«Εχουμε πετύχει να εκσυγχρονίσουμε σημαντικά τον εξοπλισμό του Πυροσβεστικού Σώματος. Κυρίως, όμως, έχουμε πετύχει κάτι το οποίο στο παρελθόν είχε φανεί αρκετά δύσκολο: Τον πιο ικανοποιητικό συντονισμό μεταξύ όλων των αρμόδιων υπηρεσιών (...) για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε πιο αποτελεσματικά κυρίως τις δασικές πυρκαγιές, αυτές που μας απασχόλησαν και μας πόνεσαν τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια (...) Βέβαια, κάθε φορά που έχουμε μια σχετικά καλή αντιπυρική περίοδο ο πήχης ανεβαίνει πιο ψηλά (...) απαιτείται αυξημένη εγρήγορση, ετοιμότητα και κυρίως προετοιμασία. Αυτή η προετοιμασία που, τολμώ να πω, για πρώτη φορά γίνεται, διότι στο παρελθόν δεν επενδύαμε αρκετά στην πρόληψη (...) Ολα αυτά αποδεικνύουν ότι η προσοχή την οποία πρέπει να δίνουμε στα θέματα Πολιτικής Προστασίας οφείλει να είναι διαχρονική. Και η παρακαταθήκη που χτίζεται σε έναν κρατικό μηχανισμό ο οποίος έχει τη δυνατότητα να παρεμβαίνει έγκαιρα, άμεσα και αποτελεσματικά αποτελεί αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα της πολιτείας». Αυτά έλεγε ο Κυρ. Μητσοτάκης τον περασμένο Μάρτη, εγκαινιάζοντας τη νέα αντιπυρική περίοδο. Τι ακολούθησε; Στάχτη στη Ρόδο, μπουρλότο στη Μαγνησία, κόλαση φωτιάς με νεκρούς στον Εβρο και τώρα ξανά στην Αττική. Οι φωτιές του καλοκαιριού - που δεν τελείωσε ακόμα - ξεσκέπασαν για άλλη μια χρονιά έναν κρατικό μηχανισμό ανήμπορο να προστατέψει τον λαό, τον φυσικό πλούτο, τη λαϊκή περιουσία, επειδή είναι ικανότατος στο να προστατεύει τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το «μόνο ο λαός σώζει τον λαό» επιβεβαιώνεται και φέτος στις πυρκαγιές, όπως και η ανάγκη να βαδίσει στον δρόμο της ανατροπής αυτού του αντιλαϊκού κράτους, που συνθλίβει τις ανάγκες του.