«Αν θέλετε να δείτε το μέλλον των μεταφορών στην Ευρώπη, δείτε την Αγγλία».

Σ' αυτήν τη φράση ο Γκραμ Σι Κάμπελ, μέλος της Ενωσης Μεταφορών του Λονδίνου, συμπύκνωσε τις αρνητικές συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων για εργαζόμενους και χρήστες των δημόσιων υπηρεσιών και περιέγραψε τους τρίχρονους αγώνες που δίνουν για να μην ιδιωτικοποιηθεί το μετρό.

Ο Τούρκος Λεβέντ Ντοκουίντζο, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών, αναφερόμενος στην εμπειρία των αγώνων που έδωσαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, σημείωσε ότι με επιτροπές αγώνα από τους ίδιους τους εργαζόμενους έδωσαν μάχη με διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις των εργαζομένων ενάντια στην προπαγάνδα εξαπάτησης της κυβέρνησης.

Ο Α. Ζαζόπουλος, μιλώντας για την αφαίρεση των εργατικών κατακτήσεων, επισήμανε ότι η επιχειρούμενη κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης στοχεύει στο να ρίξει τους εργάτες στα δόντια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Και λίγο πιο κάτω συμπλήρωσε ότι μόνο η οργάνωση της πάλης μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση του κεφαλαίου και να ανατρέψει τα σχέδιά τους.

Στον αγώνα που έδωσαν οι εργαζόμενοι του εργοστασίου μετάλλου Κλάμπεκ στο Βέλγιο μετά το κλείσιμό του και στην πρόσφατη αθώωση 13 συνδικαλιστών του σωματείου, που διώχτηκαν από την κυβέρνηση, αναφέρθηκε η Νάντια Μοσκούφο. Η πτώχευση, τόνισε, το 1996 οδήγησε στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους, που όμως οργανώθηκαν και έχοντας την αλληλεγγύη και άλλων εργαζομένων έφτασαν στη νίκη το 1998 με την επαναλειτουργία της επιχείρησης.

Ο Αυστριακός Ρόμπερτ Ούμπεκ, συνδικαλιστής ταχυδρόμος από το αριστερό μπλοκ συνδικαλιστών, μιλώντας για την ιδιωτικοποίηση των ταχυδρομείων, σημείωσε ότι ο αγώνας που δίνουν είναι ενάντια στην απόφαση της κυβέρνησης και στη διεφθαρμένη σοσιαλδημοκρατική διοίκηση του συνδικάτου. Αναμένονται, τόνισε, λόγω ιδιωτικοποίησης, 7.000 απολύσεις, ενώ ήδη έκλεισαν 400 υποκαταστήματα, με αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της εργασίας.

Ο Θ. Κούτρας, παρουσιάζοντας ανάγλυφα τη μαύρη πραγματικότητα της ΕΕ, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην προώθηση των αναδιαρθρώσεων των εργασιακών σχέσεων, στη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, στις κοινωνικές διακρίσεις εις βάρος των αλλοδαπών εργατών και στην υπερεκμετάλλευσή τους.

Ο Ιταλός Πάολο Λεονάρντι επισήμανε ότι η αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στοχεύει στη μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης. Ομως, είπε, είναι στο χέρι των ταξικών συνδικάτων να υιοθετήσουν μια πανευρωπαϊκή τακτική, να συντονίσουν τις δυνάμεις τους και να αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Να απομονώσουν τις αντιλήψεις συναίνεσης και υποταγής, του ανταγωνισμού και του ατομισμού.

Ο Θ. Κυριακίδης υπογράμμισε πως πρέπει μέσα από τον αγώνα να αποκαλυφθεί το σκάνδαλο να βαφτίζονται «πολιτικές απασχόλησης» εκείνες οι πολιτικές που καταργούν την πλήρη και σταθερή απασχόληση και προάγουν την αύξηση της ανεργίας.