Τη συμμετοχή τους στην απεργία, ως μια μεγάλη μάχη στο μέτωπο της διεκδίκησης Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, προετοιμάζουν οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις Ζυθοποιίας. Σε έναν υποκλάδο των Τροφίμων - Ποτών όπου η κερδοφορία των επιχειρήσεων καλπάζει, όπως εξηγεί στον «Ρ» ο Βασίλης Παπαγεωργίου, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών και του επιχειρησιακού Σωματείου «Αθηναϊκής Ζυθοποιίας» της Αθήνας, οι εργαζόμενοι βλέπουν τους μισθούς τους να εξανεμίζονται από την ακρίβεια, αντιμετωπίζουν την εντατικοποίηση, την εργολαβική εργασία, την επίθεση στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις τους.

«Η Ομοσπονδία έχει πάρει απόφαση για κλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη, ενώ έχει προχωρήσει σε πρόσκληση στις εργοδοτικές οργανώσεις και στον ΣΕΒ για διαπραγμάτευση για υπογραφή κλαδικών ΣΣΕ. Σε αυτό το πλαίσιο καλέσαμε όλα τα επιχειρησιακά σωματεία της Ζυθοποιίας, τα κλαδικά συνδικάτα στα οποία είναι μέλη εργαζόμενοι στη Ζυθοποιία, να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους στην απεργία με αποφάσεις ΔΣ και Γενικές Συνελεύσεις. Θέλαμε να συντονίσουμε τη δράση μας, να δυναμώσουμε τον κοινό αγώνα με όλους τους εργαζόμενους στο Γάλα, στα Τρόφιμα και στα Ποτά. Γι' αυτόν τον σκοπό πραγματοποιήσαμε περιφερειακές συσκέψεις σε όλη τη χώρα», υπογραμμίζει ο Β. Παπαγεωργίου. Καρπός της προσπάθειας αυτής είναι οι απεργιακές αποφάσεις που έχουν ληφθεί στην «Αθηναϊκή Ζυθοποιία», στην «Ολυμπιακή Ζυθοποιία» και στην «ΕΖΑ».

Ο συνδικαλιστής «χαρτογραφεί» τον υποκλάδο ως εξής: «Στη Ζυθοποιία δραστηριοποιούνται 70 περίπου εταιρείες, με τα μεγαλύτερα μερίδια της αγοράς να τα κατέχουν η "Αθηναϊκή Ζυθοποιία" και η "Ολυμπιακή Ζυθοποιία", εταιρείες που ανήκουν στους πολυεθνικούς κολοσσούς της "Heineken" και της "Carlsberg" αντίστοιχα. Σημαντικά μερίδια κατέχουν η "Eλληνική Zυθοποιία Aταλάντης" και η "Ζυθοποιία Μακεδονίας - Θράκης". Συνολικά αυτές οι τέσσερις εταιρείες κατέχουν το 90% περίπου του μεριδίου στον κλάδο, χαρακτηριστικό της συγκέντρωσης και της συγκεντροποίησης σε επίπεδο παραγωγής αλλά και εμπορίου».

«Ο κλάδος σπάει τα κοντέρ της παραγωγής», διαπιστώνει ο Β. Παπαγεωργίου και εξηγεί ότι η Ελλάδα αποτελεί την όγδοη σε κατάταξη χώρα στην παραγωγή μπύρας στην ΕΕ: «Καταγράφεται αύξηση 41% από το 2021 στο 2022, πωλήσεις και κερδοφορία διαγράφουν ανοδική πορεία, μεγάλο μέρος της παραγωγής κατευθύνεται σε εξαγωγές». Στο έδαφος αυτό, «έχουμε την είσοδο νέων πολυεθνικών ομίλων στον κλάδο για να πάρουν κομμάτι από την "πίτα" των κερδών, δρομολογούνται επενδύσεις δεκάδων εκατομμυρίων για τα αμέσως επόμενα χρόνια, πραγματοποιούνται πωλήσεις, εξαγορές, συγχωνεύσεις μεταξύ εταιρειών, ενώ τα ποσά που διαβάζουμε κάθε τόσο ότι διανέμονται σε μερίσματα στους μετόχους προκαλούν ίλιγγο», σχολιάζει.

«Η Ενωση Ζυθοποιών, η εργοδοτική οργάνωση των εταιρειών, αρνείται μέχρι σήμερα την υπογραφή κλαδικής Σύμβασης με την Ομοσπονδία», συνεχίζει ο Β. Παπαγεωργίου. Ωστόσο, το μέτωπο της διεκδίκησης δυναμώνει σε μια σειρά χώρους: «Τον Αύγουστο οι εργαζόμενοι στην "Ελληνική Ζυθοποιία Αταλάντης" προχώρησαν στην ίδρυση του επιχειρησιακού σωματείου τους. Σήμερα, μερικούς μήνες μετά, διεκδικούν οργανωμένα και μέσα από μαζικές διαδικασίες την υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αύξηση 10% σε όλους τους μισθούς, προσλήψεις και μονιμοποίηση των συμβασιούχων, απορρόφηση των εργολαβικών από την εταιρεία, αναγνώριση ειδικοτήτων, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας κ.λπ. Στην "Ολυμπιακή Ζυθοποιία" οι συνάδελφοι διεκδικούν Σύμβαση με αύξηση 20%.

Στην "Αθηναϊκή Ζυθοποιία" της Αθήνας, όπου το επιχειρησιακό Σωματείο υπέγραψε πέρυσι Σύμβαση με αυξήσεις που έφτασαν το 9%, πραγματοποιήθηκε μαζικότατη συνέλευση του Σωματείου, αποφασίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία η διεκδίκηση διετούς επιχειρησιακής Σύμβασης με συνολική αύξηση 16%, μαζί με άλλα θεσμικά και οικονομικά αιτήματα».

«Ο αγώνας στην επιχείρηση πρέπει να τροφοδοτεί τον κλάδο και το αντίστροφο, για εμάς αυτά είναι αλληλένδετα και αλληλοσυμπληρώνονται», τονίζει ο Β. Παπαγεωργίου. Ετσι, η Ομοσπονδία παλεύει «για την υπογραφή κλαδικής Σύμβασης που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, εργολαβικούς, μόνιμους και εποχικούς, με αυξήσεις στους μισθούς και δικαιώματα, με πραγματική και όχι "μούφα" επαναφορά των τριετιών, με την αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης και της υποχρεωτικότητας της εφαρμογής της από όλους τους εργοδότες, σε σύγκρουση με το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο όλων των κυβερνήσεων, που από το 2012 χτύπησαν τις κλαδικές Συμβάσεις». Παράλληλα, τα σωματεία «διεκδικούν επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις, διαμορφώνοντας μέσα από μαζικές διαδικασίες και συζήτηση με τους εργαζόμενους τα αιτήματα που διεκδικούν από την εργοδοσία». Στο πλαίσιο αυτό «με την απεργία δίνουμε μαχητική απάντηση στην εργοδοσία και στην κυβέρνηση, δυναμώνουμε τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων, κλαδικής και επιχειρησιακών, ενισχύουμε τον αγώνα για την προστασία του εισοδήματος», καταλήγει ο Β. Παπαγεωργίου.