Roscosmos State Space Corporat |
Η Συνθήκη για το Απώτερο Διάστημα, που ψηφίστηκε από τον ΟΗΕ και τέθηκε σε εφαρμογή το 1967 (ουσιαστικά από την ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ, τις μόνες διαστημικές δυνάμεις την εποχή εκείνη), έχει υπογραφεί πια από τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών του κόσμου, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και όλες οι ισχυρές καπιταλιστικές χώρες. Η Συνθήκη προβλέπει πως η εξερεύνηση και εκμετάλλευση του απώτερου Διαστήματος και των άλλων ουράνιων σωμάτων, συμπεριλαμβανόμενης της Σελήνης, θα γίνεται προς όφελος όλων των χωρών και θα είναι κτήμα του συνόλου της ανθρωπότητας. Ωστόσο υπάρχουν και χώρες που αποσύρθηκαν απ' αυτή, όπως έκανε η Σαουδική Αραβία τον περασμένο Γενάρη. Καθώς φουντώνει η κούρσα για το νερό και τους άλλους πόρους της Σελήνης (σπάνιες γαίες, ήλιο-3 κ.ά.), δεν είναι βέβαιο ότι αυτή η Συνθήκη θα γίνει σεβαστή από τις πολλαπλάσιες διαστημικές δυνάμεις του σήμερα, σε έναν κόσμο που το κεφάλαιο δραστηριοποιείται πια στο Διάστημα και απευθείας, σε έναν κόσμο που δεν υπάρχουν η ΕΣΣΔ και οι άλλες χώρες που οικοδομούσαν τον σοσιαλισμό στην Ευρώπη.
Το «Λούνα-25» εκτοξεύτηκε στις 7 Αυγούστου από το κοσμοδρόμιο Βοστότσνι, στο ανατολικό άκρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κοντά στον Ειρηνικό Ωκεανό, και ονομάστηκε έτσι ώστε να αποτελέσει συνέχεια των αποστολών Λούνα της Σοβιετικής Ενωσης. Χρειάστηκαν 47 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια αποστολή στη Σελήνη η καπιταλιστική Ρωσία, που κληρονόμησε την τεχνολογία, τις εγκαταστάσεις, την τεχνογνωσία και το μεγαλύτερο μέρος του κοσμοναυτικού σώματος που οικοδόμησε ο σοβιετικός λαός, καθώς η αποστολή του τελευταίου σοβιετικού σκάφους προς τον φυσικό δορυφόρο της Γης, του «Λούνα-24», πραγματοποιήθηκε το 1976, φέρνοντας στη Γη δείγμα σεληνιακού εδάφους. Πρόκειται επίσης για την πρώτη διαστημική αποστολή της Ρωσίας πέρα από τη γήινη τροχιά 32 χρόνια μετά την τελευταία αποστολή της ΕΣΣΔ στο βαθύ Διάστημα.
Το «Λούνα-25» σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και ελέγχθηκε από το ρωσικό αεροδιαστημικό μονοπώλιο «NPO Lavochkin» και αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα αποτελεί την πλατφόρμα προσεδάφισης, που περιλαμβάνει σύστημα πρόωσης και μηχανισμό για να ακουμπήσει στο έδαφος καθώς και όργανα μέτρησης της ταχύτητας και της απόστασης από το έδαφος. Το άλλο μέρος περιέχει όλα τα επιστημονικά όργανα, τα ηλεκτρονικά του σκάφους, τα φωτοβολταϊκά, τις κεραίες και μια πηγή ραδιοϊσοτόπων για τη θέρμανση και τροφοδοσία με επιπλέον ενέργεια των συσκευών.
Η τοποθεσία προσσελήνωσης επιλέχθηκε να είναι μέσα στον κρατήρα Μπογκοσλάβσκι, σε σχετικά μικρή απόσταση από τον νότιο πόλο της Σελήνης, με δύο εναλλακτικές (νότια του κρατήρα Μάνζινους και νότια του κρατήρα Πέντλαντ-Α). Η περιοχή πρώτης επιλογής είναι πολύ κοντά στην περιοχή όπου θα προσεδαφιζόταν το ινδικό «Τσαντραγιάν-1», αν η αποστολή δεν αποτύγχανε με αποτέλεσμα τη συντριβή του. Αυτή τη στιγμή η μόνη ενεργή αποστολή στη Σελήνη είναι το ρόβερ «Γιουτού-2» της Κίνας, στη μη ορατή πλευρά του φεγγαριού.
Η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos έκανε γνωστό ότι δεν υπήρξε καμία προηγούμενη συνεννόηση με την ινδική διαστημική υπηρεσία (ISRO), αλλά διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση το «Λούνα-25» να δημιουργήσει πρόβλημα στο «Τσαντραγιάν-3» της Ινδίας, καθώς η περιοχή που θα επιχειρήσει να προσεδαφιστεί το τελευταίο είναι πολύ πιο κοντά στον νότιο πόλο.
Η προέκταση του διαστημικού προγράμματος της Ρωσίας προς τη Σελήνη είχε ανακοινωθεί από την ίδια την ηγεσία της χώρας και ίσως αποτελεί προάγγελο και άλλων πρωτοβουλιών στην εξερεύνηση του Διαστήματος από τη μεριά της Ρωσίας, είτε μεμονωμένα, είτε σε συνεργασία με την Κίνα, ίσως και την Ινδία. Η αποστολή θα είχε πραγματοποιηθεί μάλιστα νωρίτερα, αν δεν προέκυπταν οι κυρώσεις που αποφάσισε πριν ενάμιση έτος η ΕΕ ενάντια στη Ρωσία, εξαιτίας της επίθεσής της στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα να ματαιωθεί η κατασκευή και παράδοση από τον ESA, της κάμερας πλοήγησης Pilot-D, με τη βοήθεια της οποίας το «Λούνα-25» θα επιχειρούσε προσσελήνωση ακριβείας.
Η Roscosmos ανακοίνωσε ότι είναι ανοιχτή στη συμμετοχή της Ινδίας στον Διεθνή Επιστημονικό Σεληνιακό Σταθμό (ILRS), τη σεληνιακή βάση που επιδιώκει να κατασκευάσει σε συνεργασία με την κινεζική διαστημική υπηρεσία. Εκανε επίσης γνωστό ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να τοποθετήσει ρωσικό επιστημονικό φορτίο σε μελλοντικές ινδικές αποστολές εξερεύνησης της Σελήνης. Πρόσκληση προς την Ινδία να συμμετέχει στο πρόγραμμα «Αρτεμις» έχουν απευθύνει φυσικά και οι ΗΠΑ. Οπως και πάνω στη Γη έτσι και στο Διάστημα η Ινδία βρίσκεται στο μέσο της διελκυστίνδας μεταξύ Ρωσίας - Κίνας από τη μια και ΗΠΑ - ΕΕ - Ιαπωνίας από την άλλη. Το αμερικανικό «Αρτεμις» στοχεύει όχι νωρίτερα από τον Νοέμβρη του 2024 να πραγματοποιήσει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή του, που περιλαμβάνει αρκετές περιφορές σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, ενώ η μεθεπόμενη αποστολή θα επιδιώξει να φέρει και πάλι άνθρωπο πάνω στο σεληνιακό έδαφος (κοντά στον νότιο πόλο). Για όλες τις διαστημικές δυνάμεις, η δημιουργία μόνιμων εγκαταστάσεων στη Σελήνη είναι το απαραίτητο βήμα πριν την προσπάθεια για κάτι ανάλογο στον πλανήτη Αρη.