Η κακοκαιρία αναγκάζει τους ταξιδιώτες ενός τρένου να διανυκτερεύσουν σε ένα μικρό ξενοδοχείο στη μέση του πουθενά. Οταν ξεκινήσει πάλι το ταξίδι η κυρία Φρόι λείπει από την παρέα, όμως, μόνο μια επιβάτις, η Αϊρις Χέντερσον, είναι σίγουρη πως η κυρία αυτή συνταξίδευε μαζί τους.

Στην προσπάθειά της να εξακριβώσει τι ακριβώς έχει συμβεί και να εξιχνιάσει το μυστήριο της εξαφάνισης, πολλά περίεργα θα συμβούν. Δε θα είναι όμως μόνη της. Θα βρει έναν απρόσμενο σύμμαχο και η ζωή στο τρένο αλλάζει. Ολοι έχουν κάτι να κρύψουν.

Ο πρωτομάστορας του σασπένς ξανά στη μεγάλη οθόνη, με μια από τις πρώτες του ταινίες «Η κυρία εξαφανίζεται», παντρεύει υποδειγματικά χιούμορ και μυστήριο και φτάνει σ' ένα λιτό, αλλά και περίπλοκο αποτέλεσμα.

Αν ο Αλφρεντ Χίτσκοκ σκηνοθετούσε τη «Σταχτοπούτα», όλοι θα ψάχναμε να βρούμε κάποιο πτώμα. Για πολλούς, το κινηματογραφικό μεγαλείο του βρίσκεται στο γεγονός ότι μπορούσε να κομματιάζει τα πάντα μέσα στο μυαλό του και να τα μεταφέρει σε εικόνες με την ίδια «παρανοϊκή» λεπτομέρεια.

Για το μάγο του μυστηρίου, ο κινηματογράφος ήταν ο καμβάς όπου ζωγράφιζε τη ζωή λίγο πιο τραβηγμένη, με απαλά χρώματα και με αρκετή δόση ειρωνείας. Στις ταινίες του δεν είναι τίποτα φανερό. Ολα παρουσιάζονται ήσυχα και προβλέψιμα, αλλά τα πάντα έχουν κάτι που πρέπει να αποκαλύψουμε. Ετσι ο καθένας έχει τη δικιά του ματιά.

Ο κινηματογράφος όπως τον φτιάχνει ο Χίτσκοκ έχει στόχο στη συγκέντρωση της προσοχής του θεατή σε τέτοιο βαθμό που τον κάνει ένοχο.

Είχε πει «Οι δικοί μου δολοφόνοι είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι».

«The Lady Vanishes». Με τους: Μάργκαρετ Λόκγουντ, Μάικλ Ρεντγκρέιβ, Πολ Λούκας.