Να αφήσουν τα «σάπια»! | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Να αφήσουν τα «σάπια»!

Μόλις έσκασε η ιστορία, εκεί ακριβώς που η υπόθεση άρχισε να «βρωμάει», η κυβέρνηση πέταξε το πρώτο «πυροτέχνημα»: «Πρόκειται για κοινούς εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου», μας είπαν! Συνεπώς «τελεία και παύλα», «μην ασχολείστε περαιτέρω» και «τελειώσαμε»! Το παραμύθι φυσικά δεν πέρασε στην κοινή γνώμη.

Τώρα το σκηνοθέτημα εμπλουτίστηκε. Η νέα σεναριακή πινελιά είναι καίρια, αφού από τα περί «εγκληματιών του κοινού ποινικού δικαίου» (πολύ βολικό «συμπέρασμα» για κάποιους) περάσαμε στα «είμαστε πολιτικοί αγωνιστές», «τίμιοι σοσιαλιστές οραματιστές», κάτι «ρομαντικοί και αξιοπρεπείς επαναστάτες» που πήραμε τα κουμπούρια και καθαρίσαμε τριάντα! Πολύ βολικό «σενάριο» κι αυτό! Για την ακρίβεια; Αυτό κι αν είναι «βολικό»...

***

Ολοι αυτοί που καθορίζουν τον περιβάλλοντα χώρο των εξελίξεων, όλοι αυτοί που καθορίζουν και καλλιεργούν το κλίμα κατά το δοκούν των συμφερόντων τους (και το μέγιστο συμφέρον τους είναι το πολιτικό σύστημα να εξέλθει αλώβητο και ίσως ενισχυμένο από μια υπόθεση στην οποία έχει, τουλάχιστον, λερωμένη τη φωλιά του), θα το πούμε ευθέως και όσο πιο κατανοητά γίνεται: Να τα αφήσουν αυτά τα «σάπια», να τα αφήσουν αυτά τα «κολπάκια» και να αντιληφθούν ότι από αυτή την υπόθεση δε θα ξεμπλέξουν καθόλου εύκολα όση προκλητική αυθάδεια κι αν επιστρατεύσουν.

***

Είναι υποχρεωμένοι, λοιπόν, όσο κι αν πασχίζουν να πουλήσουν τη νέα θεωρία περί «αγνών λαϊκών αγωνιστών που παραστράτισαν» (και τη διακονούν για να σκεπάσουν και να ξεμπλέξουν από τα καίρια ερωτήματα), να δώσουν απαντήσεις σ' αυτά που ο ελληνικός λαός επί 30 χρόνια απαιτεί:

α) Τι είδους «λαϊκοί αγωνιστές» είναι αυτοί που έχουν πρόσβαση σε υπεραπόρρητες πληροφορίες, όπως η ταυτότητα και οι κινήσεις του σταθμάρχη και των υπερπρακτόρων της CIA ή των Βρετανών αξιωματούχων στην Αθήνα;

β) Τι είδους «λαϊκοί αγωνιστές» είναι αυτοί, όταν όλες οι κυβερνήσεις (αλλά και η CIA που υποτίθεται ότι τους ψάχνει από το 1985 με ειδικό κλιμάκιο στην Ελλάδα) τούς συμπεριφέρονται με τέτοια... αβρότητα ώστε να μην τους συλλαμβάνουν για τρεις ολόκληρες δεκαετίες, αν και όπως προκύπτει σήμερα, τους μισούς (τουλάχιστον) από αυτούς τους είχαν στα χέρια τους οι διωκτικές αρχές από τις δεκαετίες του '70 και του '80; Ε;;;

Ν. Μπ.