Δριμύ «κατηγορώ» στην κυβερνητική πολιτική και τις συνέπειες, που αυτή έχει για τα λαϊκά εισοδήματα, απευθύνουν με Επίκαιρη Επερώτηση την οποία κατέθεσαν στη Βουλή βουλευτές του ΚΚΕ. Με αφορμή τις αλλεπάλληλες ανατιμήσεις στην αγορά και την υποκρισία των κυβερνώντων, που, ενώ με κάθε τρόπο ασκούν πολιτική ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου, προχωρούν σε λεονταρισμούς για δήθεν πάταξη της κερδοσκοπίας και σε ανακοινώσεις για τη φορολογική πολιτική. Το ΚΚΕ καταγγέλλει την πολιτική επίθεσης στα λαϊκά στρώματα και διατυπώνει προτάσεις για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων που θα οδηγήσουν στη μείωση των τιμών, στην αύξηση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών εισοδημάτων και θα καλύπτουν τις ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Στο κείμενο της Ερώτησης, που υπογράφουν οι βουλευτές Αγγελος Τζέκης, Νίκος Γκατζής, Λιάνα Κανέλλη, Ορέστης Κολοζώφ, Παναγιώτης Κοσιώνης, Σταύρος Σκοπελίτης, Αντώνης Σκυλλάκος, Σπύρος Στριφτάρης, Τάκης Τσιόγκας, Γιώργος Χουρμουζιάδης, ανάμεσα στα άλλα τονίζεται:

«Η πολιτική ενίσχυσης με κάθε τρόπο της κερδοφορίας του κεφαλαίου, την οποία εφαρμόζει συστηματικά και με συνέπεια η κυβέρνηση, στηριζόμενη ουσιαστικά από τη ΝΔ και από όλες εκείνες τις δυνάμεις που κινούνται στη λογική της "ελεύθερης αγοράς", εντείνει το κύμα ανατιμήσεων στην αγορά, χειροτερεύοντας τους όρους διαβίωσης των εργαζομένων και των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων στρωμάτων του χωριού και της πόλης, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Η τιμολογιακή πολιτική των Επιχειρήσεων και Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας, η πολιτική της έμμεσης φορολόγησης και διόγκωσης των πάσης φύσεως τελών, η πολιτική των άμεσων κρατικών χορηγήσεων προς το ιδιωτικό κεφάλαιο και των κρατικών προμηθειών με ανατιμημένα τιμολόγια από τις επιχειρήσεις, είναι παράγοντες ανόδου των τιμών στο λιανικό εμπόριο. Αυτές οι κυβερνητικές επιλογές ενισχύουν την εκδήλωση ακόμα μεγαλύτερων κερδοσκοπικών διαθέσεων του κεφαλαίου, αξιοποιώντας κάθε περίσταση, όπως, λ.χ., τις στρογγυλοποιήσεις των τιμών "προς τα πάνω" με αφορμή την έναρξη κυκλοφορίας του ευρώ κτλ., έχουν προκαλέσει και προκαλούν οδυνηρές ανατιμήσεις και μεγάλες αυξήσεις των ειδών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και των υπηρεσιών, ενώ ακόμα κι αυτός ο επίσημος πληθωρισμός παρ' όλες τις αλχημείες στη διαδικασία υπολογισμού του -"τρέχει" με υψηλούς ρυθμούς.

Η κυβέρνηση μπροστά στη γενικευμένη κατακραυγή, αλλά και επειδή ανησυχεί για την εξέλιξη του πληθωρισμού, που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη λειτουργία του ευρώ σαν κοινού νομίσματος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καταφεύγει σε δημαγωγικά - επικοινωνιακά τρικ, καλώντας τους καταναλωτές σε μποϊκοτάζ των επιχειρήσεων με ακριβά προϊόντα, χωρίς να παρεμβαίνει στις πραγματικές αιτίες ανόδου των τιμών.

Το δημαγωγικό κάλεσμα για μποϊκοτάζ αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό των καταναλωτών: να συσκοτιστούν οι πραγματικές αιτίες, να συγκαλυφτούν οι τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες και ταυτόχρονα να δοθεί μια ανώδυνη διέξοδος για την εκτόνωση της λαϊκής αγανάκτησης, ενώ με τον τρόπο αυτό το όλο ζήτημα μετατρέπεται σε ατομική ευθύνη του κάθε καταναλωτή, ο οποίος πρέπει να προσέξει την καταναλωτική του συμπεριφορά!

Οσο για τη σύναψη "συμφωνιών κυρίων" αυτές όποτε έγιναν αφορούσαν το εμπόριο και το κυριότερο είναι ότι στην πράξη καταπατήθηκαν και ακολούθησε νέο κύμα ανατιμήσεων μετά τη λήξη τους. Πολύ περισσότερο σήμερα, οι ενώσεις των εμπόρων δηλώνουν ότι θα μεταφέρουν τις ανατιμήσεις από τους βιομηχάνους στις τελικές λιανικές τιμές.

