Τα εκατοντάδες σωματεία που έδωσαν το «παρών», οι χιλιάδες εργαζόμενοι από όλους τους κλάδους που έκαναν στάση εργασίας και ξεχύθηκαν στους δρόμους, διαδήλωσαν ότι ο αγώνας αυτός είναι και δικός τους αγώνας, ότι η επίθεση στους εργάτες της ΛΑΡΚΟ είναι επίθεση σε όλο τον λαό και αντίστοιχη θα είναι η απάντηση που θα πάρει η κυβέρνηση.

Ηταν εκεί εργαζόμενοι από μια σειρά χώρους δουλειάς που δίνουν αυτές τις μέρες τις δικές τους μεγάλες μάχες απέναντι στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία, για αυξήσεις στους μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις, ενάντια σε απολύσεις, για μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας κ.ο.κ.

Αυτό άλλωστε αποτύπωνε και το πανό του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, με τους εργαζόμενους στις Κατασκευές να δίνουν μαχητικό «παρών» στο συλλαλητήριο. Ανάμεσά τους και οι εργαζόμενοι στο εργοτάξιο του Μετρό, εκεί που η πολυήμερη απεργία στο μεγαλύτερο δημόσιο έργο της χώρας τσαλάκωσε για τα καλά την πολιτική της κυβέρνησης και της μεγαλοεργοδοσίας. Ο Βασίλης Κλουβάτος, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα εργοτάξια του Μετρό, είπε χαρακτηριστικά: «Οι εργαζόμενοι στη γραμμή 4 του Μετρό παλεύουμε για αυξήσεις, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ζωή με δικαιώματα, γι' αυτό και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργάτες της ΛΑΡΚΟ, που παλεύουν ενάντια στο λουκέτο και στις απολύσεις».

Την αλληλεγγύη τους εξέφρασαν μαζικά και εργαζόμενοι στον κλάδο του Επισιτισμού, «θύματα της ίδιας πολιτικής, του κέρδους και της ανάπτυξης για λίγους» όπως χαρακτηριστικά σχολίασαν σε δηλώσεις τους στον «Ριζοσπάστη», «καθώς ειδικά αυτήν την περίοδο δουλεύουμε ήλιο με ήλιο, χωρίς δικαιώματα, για να ανθίζει το "θαύμα της τουριστικής ανάπτυξης"».

Δίπλα στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ βρέθηκαν και οι φοιτητές, κάνοντας πράξη το σύνθημα που ακούστηκε δυνατά για άλλη μια φορά, «Φοιτητές - εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά» και στηρίζοντας τον δίκαιο αγώνα τους, καθώς όπως είπαν στον «Ριζοσπάστη» και οι ίδιοι, «πολλοί από εμάς ήδη εργάζονται, ενώ βλέπουμε ταυτόχρονα και τις οικογένειές μας να αγωνιούν να τα βγάλουνε πέρα. Γι' αυτό είμαστε με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ».

Ξεχωριστή ήταν η συζήτηση που είχαμε με δύο μαθήτριες από τα ΛΑΡΚΟχώρια, οι οποίες κατέβηκαν μαζί με τις οικογένειές τους στην Αθήνα απαιτώντας η ΛΑΡΚΟ να μείνει ανοιχτή και οι γονείς τους να συνεχίσουν να δουλεύουν με το κεφάλι ψηλά. «Ηρθαμε σήμερα εδώ για να μη χάσουν οι γονείς μας τις δουλειές τους, να μη φύγουμε από τα σχολεία μας και τον τόπο μας, να μη χάσουμε τους φίλους μας, που μεγαλώσαμε μαζί», είπε η Αναστασία, ενώ η Ασημίνα συμπλήρωσε πως είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται: «Αν κλείσει το εργοστάσιο θα ερημώσει ο τόπος, ήδη κάποιες οικογένειες έχουν φύγει, ενώ κάποιοι μαθητές δουλεύουν για να στηρίξουν οικονομικά τους γονείς τους, ειδικά τώρα με την ακρίβεια. Είναι ντροπιαστικό!».

Στη μεγάλη αυτή έκφραση αλληλεγγύης, καθώς και στη στήριξη στον αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ από τους εργαζόμενους και τον λαό, δεν παρέλειψε να αναφερθεί συχνά από το μικρόφωνο κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ:«Ευχαριστούμε όλα τα σωματεία και τους φορείς που στηρίζουν τον αγώνα μας, μας δίνετε δύναμη, ελπίδα και κουράγιο για τη συνέχεια. Θα νικήσουμε!».