«Η Ευρωζώνη κόβει τις επιδοτήσεις στο ρεύμα» ήταν ο πιο συνηθισμένος τίτλος μετά την ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ, αλλά, όπως φαίνεται, το συγκεκριμένο μέτρο είναι η παρωνυχίδα σε ό,τι θα σημάνει για τους λαούς η επιστροφή σε πιο σφιχτή δημοσιονομική πολιτική το επόμενο διάστημα. Σημειώνει για παράδειγμα η ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ: «Την περίοδο 2020 - 2022 ο δημοσιονομικός προσανατολισμός στη ζώνη του ευρώ ήταν επεκτατικός, για την αντιμετώπιση των εξωτερικών κραδασμών και την προστασία των ευάλωτων κοινωνιών μας. Ταυτόχρονα, αυτές οι πολιτικές έχουν επιβαρύνει επιπλέον τα δημόσια οικονομικά». Δηλαδή, το φάρμακο για ένα «σύμπτωμα» στη λειτουργία της καπιταλιστικής αγοράς προκαλεί έξαρση σε κάποιο άλλο, με τον λαό να πληρώνει τον λογαριασμό, είτε «τοις μετρητοίς» είτε με δόσεις. Τι άλλο λέει το Γιούρογκρουπ; «Ελλείψει ανανεωμένων κραδασμών στις τιμές της Ενέργειας, θα προσπαθήσουμε να περιορίσουμε τα μέτρα ενεργειακής στήριξης, χρησιμοποιώντας τις σχετικές εξοικονομήσεις για τη μείωση των κρατικών ελλειμμάτων το συντομότερο δυνατό το 2023 και το 2024. Θα αποφύγουμε μόνιμα μέτρα αύξησης του ελλείμματος (...) θα επιτύχουμε τον απαραίτητο συνολικό περιοριστικό δημοσιονομικό προσανατολισμό με την εφαρμογή των δημοσιονομικών συστάσεων». Δηλαδή, η περικοπή των επιδοτήσεων - που κι αυτές λεφτά του λαού ήταν - θα είναι ένα από τα πολλά περιοριστικά μέτρα που έρχονται, συνοδεία των πρωτογενών πλεονασμάτων που επανέρχονται. Εν ολίγοις, επεκτατική και περιοριστική πολιτική δεν χωρίζονται με σινικά τείχη, χωρίζουν όμως τις ανάγκες του κεφαλαίου από αυτές των λαών: Υπηρετούν πάντα τις πρώτες, συνθλίβοντας τις δεύτερες.