Την πρωτοβουλία πήραν η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) στην Αθήνα, ο Ενιαίος Σύλλογος Γονέων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων, η Ομάδα Πρωτοβουλίας Μεσογειακής Αναιμίας Παίδων «Αγία Σοφία», ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών «Ρόζα Ιμβριώτη», ο ΣΕΤΕ «Παρθενώνας», διεκδικώντας ουσιαστικά μέτρα στήριξης, αλλά και να μην εμπορευματοποιηθούν το αίμα και τα παράγωγά του, να μην κατατεθεί καν το σχετικό νομοσχέδιο, να ανοίξουν όλα τα Ειδικά Σχολεία, διασφαλίζοντας την ασφαλή και δωρεάν μεταφορά των μαθητών από και προς τα σχολεία.

Μιλώντας στους συγκεντρωμένους η Θεοδώρα Δριμάλα, εκ μέρους του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Ρόζα Ιμβριώτη», μετέφερε το μήνυμα της απόγνωσης, ότι δεν πάει άλλο στην Ειδική Αγωγή, και ανέδειξε την ανάγκη να ανοίξουν όλα τα σχολεία από 1η Σεπτέμβρη με το αναγκαίο προσωπικό, να ανακοινωθούν μαζικοί μόνιμοι διορισμοί που θα καλύπτουν όλα τα κενά, να μονιμοποιηθούν όσοι εργάζονται με «ελαστικές» σχέσεις απασχόλησης στην Ειδική Αγωγή.

Η Κυριακή Καμπούκου, από την Εθνική Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Αυτιστικού Φάσματος, ανέδειξε τα τεράστια ποσοστά ανεργίας που πλήττουν τους αναπήρους και την ανάγκη για δουλειά με δικαιώματα.

Την αλληλεγγύη των συγκεντρωμένων στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, που διαδήλωναν την ίδια στιγμή στο Σύνταγμα, εξέφρασε ο πρόεδρος του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων, Γ. Μπίλης. «Το αναπηρικό κίνημα στηρίζει τον αγώνα τους. Τα τεράστια προβλήματα που βιώνουμε έχουν αιτία τη βάρβαρη πολιτική του κόστους - οφέλους», σημείωσε. Το γεγονός ότι ο αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ αφορά όλους τους εργαζόμενους ανέδειξε και η Αθανασία Ρήγα, από τη Γ' ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής. Μίλησε ακόμα για την επικινδυνότητα των Ειδικών Σχολείων, όπως του Ειδικό Σχολείου Ιλίου, την ανάγκη για σύγχρονες υποδομές.

Η Βιολέτα Γαλανοπούλου, από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών ΠΕ «Παρθενώνας», σημείωσε το γεγονός ότι κάθε χρόνο είναι και χειρότερα για τα άτομα με αναπηρία, αναδεικνύοντας πως η ίδια πολιτική που πετάει στον δρόμο τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, πετάει και τους μαθητές εκτός Ειδικών Σχολείων, φέρνοντας τους γονείς σε απόγνωση. Αντίστοιχες ήταν και οι διεκδικήσεις που ξεδίπλωσε η Λίτσα Σούρλα, από τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών ΠΕ «Μ. Παπαμαύρος», σημειώνοντας την ανάγκη να ιδρυθούν σχολεία στην Ηλιούπολη και κανένα παιδί να μη μείνει χωρίς νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό.

Σπαρακτική ήταν η κραυγή αγωνίας γονέα παιδιού με αναπηρία, το οποίο εκδιώκεται από το Ιδρυμα «Ερμής»: «Σκοτώνουν το παιδί μου μέρα με τη μέρα», τόνισε.

Οι συγκεντρωμένοι διεκδίκησαν παράλληλα μέτρα προστασίας σε όλο το φάσμα της ζωής τους, απέναντι στην ακρίβεια, στο εμπορευματοποιημένο δημόσιο σύστημα Υγείας, ενάντια στα σφαγεία των ΚΕΠΑ, στην ανεργία, στην εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία στο πεδίο της Ειδικής Αγωγής.

«Δεν θα περάσουν τα σχέδιά τους για το τσάκισμα της ζωής μας. Η βαρβαρότητα δεν θα περάσει. `Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας. Η νίκη των εργατών της ΛΑΡΚΟ θα είναι νίκη όλων μας, θα είναι νίκη του ανθρώπου», υπογράμμισε εκ μέρους της ΣΕΑΑΝ ο Χάρης Χουρδάκης. Αμέσως μετά οι συγκεντρωμένοι πορεύτηκαν προς τη Βουλή, με το σύνθημα «Οι ανάπηροι δε σκύβουν το κεφάλι, μαζί με τον λαό επίθεση και πάλη», όπου και ενώθηκαν με τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ.