Από την πρόσφατη κινητοποίηση στη Χαλκιδική

Γι' αυτόν τον σκοπό, τα κυβερνητικά επιτελεία επικαλούνται την αύξηση των ελέγχων και των προστίμων που κόπηκαν για παραβάσεις της νομοθεσίας.

Δυναμική κινητοποίηση έγινε την Τετάρτη από φορείς, κατοίκους και παραθεριστές της Χαλκιδικής στην παραλία της Τρανής Αμμούδας του δήμου Σιθωνίας. Με συνθήματα όπως «Ακούστε καλά τι λέει η Σιθωνία: Ελεύθερη θα είναι η κάθε παραλία» και «Ο αιγιαλός ανήκει στον λαό, δεν θα καταπατήσετε το αίτημα αυτό», πραγματοποίησαν πορεία στην παραλία, που εκτείνεται σε περίπου 2 χιλιόμετρα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι λουόμενοι υποδέχτηκαν τους διαδηλωτές με χειροκροτήματα και κάποιοι μπήκαν στην πορεία. Οπως κατήγγειλαν εκπρόσωποι των φορέων, οι επιχειρηματίες, που είχαν ενημερωθεί από την προηγούμενη μέρα, στη διάρκεια της νύχτας μάζεψαν ξαπλώστρες που τις προηγούμενες μέρες είχαν τοποθετημένες μέχρι μπροστά στο κύμα.

Κινητοποίηση έγινε επίσης στη Ρόδο, στην παραλία Καλάμι της Καλλιθέας.

Και στην Πάρο κάτοικοι και φορείς απαιτούν να σταματήσει η καταπάτηση της παραλίας Μοναστήρι και άλλων. Σχετική Ερώτηση στη Βουλή κατέθεσε το ΚΚΕ, ενώ σε παρέμβασή του στον Τύπο για τις κινητοποιήσεις ο Κώστας Ροκονίδας, υποψήφιος δήμαρχος Πάρου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», θυμίζει ότι η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχει αναδείξει το θέμα από το 2015, δείχνοντας ως υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση τον δρόμο ανάπτυξης «που στο επίκεντρό του έχει τα κέρδη των λίγων και όχι τις ανάγκες των πολλών».

Σ' αυτό το πλαίσιο - αναφέρει - «ενισχύονται οι όμιλοι του Τουρισμού και οι παραλίες του νησιού αντιμετωπίζονται ως "φιλέτα". Η εμπορευματοποίηση της γης, των ακτών, η άμεση και έμμεση αμφισβήτηση του κοινόχρηστου χαρακτήρα των παραλιών και του αιγιαλού, αποτελούν το εύφορο έδαφος στο οποίο ξεφυτρώνουν επιχειρηματίες - καταπατητές. Σε αυτές τις συνθήκες οι παραλίες, αντί να είναι πόλος έλξης, ξεκούρασης, αναψυχής, άθλησης με δωρεάν εγκαταστάσεις, μετατρέπονται σε κερδοφόρα επένδυση και το μπάνιο από δικαίωμα σε ακριβό σπορ».

Προσθέτει ότι αυτήν την ανάπτυξη υπηρετούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις, «με τη διαμόρφωση ενός φιλοεπενδυτικού νομοθετικού πλαισίου», και οι διοικήσεις των δήμων, με τη σιωπή και την ανοχή τους σε αυτήν την κατάσταση.

«Το ποιος εξυπηρετείται είναι εξόφθαλμο, όταν π.χ. εξαιρούνται από τους περιορισμούς χρήσεων στην παραλία οι όμορες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις. Επιπροσθέτως, ο ίδιος ο ν. 2971/2001 και όλο το νομικό πλαίσιο καθιστούν τον δήμο μεσάζοντα ανάμεσα στην Κτηματική Υπηρεσία και στους επιχειρηματίες, ενώ μια άλλη επίπονη ιστορία είναι ο χωροταξικός σχεδιασμός που δίνει εργαλεία στους fast track επενδυτές», σημειώνει.

Τέλος, για τις ελπιδοφόρες κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος στην Πάρο και σε άλλες περιοχές της χώρας, ο Κ. Ροκονίδας τονίζει ότι «φέρνουν επιτακτικά στο προσκήνιο τη λαϊκή απαίτηση για ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις παραλίες, κάτι που δεν μπορεί να γίνει ολοκληρωμένα παρά μόνο με παράλληλη κατάργηση όλου εκείνου του νομοθετικού πλαισίου που την παρεμποδίζει».