Οι λεονταρισμοί της κυβέρνησης ότι θα τα βάλει με τους κερδοσκόπους γίνονται για "τα μάτια του κόσμου": δεν πρόκειται βέβαια να δώσει στη δημοσιότητα ούτε κι αυτές τις "μαύρες λίστες", όπου θα αναφέρονται, υποτίθεται, οι "κακοί" που κερδοσκοπούν, αφού η κυβέρνηση υποκλίνεται στην "ελεύθερη αγορά", οι κανόνες της οποίας δεν "επιτρέπουν" τέτοιες πρακτικές, που έτσι κι αλλιώς είναι αναποτελεσματικές.

Την ίδια ώρα κι ενώ "διαρρέουν" στον Τύπο σενάρια επιβολής, από δω και πέρα, πλαφόν στις αυξήσεις των τιμολογίων των Επιχειρήσεων και Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας, ήδη αυτές έκαναν και κάνουν αυξήσεις. Λ.χ., ο ΟΤΕ από τον περασμένο Φλεβάρη αύξησε κατά 21,45% το πάγιο μηνιαίο τέλος κτλ., η ΔΕΗ αύξησε τα τιμολόγιά της από τον Ιούλιο κατά 3,9% (δηλαδή αρκετά πιο πάνω από τον επίσημο πληθωρισμό), η ΕΥΔΑΠ αύξησε από τον Απρίλη τα τιμολόγια νερού κατά 4,9% και τα τέλη αποχέτευσης κατά 9%, τα ΕΛΤΑ αύξησαν τα τέλη αποστολών επιστολών μέχρι και 12%, ο ΟΑΣΘ αύξησε τα εισιτήρια κατά 50%, τα διόδια στην Αττική Οδό αυξήθηκαν από τον Ιούλη κατά 20%. Πρόκειται για αυξήσεις, που πλήττουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα και αφαιρούν μεγάλο μέρος από το έτσι κι αλλιώς χαμηλό λαϊκό εισόδημα και ταυτόχρονα αυξάνουν την κερδοφορία των Επιχειρήσεων και Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας, καθιστώντας τες περισσότερο ελκυστικές για το ξεπούλημά τους στο μεγάλο κεφάλαιο.

Από την άλλη πλευρά, είναι άνευ ουσιαστικού αντικρίσματος οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι, με τη φορολογική της πολιτική, επιφέρει ουσιαστικές βελτιώσεις στο λαϊκό εισόδημα με τις φορολογικές ελαφρύνσεις. Το μεγαλύτερο μέρος της περίφημης "αύξησης" του αφορολόγητου ορίου για τους μισθωτούς και συνταξιούχους έχει ήδη ροκανιστεί από τις μεγάλες ανατιμήσεις στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, από τη διόγκωση των τιμών στην εμπορευματοποιημένη Παιδεία και Υγεία. Ούτε στο ελάχιστο θα επωφεληθεί ο χαμηλοσυνταξιούχος και ο χαμηλομισθωτός ως αύξηση της αγοραστικής δύναμης του εισοδήματός του, αφού το υπόλοιπο μέρος της αύξησης του αφορολόγητου ορίου υπονομεύεται από την κατάργηση του μεγαλύτερου μέρους της έκπτωσης φόρου με αποδείξεις αγοράς αγαθών και υπηρεσιών. Και το κυριότερο, η πραγματική συρρίκνωση του εισοδήματός του είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που κρατά τους μισθούς και τα ημερομίσθια κάτω από την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και του όγκου της παραγωγής, ακόμη και κάτω από την πραγματική για τα λαϊκά εισοδήματα εξέλιξη του πληθωρισμού. Ετσι, οι μεταβολές στο σύστημα φορολόγησης των εισοδημάτων των μισθωτών και συνταξιούχων απλώς και μόνο διευκολύνουν την κυβέρνηση να απομυζά τα λαϊκά εισοδήματα με ευκολότερο τρόπο και λιγότερα κρατικά έξοδα στις νέες συνθήκες του ΕΥΡΩνομίσματος, των εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων, της μεγάλης απώλειας της αγοραστικής δύναμης των εργατικών εισοδημάτων και της αναμενόμενης μείωσης της λαϊκής κατανάλωσης. Η όλη κατάσταση χειροτερεύει από μέτρα όπως η αύξηση των τελών κυκλοφορίας αυτοκινήτων κατά 10% ή τις σχεδιαζόμενες αυξήσεις στην έμμεση φορολογία.

