Η μαζική συμμετοχή αντιπροσώπων των Σωματείων, αλλά και εργαζομένων της περιοχής στις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη 5 Ιούλη, αποτελεί μια ακόμη δυναμική απάντηση στα «χτυπήματα» του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά και έκφραση μιας πλατιάς αποδοχής και στήριξης των ταξικών δυνάμεων του Εργατικού Κέντρου, της αγωνιστικής γραμμής και στάσης που ακολουθεί τον τελευταίο χρόνο.

Οι εργαζόμενοι της Λιβαδειάς, τους τελευταίους τρεις μήνες, έχουν πάρει στα χέρια τους την υπόθεση υπεράσπισης του προεδρείου του Εργατικού Κέντρου από την επίθεση που έχει εξαπολύσει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, με μπροστάρηδες συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Μία επίθεση που υπαγορεύεται από τη μεγάλη εργοδοσία στην περιοχή, ενορχηστρώνεται μάλιστα σε ...δημαρχεία όπως αυτό του δήμου Διστόμου - Αράχωβας - Αντίκυρας και στοχεύει στην αλλοίωση του συσχετισμού δύναμης, στον έλεγχο του Εργατικού Κέντρου και την ανακοπή της διεκδικητικής του δράσης σε χώρους δουλειάς και κλάδους για τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Με την αποφασιστικότητά τους οι εργαζόμενοι όχι μόνο ακύρωσαν στην πράξη τα σχέδια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά ταυτόχρονα έστειλαν δυναμικό μήνυμα σε κυβέρνηση και εργοδοσία ότι θα σταθούν απέναντι σε όποιον επιχειρεί να βάλει εμπόδια στην οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση μέσα από τα σωματεία.

Χαρακτηριστική περίπτωση της πρακτικής που ακολούθησαν οι εργατοπατέρες της περιοχής είναι οι εν κρυπτώ και ...«μαϊμού» εκλογές στο Σωματείο των εργολαβικών στις εγκαταστάσεις της «Αλουμίνιον της Ελλάδος», που πραγματοποιήθηκαν δίπλα από τα γραφεία της διοίκησης, με πλαστογραφίες, χωρίς έλεγχο του ποιος ψηφίζει και με τραμπουκισμό εκπροσώπων της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, που θέλησαν να παρακολουθήσουν τη διαδικασία.

Συνεχίστηκαν με τα εξώδικα, αλλά και ασφαλιστικά μέτρα στις εκλογές του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λιβαδειάς, τα οποία απορρίφθηκαν από τα δικαστήρια. Εξυσαν μάλιστα τον πάτο της κατάντιας να καλούν τους εργαζόμενους να απέχουν από τις εκλογές του Σωματείου τους. Ωστόσο, πήραν την απάντηση που έπρεπε, καθώς ιδιωτικοί υπάλληλοι και εμποροϋπάλληλοι της περιοχής συμμετείχαν μαζικά στις εκλογές του Σωματείου τους στα μέσα Ιούνη, δίνοντας δυναμική απάντηση στις πιέσεις και τους εκβιασμούς του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού και εργοδοτών της περιοχής.

Και, συνεχίζοντας την κατρακύλα τους, οι μπροστάρηδες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν προσήλθαν ούτε στο απολογιστικό συνέδριο της Τετάρτης. Ωστόσο, παρά τις μεθοδεύσεις τους και το σαμποτάρισμα της διαδικασίας, τις πιέσεις σε αντιπροσώπους να τους ακολουθήσουν στον κατήφορό τους, η μεγάλη πλειοψηφία των εκπροσώπων Σωματείων τούς γύρισε την πλάτη, δίνοντας αποφασιστικά το «παρών» στο συνέδριο και εγκρίνοντας τον απολογισμό και το πρόγραμμα δράσης.

Στις εργασίες του συνεδρίου τόσο μέσα από την τοποθέτηση του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς, Κώστα Κολιούση, όσο και μέσα από τις παρεμβάσεις αντιπροσώπων Σωματείων κατατέθηκε η πλούσια πείρα που αποκτήθηκε το προηγούμενο διάστημα, συζητήθηκαν συμπεράσματα και τονίστηκε η αποφασιστικότητα για ακόμη μεγαλύτερη ένταση της προσπάθειας οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων.

