Αγαπημένο παιχνίδι των Αμερικανών είναι οι μαριονέτες. Η εξωτερική τους πολιτική και οι μυστικές τους υπηρεσίες έχουν μακρά ιστορία και τεράστια εμπειρία στην κατασκευή αυτών των αγαπημένων και χρήσιμων για τα αμερικανικά συμφέροντα παιχνιδιών. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τους δικτάτορες στις λατινοαμερικανικές μπανανίες; Τους δικούς μας συνταγματάρχες; Την κατασκευή του Σαντάμ Χουσεΐν τη δεκαετία του '80; Μήπως τον Λάντεν και το «αριστούργημα» της Αλ Κάιντα; Τον Αλβανικό Απελευθερωτικό Στρατό;

Από το 1998 το Αμερικανικό Κογκρέσο έχει εγκρίνει 20 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία το Πεντάγωνο ήδη χρησιμοποιεί για τη δημιουργία ενός μικρού στρατού αντιφρονούντων έτοιμων να πολεμήσουν κατά του Σαντάμ. Τώρα που η ημερομηνία της έναρξης του πολέμου πλησιάζει, όπως γράφουν οι «TIMES» του Λονδίνου, η αμερικανική κυβέρνηση αναζητά από τις δεξαμενές των οργανώσεων των ιρακινών εμιγκρέδων τουλάχιστον 10.000 άνδρες, οι οποίοι θα εξοπλιστούν, θα εκπαιδευτούν και θα χρησιμοποιηθούν από τους Αμερικανούς σαν ομάδες ανταρτών, που θα αναλάβουν δράση στο έδαφος, όταν θα κλιμακωθούν οι επιθέσεις από αέρος.

Τι ρόλο θα παίξει αυτός ο «μικρός» στρατός μετά τον πόλεμο; Θα πάψει μήπως να εξυπηρετεί τα συμφέροντα αυτών που τον δημιούργησαν και τον εξόπλισαν; Δε θα μετατραπεί στους πραιτοριανούς των ανδρεικέλων που ετοιμάζει η Ουάσιγκτον ως διάδοχο πολιτικό προσωπικό του «κακού» δικτάτορα Σαντάμ; Δε θα είναι το διαθέσιμο, ανά πάσα στιγμή, προσάναμμα για ένα νέο πόλεμο, όποτε αυτό κριθεί επιβεβλημένο για τα αμερικανικά συμφέροντα;