Και ενώ τέτοια είναι η στάση της απέναντι στα λαϊκά εισοδήματα, οι φοροαπαλλαγές υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου που έγιναν, γίνονται ή σχεδιάζεται να γίνουν, δημιουργούν έναν "φορολογικό παράδεισο". Λ.χ., η εξαίρεση των ναυτιλιακών ακινήτων από τη φορολόγηση των offshore (υπεράκτιων) εταιριών και την ονομαστικοποίηση των μετοχών τους, η σχεδιαζόμενη κατάργηση του ανώτατου συντελεστή στη φορολογία εισοδήματος, ενώ μεθοδεύει για το άμεσο μέλλον νέες φοροελαφρύνσεις του κεφαλαίου με μείωση κατά 50% του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο βιομηχανικό πετρέλαιο, μείωση στους συντελεστές φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών κτλ.

Και σαν να μην έφταναν αυτά, με προκλητικό τρόπο η κυβέρνηση προβάλλει την ανησυχία της για την "εθνική οικονομία", δηλαδή για το μεγάλο κεφάλαιο και την πορεία του πληθωρισμού, επαναφέροντας την αντιδραστική - αντιεπιστημονική θεωρία ότι για τον πληθωρισμό ευθύνονται οι μισθοί. Την ίδια στιγμή το μεγάλο κεφάλαιο αυξάνει προκλητικά την κερδοφορία του: Οι τράπεζες, οι μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις, οι Επιχειρήσεις και Οργανισμοί Κοινής Ωφέλειας ανακοινώνουν και νέα ρεκόρ κερδών.

Και πρόκειται για πραγματική πρόκληση, αφού οι εργαζόμενοι -που με την εργασία τους δημιουργούν τον κοινωνικό πλούτο, ο οποίος σύμφωνα με την κυβέρνηση αυξάνει με γοργούς ρυθμούς (επίσημα στοιχεία για την εξέλιξη του ΑΕΠ)- όχι μόνο δεν παίρνουν πρόσθετες αυξήσεις από την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, όχι μόνο δε διατηρούν, έστω το πραγματικό επίπεδο των αμοιβών τους, όχι μόνο έχουν χάσει και χάνουν μεγάλο μέρος του πραγματικού τους εισοδήματος, αλλά η κυβέρνηση τους καλεί επιπλέον να αποδεχτούν και νέα "σφικτή" εισοδηματική πολιτική, δηλαδή να συμβάλουν στην "εθνική οικονομία" -όπως κατ' ευφημισμόν ονομάζει την κερδοφορία του κεφαλαίου- με νέες μειώσεις των μισθών. Κι αυτό την ώρα που αμφισβητούνται και περιορίζονται δραστικά τα εργασιακά και κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματά τους, συρρικνώνεται και υποβαθμίζεται ο δημόσιος τομέας στην Υγεία, την Παιδεία, την Κοινωνική Ασφάλιση και τη δημόσια Πρόνοια.

Παράλληλα, ολομέτωπη είναι η επίθεση που δέχονται τα φτωχά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων. Το ξεκλήρισμα της μικρής και μεσαίας αγροτιάς προωθείται συστηματικά, ενώ οι βιοτέχνες, οι μικρέμποροι και οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες βιώνουν μια εφιαλτική κατάσταση ανάμεσα στις μυλόπετρες του ανταγωνισμού και της πριμοδότησης του μεγάλου κεφαλαίου, και ταυτόχρονα δέχονται πλήγματα της φορομπηχτικής πολιτικής της κυβέρνησης, όπως συμβαίνει, λ.χ., με τη διατήρηση ουσιαστικά του εξωλογιστικού προσδιορισμού κερδών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των επαγγελματιών.

Το ΚΚΕ απορρίπτει αυτή την πολιτική, απαιτώντας να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα που θα οδηγούν στη μείωση των τιμών, στην αύξηση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών εισοδημάτων και θα καλύπτουν τις ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας:

• Κατώτερος μισθός 1.000 ΕΥΡΩ (350.000 δρχ.), κατώτερο μεροκάματο 41 ΕΥΡΩ (14.000 δρχ.), κατώτερη σύνταξη 820 ΕΥΡΩ (280.000 δρχ.).
• Για κάθε άγαμο φορολογούμενο αφορολόγητο όριο 15.000 ΕΥΡΩ, προσαυξημένο ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση.
• Κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στα είδη διατροφής, ένδυσης, υπόδησης, σχολικά, φάρμακα.
• Μείωση των δημοτικών τελών, που αποτελούν ισχυρό μηχανισμό αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος και οικονομική ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
• Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση, δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Πρόνοια, για το δικαίωμα στη μόρφωση.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση για την πολιτική της σχετικά με τον έλεγχο των τιμών στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και υπηρεσίες, καθώς και για την εισοδηματική και φορολογική πολιτική της».