφθαρμένου συστήματος, που βάζει τα κέρδη μιας χούφτας καπιταλιστών πάνω από τις ζωές εκατομμυρίων. Που αναδεικνύει ότι ο τουρισμός και η αναψυχή πρέπει να είναι - και είναι - λαϊκό δικαίωμα κι όχι πανάκριβο εμπόρευμα.

Η σημαντική άνοδος του ΚΚΕ σε όλα τα αστικά κέντρα, αλλά και στην περιφέρεια, αποδεικνύει την αύξηση του κύρους του στον λαό. Αναδεικνύει ότι η ψήφος στο ΚΚΕ, κόντρα σε διλήμματα, εκβιασμούς, αποτελεί την πιο γνήσια, λαϊκή - εργατική επιλογή όσων δεν έχουν αναβάλει επ' αόριστον τα όνειρα και τις προσδοκίες τους. Οσων συμπορεύτηκαν μαζί μας τα τελευταία χρόνια για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας, κόντρα στην πολιτική που συνθλίβει τη ζωή μας.

Γιατί καλά γνωρίζουν ότι μόνο το ΚΚΕ και ξέρει και μπορεί να τα βάλει με τις κυβερνήσεις, τη μεγαλοεργοδοσία και την αντιλαϊκή πολιτική.

Γιατί το ΚΚΕ παλεύει να συνενώνονται όλες οι εστίες αντίστασης σε ένα πανελλαδικό κίνημα αμφισβήτησης και σύγκρουσης.

Και γιατί μπορούμε να παλέψουμε για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις και μέτρα προστασίας της ζωής των εργαζομένων, κόντρα στο νομοθετικό οπλοστάσιο των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ που προστατεύουν τα κέρδη της εργοδοσίας, δυναμώνοντας τους συλλογικούς αγώνες, κόντρα στον συμβιβασμό και την απογοήτευση που καλλιεργούν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, χύνοντας νερό στον μύλο της ΝΔ.