Η «Πανεπιστημονική» απευθύνεται:

-- Στους μισθωτούς οικονομολόγους του ιδιωτικού τομέα, που στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ανεξάρτητα από τον κλάδο, εργάζονται πλέον χωρίς ΣΣΕ, χωρίς κατοχυρωμένο ωράριο, χωρίς άδειες και αργίες - κατάσταση που επιτείνεται με την τηλεργασία - με μισθούς πολύ χαμηλότερους σε σχέση με πριν από 10 χρόνια και την εντατικοποίηση να χτυπάει «κόκκινο». Η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη, αφού γενικεύεται η ανάγκη συνεχών πιστοποιήσεων και επαναπιστοποιήσεων, με δική τους ευθύνη και πολλές φορές και δικό τους κόστος.

-- Στους αυτοαπασχολούμενους οικονομολόγους, των οποίων τα γραφεία είναι στα πρόθυρα κλεισίματος, αφού ο τεράστιος φόρτος εργασίας, η αφαίμαξη από την εφορία και τον ΕΦΚΑ, οι επαγγελματικές πιστοποιήσεις, οι «σκοτωμένες» τιμές που τα μεγάλα γραφεία επέβαλαν στην πιάτσα, «στύβοντας» στη δουλειά για ένα ξεροκόμματο τους εργαζομένους τους, τους σπρώχνουν έξω από το επάγγελμα. Τώρα, με το myData, έρχεται το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που πετσοκόβει τόσο εκείνους, όσο και την πελατεία τους, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

-- Στους μισθωτούς οικονομολόγους του δημόσιου τομέα, που τους έχουν κόψει το 40% του μισθού τους και αφού αποψίλωσαν τις κρατικές υπηρεσίες από εργαζόμενους, τις παρέδωσαν στην «ιδιωτική πρωτοβουλία», τους μετέτρεψαν σε διεκπεραιωτή επενδυτικών σχεδίων και τους αξιολογούν με αποκλειστικό τρόπο το πόσο γρήγορα τα εγκρίνουν. Τους εκπαιδευτικούς, τους υποχρεώνουν να διδάσκουν τις αστικές οικονομικές θεωρίες που αποθεώνουν το κέρδος, τον ανταγωνισμό, το κεφάλαιο ως την «αντικειμενική αλήθεια».

Το ΟΕΕ είναι συνυπεύθυνο σε αυτήν την κατάσταση, αφού στάθηκε πολύτιμος σύμμαχος της κυβέρνησης και αυτά τα τέσσερα χρόνια για την προώθηση της πολιτικής που εξυπηρετεί τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

ΔΗΚΙΟ (ΝΔ) - ΠΔΣΟ (ΠΑΣΟΚ) - ΠΟΦΕΕ, οι δυνάμεις του προεδρείου, παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην υλοποίηση βασικών σχεδιασμών που συνδέονται με το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ, νέες πιστοποιήσεις, προγράμματα «κατάρτισης και πιστοποίησης», «εξωστρέφειας», «νέα επιχειρηματικότητα», «καινοτομία», «ψηφιακή οικονομία», «ανασυγκρότησης» πληγεισών περιοχών από μεγάλες καταστροφές. Οι μεταξύ τους όψιμες τριβές έχουν να κάνουν με τον έλεγχο και τη «μοιρασιά» των κονδυλίων. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και η ΠΟΕ (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ). Ακόμα και για το εξοντωτικό για τους αυτοαπασχολούμενους φορολογικό νομοσχέδιο, που είναι κόντρα ακόμα και στη δική τους πάγια πρόταση για φορολόγηση στη βάση έσοδα μείον έξοδα, το προεδρείο αρνήθηκε την πρόταση της «Πανεπιστημονικής» να συζητηθεί έγκαιρα στην Κεντρική Διοίκηση. Εδωσαν έτσι για άλλη μια φορά τα διαπιστευτήριά τους στην κυβέρνηση και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Εργαζόμενοι (ιδιωτικού και δημόσιου τομέα), άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι οικονομολόγοι έναν δρόμο έχουμε, αυτόν της καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής στον δρόμο και στην κάλπη σημαδεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την ΕΕ.

Οι δυνάμεις της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ βρεθήκαμε, όλα τα προηγούμενα χρόνια και έτσι θα συνεχίσουμε, μέσα από τα ταξικά σωματεία και τους επαγγελματικούς συλλόγους, στην πρώτη γραμμή της πάλης ενάντια σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο, για υπογραφή ΣΣΕ με βάση τις ανάγκες μας, για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, ενάντια στη φορολεηλασία, στην αντιασφαλιστική πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ, στην πολιτική για την «απελευθέρωση» των επαγγελμάτων.

Η ενίσχυση της «Πανεπιστημονικής» είναι ένας ακόμα σταθμός στην οργάνωση της αντεπίθεσης, στον αγώνα για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στην εξουσία, για διεκδίκηση της ζωής που μας αξίζει με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες που δίνουν η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και η παραγωγικότητα της εργασίας, με την αλματώδη εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Για την κοινωνία όπου η πληροφορική, η ψηφιακή τεχνολογία, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη θα αξιοποιούνται για την αναβάθμιση του γενικού μορφωτικού επιπέδου των εργαζομένων και το δημιουργικό περιεχόμενο της εργασίας τους, θα συμβάλλουν στον ρόλο τους στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων. Θα αξιοποιούνται για την ικανοποίηση των αναγκών των πολλών και όχι για την κερδοφορία των λίγων.