Παράλληλα, μια σειρά αντιπρόσωποι Σωματείων στις παρεμβάσεις τους κατήγγειλαν και καταδίκασαν την επίθεση και τα χτυπήματα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, με τους παρευρισκόμενους να ξεσπούν σε χειροκροτήματα και το σύνθημα «συνδικάτα εργατών και όχι των εργοδοτών» να ακούγεται δυνατά.

Στον απολογισμό της δράσης που αναπτύχθηκε από το προηγούμενο συνέδριο, ο Κώστας Κολιούσης αναφέρθηκε αναλυτικά στις αγωνιστικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, τη στήριξη των πρωτοβάθμιων Σωματείων, την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος στην περιοχή, αλλά και μία σειρά ακόμα πρωτοβουλιών, που αφορούν συνολικά τη ζωή του λαού, όπως η διεκδίκηση για δωρεάν παραχώρηση των ακινήτων της Κρύας. Και τόνισε ως «κυριότερο επίτευγμα» του ΕΚ το γεγονός ότι απομονώθηκαν οι «σειρήνες της υποταγής και του συμβιβασμού», τα καλέσματα δηλαδή των εργατοπατέρων της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ, η οποία στήριξε με κάθε τρόπο τα «θέλω» του ΣΕΒ και της κυβέρνησης. Ξεχώρισε το γεγονός ότι στον αντίποδα των παραπάνω, συνδικαλιστές από σωματεία που βρέθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην πρώτη γραμμή των εργατικών αγώνων, που συναντήθηκαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις κόντρα στην εργοδοσία, μέτρησαν νέα βήματα στον συντονισμό και στην κοινή δράση, κάτι που συνέβαλε στη βελτίωση των συσχετισμών στο Εργατικό Κέντρο, αλλά δίνει και καλύτερες προοπτικές δράσης στις απαιτήσεις της περιόδου.

Στάθηκε επίσης στην έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη του Εργατικού Κέντρου και των Σωματείων της περιοχής στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, αφού αντιπροσωπεία του συμμετείχε σε όλα τα συλλαλητήρια που πραγματοποιήθηκαν, καθώς και στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες και τις κινητοποιήσεις ενάντια στην ακρίβεια, στο έγκλημα στα Τέμπη κ.λπ. Εκανε ιδιαίτερη αναφορά στην έκφραση αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε εργαζόμενους και ανέργους που είχαν ανάγκη, όπως με τη δημιουργία τράπεζας αίματος, κοινωνικού ιατρείου και φαρμακείου αλλά και του λαϊκού φροντιστηρίου, που, όπως σημείωσε, οι μαθητές που συμμετείχαν στις πανελλαδικές εξετάσεις είχαν επιτυχία και τη φετινή χρονιά.

Συνεχίζοντας, ο Κώστας Κολιούσης αναφέρθηκε στην επίθεση που δέχεται η εκλεγμένη Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

«Είναι γνωστό σε όλους ότι αυτή η διοίκηση έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου. Ας μην ξεχνάμε, πριν έναν χρόνο στις εκλογές, το τι τηλέφωνα έπεφταν σε όλους σας για να μη στηρίξετε αυτήν τη διοίκηση. Τη στηρίξατε όμως, αν και σε κάποια άτομα αυτό δεν άρεσε, και έκτοτε γίνονται συνεχείς προσπάθειες για την ανατροπή της», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Πρόσθεσε ότι όσοι επιτίθενται με λασπολογίες και ανακρίβειες, προσπαθούν να ανατρέψουν τη σημερινή διοίκηση, στοχεύοντας να μετατρέψουν το Εργατικό Κέντρο από αποκούμπι των εργαζομένων σε όργανο εξυπηρέτησης των συμφερόντων της εργοδοσίας, παραγόντων της περιοχής και των προσωπικών τους επιδιώξεων. «Ο στόχος τους δεν είναι να ασχοληθούν με τα σοβαρά προβλήματα των συναδέλφων, αλλά να πιάσουν την καρέκλα και να βγάλουν βουλευτές και δημάρχους της αρεσκείας τους, γιατί μόνο έτσι μπορούν να επιβιώσουν», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Προσδιόρισε ότι η εκλεγμένη Διοίκηση στέκεται απέναντι στον εκφυλισμό και την επίθεση του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, για «την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που βάλλονται από παντού», αλλά και για την απομόνωση των δυνάμεων που θέλουν να διασπάσουν τους εργαζόμενους.

