Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Γεωργίας, από 16-10-99 μέχρι 18-2-2000 καταβλήθηκαν στους βαμβακοπαραγωγούς 181 δισ. δραχμές επιδοτήσεις, ποσό ικανό να εντυπωσιάσει τους ανυποψίαστους αναγνώστες. Ανίκανο όμως να διασφαλίσει ένα βιώσιμο εισόδημα στους βαμβακοπαραγωγούς. Κι αυτό γιατί σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Γεωργίας, οι συνολικές επιδοτήσεις που θα πάρουν οι βαμβακοπαραγωγοί της χώρας μας για τη σοδειά του 1999 θα ανέλθουν στα 185 δισ. δραχμές περίπου και μαζί με τις εμπορικές τιμές θα ξεπεράσουν τα 303 δισ. δραχμές. Ομως από τα 303 δισ. δραχμές αν αφαιρεθούν 173 δισ. δραχμές που είναι τα έξοδα παραγωγής, δηλαδή 40.000 δραχμές ανά στρέμμα, όπως τα υπολογίζει το ίδιο το υπουργείο, με ανακοίνωση που εξέδωσε στις 10-2-2000, τότε απομένουν καθαρά 130 δισ. δραχμές περίπου για να μοιραστούν σε 98.794 βαμβακοπαραγωγούς.
Ετσι το μέσο καθαρό εισόδημα ανέρχεται στο «αστρονομικό» ποσό... των 1.316.700 δραχμών περίπου ανά βαμβακοπαραγωγό. Ποσό ευτελές, για να «μακιγιάρει» το δήθεν φιλοαγροτικό προσωπείο της κυβέρνησης, σε αντίθεση με τα δισεκατομμύρια που θαμπώνουν και αφοπλίζουν κάθε ανυποψίαστο, πολίτη.
Την αλχημεία με τους αριθμούς η κυβέρνηση δεν τη χρησιμοποιεί μόνο στο βαμβάκι, αλλά σε όλα τα αγροτικά προϊόντα, όπως στο λάδι, στον καπνό κ.ά. Με αυτόν τον τρόπο ευελπιστεί ότι θα παραπλανήσει την κοινή γνώμη και τους αγρότες και θα ξεχάσουν έτσι το τι εισπράττουν από τη σοδειά τους, τα «αγροτοδικεία», τις δολιοφθορές των τρακτέρ κλπ.
Σε αυτές τις εκλογές όμως οι αγρότες θα ψηφίσουν σύμφωνα με τους δικούς τους λογαριασμούς. Μαζί με την ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική θα συνυπολογίσουν τις διώξεις, τον αυταρχισμό, τις δολιοφθορές της κυβέρνησης. Θα συνυπολογίσουν επίσης και την υπονόμευση των αγώνων τους, που έκαναν και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις με διάφορα προσχήματα, επειδή τα αιτήματα των αγωνιζομένων αγροτών ήταν αντίθετα με την ΚΑΠ, την «Ατζέντα 2000», τον ΠΟΕ και την αντιαγροτική πολιτική ξεκληρίσματος και μείωσης του εισοδήματός τους.
Με την ψήφο τους θα ενισχύσουν το ΚΚΕ, γιατί ήταν το μόνο κόμμα που αντιστάθηκε στις αντιαγροτικές πολιτικές και στήριξε με ανιδιοτέλεια και συνέπεια τους αγώνες των αγροτών. Παράλληλα, θα συμβάλλουν στη δημιουργία του λαϊκού μετώπου, όχι μόνο για να αντισταθεί στις αντιαγροτικές πολιτικές, αλλά για να αποτελέσει τη βασική προϋπόθεση εφαρμογής μιας άλλης φιλοαγροτικής, φιλολαϊκής πολιτικής.