Προφανώς ο Αϊνστάιν πιστεύοντας ότι επίκειται τέτοια δικτατορία, στηριζόταν σε ορισμένα δεδομένα. Ποια ήταν αυτά εύκολα συμπεραίνονται, κρίνοντας ότι ο διάσημος αυτός άνδρας του περασμένου αιώνα μας ήταν πέρα από επιστήμονας, φιλόσοφος και στοχαστής.

Πολλοί στοχαστές της εποχής μας φοβούνται παρόμοια επιβουλή στηρίζοντάς τη στα σύγχρονα μέσα που συνδέονται στην αλματώδη τεχνολογική εξέλιξη. Επιβουλή αλλοτρίωσης της παγκόσμιας κοινωνίας δεν μπορεί να νοηθεί με βίαιη επικράτηση, όπως στο πρόσφατο παρελθόν με τον Χίτλερ, γιατί κάτι τέτοιο σήμερα, με τις σύγχρονες πολεμικές μηχανές, θα σήμαινε το τέλος του πλανήτη.

Μηδέ εξαιρουμένου του γράφοντος (παραδοσιακού τεχνοκράτη), πολλοί πιστεύουν ότι η τεχνολογία είναι ο νέος τρόπος ελέγχου και υποδούλωσης άμεσα ή έμμεσα, ώστε να δημιουργούνται συνθήκες εθισμού σε δεδομένες γραμμές με τον πλέον ανώδυνο φαινομενικά τρόπο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με μια σειρά.

Ομως, το πρόβλημα δε βρίσκεται στην ποσότητα της διακινούμενης πληροφορίας, αλλά στην ποιότητα. Υπάρχει αντίσταση: η λογική συνοχή των κριτηρίων, η συστηματική και οργανωμένη σκέψη και κριτική αφομοίωση των γεγονότων και πληροφοριών, μπορεί να υποκαταστήσει τους ποταμούς των στοιχείων που διαθέτουν οι κυρίαρχες δυνάμεις. Το να κατακεραυνώνει κανείς την επέλαση της πληροφορικής είναι αρκετά εύκολο. Γίνεται όμως κουραστικό. Η κριτική είναι αντιθέτως συναρπαστική, όταν γίνεται εκ των έσω και με στοιχεία.

Σίγουρα, έχοντας επίγνωση όμως και των κινδύνων όταν ανακαλύπτεις ένα καινούριο αντικείμενο, ή chip χρήσης, ανακαλύπτεις πάντα και ένα «ατύχημα» μνήμης. Μαζί με κάθε καράβι, υπάρχει και το ναυάγιο. Το περίεργο με τους High-Way (τις λεωφόρους της πληροφορικής) ή το νέο προϊόν του INTERNET, ότι το ατύχημα δε φαίνεται, είναι αυτό σαν τα κύματα που μεταφέρουν τις πληροφορίες. Ετσι αυτός ο κυβερνοκόσμος ή κυβερνοχώρος είναι η πολιτική του χείρονος. Οταν το 1947-48 εμφανίστηκε η επιστήμη της πληροφορικής ο Winer έλεγε ότι ήταν κάτι πολύ καλό που μπορεί να εξελιχθεί και σε κακό. Σίγουρα, η τεχνολογία της πληροφορικής χρησιμεύει σαν εργαλείο στον αγώνα κατά της γραφειοκρατίας και του ολοκληρωτισμού της. Ο κυβερνοχώρος, όπως διορθώνεται σήμερα με τον άκρατο οικονομισμό, δεν έχει καμία αισθητική με τη δημοκρατία. Η λεγόμενη ηλεκτρονική δημοκρατία στα χέρια ολιγοπωλίων, ίσως σημαίνει και το τέλος της συμμετοχικής δημοκρατίας.

Αυτός ο μύθος πως το INTERNET λυτρώνει ή εξισώνει τους ισχυρούς με τους αδύνατους ή ότι ρίχνει γέφυρες μεταξύ αγνώστων χρηστών από διαφορετικές ηπείρους είναι η μισή αλήθεια. Ισως, υπάρχει η αίσθηση ακόμα πως ο πολίτης - χρήστης θα διαμορφώσει τον κόσμο των πληροφοριών - την παγκόσμια πληροφορία! Οι λεωφόροι της πληροφορικής όμως δεν είναι μόνο το INTERNET. Είναι: η συγκέντρωση, επεξεργασία και η μεταφορά πληροφοριών για τους πολίτες που διακινούνται στο κράτος Σένγκεν της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το κεντρικό σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (sic) έχει την έδρα του στο Στρασβούργο.

Υπάρχει σήμερα και είναι δεδομένο ένα υπερ-υπουργείο παγκόσμιας πληροφόρησης: η NSA, η αμερικανική Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας, που σίγουρα έχει σχέση με το INTERNET είναι βέβαιο θα σχεδιάζουν τους τρόπους για την εγκαθίδρυση κράτους - ελέγχου, ακόμη και στην Ευρώπη των οικονομικών συμφερόντων της. Πόσο, λοιπόν, το INTERNET αντιστέκεται σ' όλα αυτά; Δηλαδή στη θεσμοθέτηση κρατών - φρούρια; Σίγουρα όλα συνδέονται μ' ένα παγκόσμιο σύστημα εξουσίας στα χέρια σχεδιαστών της πληροφορικής, του Πενταγώνου - που είναι άμεσα σε θέση να καταγράψουν τον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό. Μια απόδραση απ' το κράτος Σένγκεν μοιάζει σχεδόν αδύνατη. Τα σύνορα κλείνονται αυτόματα και μοιάζουν απαραβίαστα. Ισως είναι απαραβίαστα και τα σύνορα της λογικής μας. Εναντίον αυτής της ομοιομορφίας πολιτιστικής -κοινωνικής - ολιγαρχικής, υπάρχει η ευαισθησία των πολιτών. Εδώ θα κριθεί η μάχη. Με την επικράτηση του «live» και της σύγχρονης πληροφορικής, η ιστορία γράφεται πλέον απ' τον παγκόσμιο και όχι απ' τον τοπικό χρόνο. Ζούμε σ' ένα παγκόσμιο πληροφοριακό χωριό με τους computer δίχως σύνορα.

Οδεύουμε προς μία κοινωνία δύο ταχυτήτων - όπου κάποιοι έχουν πρόσβαση στην πληροφορία οικονομική και κάποιοι όχι! Οι πλούσιοι και οι φτωχοί του μέλλοντος οδηγούνται σύντομα και στο χώρο της πληροφορικής σε σύγκρουση.

Τεχνολογία - Πληροφορική: Η συνύπαρξη μεταξύ χεριών και τεχνολογικής μηχανής πρέπει να περνάει μέσα απ' το συναίσθημα και την καρδιά.