Την αποφασιστικότητα των εργαζομένων απέναντι στην επίθεση και τα χτυπήματα του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού χαιρέτισε στην παρέμβασή της η Μαρία Σβολιαντοπούλου, αντιπρόσωπος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λιβαδειάς.

Επισήμανε την αγωνιστική δράση που έχει αναπτύξει το Εργατικό Κέντρο Λιβαδειάς, σημειώνοντας ότι αποτελεί «φάρο» για τους εργαζόμενους στην περιοχή και τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι «τέτοια Εργατικά Κέντρα θέλουμε, που να είναι αποκούμπι για τους εργαζόμενους, να είναι το σπίτι τους!».

Χαιρέτισε επίσης τις μορφές έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης στις οποίες πρωτοστατεί το Σωματείο με τη στήριξη και του Εργατικού Κέντρου, όπως το λαϊκό φροντιστήριο. Και σημείωσε ότι «τα σωματεία και οι πρωτοπόρες διοικήσεις τους κρίνονται στους χώρους δουλειάς, στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι στην καθημερινότητά τους». Οπως είπε, «το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων δεν έλειψε στιγμή από αυτόν τον αγώνα, είτε με πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, είτε στις καθημερινές διεκδικήσεις των εργαζομένων, είτε στη στήριξη συναδέλφων που βάλλονται από την εργοδοσία».

Ανάδειξε ότι απέναντι στη δράση του Εργατικού Κέντρου και την προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού κινήματος δεν στέκεται μόνο η εργοδοσία, αλλά και ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός εκφράζεται στη μειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου του Εργατικού Κέντρου. «Σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες έλαμψαν διά της απουσίας τους. Είναι πέρα και έξω από τους εργαζόμενους και τα προβλήματά τους. Δεν έχουν καμία σχέση με τα συμφέροντα των εργατών! Τα συμφέροντα των αφεντικών τους εξυπηρετούν και το αποδεικνύουν με κάθε τρόπο. Από ανοιχτή απεργοσπασία, νόθες εκλογές, εκβιασμούς», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στάθηκε επίσης στη μαζική συμμετοχή των ιδιωτικών υπαλλήλων και εμποροϋπαλλήλων στις εκλογές του σωματείου τους, όπου ψήφισαν σχεδόν 800 εργαζόμενοι της περιοχής, σημειώνοντας ότι «οι συνάδελφοί μας έχουν γνώση και εμπειρία (...) Δεν τσίμπησαν στις απειλές, δεν τους φόβισαν οι προσφυγές στα δικαστήρια κάθε τρεις και λίγο (...) Δεν τσίμπησαν στα καλέσματα των εργοδοτών τους, που πολλές φορές πήραν και τη μορφή πίεσης να μην ψηφίσουν στο σωματείο τους».

Αναφέρθηκε αναλυτικά στις εργασιακές συνθήκες, τα ψίχουλα για μεροκάματο που παίρνει η συντριπτική πλειοψηφία των εμποροϋπαλλήλων και ιδιωτικών υπαλλήλων, την εντατικοποίηση της εργασίας, την ελαστική και ανασφάλιστη εργασία, τα εργατικά «ατυχήματα», όπως αυτό που συνέβη με έναν εικοσάχρονο διανομέα στον Ορχομενό Βοιωτίας να χάνει τη ζωή του, και τόνισε ότι αυτοί είναι οι εργαζόμενοι που πέταξαν στα μούτρα τις πιέσεις και τα καλέσματα των εργατοπατέρων.

Καταλήγοντας, τόνισε την αποφασιστικότητα των εργαζομένων να σταθούν απέναντι σε όσους επιδιώκουν να ανακόψουν την αγωνιστική πορεία του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «είμαστε εδώ για να διασφαλίσουμε ότι τα σωματεία μας θα είναι στα χέρια των εργαζομένων, ότι η αγωνιστική πορεία του ΕΚΛ όχι μόνο δεν θα ανακοπεί, αλλά θα ενισχυθεί, θα ενταθεί, θα διευρυνθεί! Για σωματεία και συνδικάτα ταξικά και όχι εργοδοτικά!».