«Ηταν ένας καλός Πρόεδρος», «δείχνει μεγαλείο», «του χρωστάμε πολλά», «δεν πρέπει να έχουμε κανένα παράπονο από τη θητεία του»: Τα παραπάνω αναφέρονται μεταξύ άλλων στον αστικό Τύπο, που φιλοτεχνεί την αγιογραφία του Τζο Μπάιντεν μετά την απόσυρσή του από τη διεκδίκηση δεύτερης προεδρικής θητείας στις ΗΠΑ. Αρθρα σχεδόν «καρμπόν», που εστιάζουν είτε στην ...προσφορά του Μπάιντεν στα Ελληνοτουρκικά είτε στους εξοπλισμούς για λογαριασμό του ΝΑΤΟ, όπως τα F-35, η αναβάθμιση των F-16 κ.λπ. Γράφεται π.χ. ότι ο Μπάιντεν έδωσε την αίσθηση πως η Ελλάδα «είναι ένας βασικός παίκτης στην περιοχή», στον αντίποδα - υποτίθεται - της Τουρκίας... «Ψιλά γράμματα», βέβαια, μέσα στην παραζάλη όσων πήραν «γραμμή» για το παραπάνω λιβανιστήρι, είναι οι διαρκείς επισημάνσεις των ΗΠΑ ότι βασικά κριτήρια σε κάθε ζήτημα παραμένουν «η εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και η διαλειτουργικότητα του ΝΑΤΟ». Από αυτήν την άποψη, άλλωστε, βλέπουν και το Αιγαίο ως «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» και την Τουρκία ως «στρατηγικό σύμμαχο στην περιοχή». Οσο για τα περί Ελλάδας - «βασικού παίκτη», δεν είναι παρά τα συχαρίκια για τις αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις που έχουν απλωθεί από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη, μετατρέποντας κάθε γωνιά της χώρας σε «βασικό στόχο»...