Η εξασφάλιση της συναίνεσης των αριστερών ψηφοφόρων και των λαϊκών μαζών στην εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών από την κυβέρνησή του αποτελεί στρατηγικό στόχο του Κ. Καραμανλή, για τον οποίο εργάζεται συστηματικά από τώρα επιχειρώντας, εκτός των άλλων, και την υφαρπαγή της ψήφου τους.

Η εκτίμηση αυτή προκύπτει αβίαστα από τα όσα είπε ο πρόεδρος της ΝΔ σε συνέντευξή του στο «Αντί»: «Για να γίνουν πράξη αυτά -(σ.σ. «τα τρία - τέσσερα σημαντικά πράγματα» που θέλει να κάνει ως κυβέρνηση) - χρειάζομαι μια ευρύτερη κοινωνική συμμαχία που να ξεπερνά τα όρια της ΝΔ. Χρειάζομαι ψηφοφόρους της Αριστεράς και του ΠΑΣΟΚ που μπορεί να μη με ψηφίσουν, αλλά μπορούν να δουν ότι εδώ κάτι πάει να γίνει. Αν δεν το πετύχω αυτό δε θα πετύχει η μεταρρύθμιση», τόνισε. Ως πρώτη, νεοφιλελεύθερη εννοείται, μεταρρύθμιση αναδεικνύει την επανίδρυση του κράτους, για την οποία επαναλαμβάνει τις γνωστές θέσεις του κόμματός του. Ταυτόχρονα, επιχειρεί να πείσει ότι τα ανοίγματά του στην Αριστερά είναι ανιδιοτελή και ειλικρινή. «Κάνει λάθος όποιος λέει ότι κάνω ανοίγματα στην Αριστερά ενόψει των δημοτικών εκλογών», αναφέρει και δηλώνει ότι εξοργίζεται όταν ακούει πως «επιχειρεί πολιτική εκμετάλλευση της Αριστεράς». «Εγώ - προσθέτει - δεν πουλάω φιλία και προστασία σε κανέναν... Ζητώ μίνιμουμ εμπιστοσύνης, για να δουλέψουμε μαζί αύριο». Την ίδια στιγμή, όμως, ο Κ. Καραμανλής «αυτοαναιρείται» δηλώνοντας ότι «είναι ο νικητής που γράφει την ιστορία, τουλάχιστον προσωρινά. Αυτό είναι δεδομένο»! Αναφερόμενος στο «φαινόμενο Λεπέν» δηλώνει ότι δεν του δίνει ιδεολογική ερμηνεία και εκφράζει την πεποίθηση ότι πρόκειται για ένα μήνυμα διαμαρτυρίας. Αναφορικά με τις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν ένα ποσοστό ψηφοφόρων της ΝΔ να νοσταλγούν τη χούντα, ο Κ. Καραμανλής απαντά πως «δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπάρχουν πολίτες στην Ελλάδα που αναπολούν την επταετία»(!), αλλά την ίδια στιγμή σπεύδει να τους ενσωματώσει στην παράταξη, λέγοντας ότι «είναι ανθυγιεινό να εξοστρακίσουμε πολίτες με συντηρητικές αντιλήψεις». Αναφορικά με τη διαπλοκή και ειδικότερα τις σχέσεις του με τον Σωκρ. Κόκκαλη δηλώνει ότι «εσκεμμένα αποφεύγει τις προσωπικές αναφορές», γιατί «ελλοχεύει ο κίνδυνος να ερμηνευτεί αυτό ως μια προσωπική αντιδικία Καραμανλή και του συγκεκριμένου προσώπου». «Εγώ -τονίζει- δεν έχω τέτοιες αντιδικίες, κανόνες θέλω».