Με συνθήματα υπέρ του ΚΚΕ και της ανάγκης εκλογικής του ενίσχυσης, υποδέχτηκαν χτες το μεσημέρι την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Πάτρας, που γέμισαν το αμφιθέατρο για να ακούσουν από πρώτο χέρι τις θέσεις και προτάσεις του ΚΚΕ. Από τη φύση τους πιο ενθουσιώδεις και μαχητικοί οι νέοι, διέκοψαν αρκετές φορές την Αλ. Παπαρήγα φωνάζοντας πως «Η νεολαία δε σκύβει το κεφάλι - με τους κομμουνιστές αντίσταση και πάλη», αλλά και συνθήματα που έδειχναν πως κανέναν δεν τρομάζουν οι αντικομμουνιστικές επιθέσεις, όπως «Ισχυρό ΚΚΕ - αντεπίθεση λαέ», «Εμπρός λαέ -τώρα ΚΚΕ», «Κάτω τα χέρια από το "Ριζοσπάστη"».

«Τι μήνυμα πρέπει να δώσει ο λαός και η νεολαία στην άρχουσα τάξη και στα κόμματά της;», αναρωτήθηκε στην ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.«Οτι αμφισβητεί τη συνολική πορεία πλεύσης της χώρας, άρα την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που λέει, ότι είναι μονόδρομος η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση.

Τι πρέπει να σκεφτεί η νεολαία και να απορρίψει; Τη λογική που λέει, ότι δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα. Τη λογική που λέει, ότι όποιος λαός αντιστέκεται, πρέπει να συντριβεί. Η νεολαία πρέπει να συμβάλει ώστε τα πάντα στην Ελλάδα - και τις διεθνείς σχέσεις - να τα ρυθμίζει ο λαός και όχι η πλουτοκρατία. Η νεολαία πρέπει να αποδείξει ότι ο ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να τη βάλει στο χέρι. Να τα εκφράσει αυτά και με την ψήφο της υπέρ του ΚΚΕ, καταψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Γιατί ΚΚΕ; Για να έρθει σε ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό η ίδια, μαζί με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Γιατί μόνο από το δρόμο του Λαϊκού Μετώπου μπορεί να ανοίξει την πόρτα για μια άλλη πορεία, υπέρ του λαού. Σε διαφορετική περίπτωση θα ενσωματωθεί, όπως ενσωματώθηκαν προηγούμενες γενιές.

Ψηφίζοντας ΚΚΕ η νεολαία, γνωρίζει τι ψηφίζει. Ψηφίζει ενίσχυση της αντίστασης, της πάλης, της συσπείρωσης των λαϊκών δυνάμεων. Ψηφίζει τη γραμμή της σύγκρουσης και της ρήξης. Εξω από αυτή τη γραμμή υπάρχει μόνο η ενσωμάτωση.

Ως προς αυτό θα αναφερθώ στον ΣΥΝ και στο ΔΗΚΚΙ. Λένε, για παράδειγμα, ότι μπορούν από τα μέσα να λύσουν τα προβλήματα. Παλέψαμε με αυτά τα κόμματα κατά του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. Μόλις όμως σταμάτησαν οι βομβαρδισμοί, σταμάτησαν κι αυτά. Και αποδέχτηκαν το "Σύμφωνο Σταθερότητας" ή την ύπαρξη ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στο Κόσσοβο. Ολα τα δικαιολογούν στο όνομα της ύπαρξης μιας πραγματικότητας!

Υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπιστεί η πραγματικότητα. Ο ένας είναι να προσαρμοστείς σε αυτήν και να τη ρετουσάρεις. Ο άλλος τρόπος είναι, να συγκρούεσαι μαζί της, να προετοιμάζεις τους όρους για την αλλαγή, την ανατροπή της.

Ακολουθούμε το δεύτερο. Γι' αυτό η νεολαία πρέπει να ψηφίσει το ΚΚΕ. Για να πάρουν σάρκα και οστά τα οράματά της.

Μακάρι ο ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ να άνοιγαν θέμα για το πλιάτσικο στα Βαλκάνια, για το μισθοφορικό στρατό, για το Στρατηγείο της Λάρισας, για τα επιθετικά όπλα που προμηθεύεται η Ελλάδα, και άλλα. Μακάρι να το κάνουν και τώρα κι ας πάρουν ψήφους γι' αυτόν το λόγο. Αλλά να το κάνουν ειλικρινά.

Καλλιεργούν αυταπάτες ότι το ΠΑΣΟΚ θα διαμορφώσει άλλη στάση απέναντι σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, αν έχει ανάγκη στήριξης από το ΣΥΝ και το ΔΗΚΚΙ».

Μετά τη σύντομη εισήγηση της Αλ. Παπαρήγα οι φοιτητές με ερωτήσεις και παρεμβάσεις έδωσαν το στίγμα, πως η σημερινή νεολαία παραμένει ανυπότακτη και διατεθειμένη να ακολουθήσει το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα μαζί με τους κομμουνιστές.

Απαντώντας σε ερώτηση για το αν το ΚΚΕ θα έπαιρνε μέρος σε κυβέρνηση, π.χ., με το ΠΑΣΟΚ, η Αλέκα Παπαρήγα υπογράμμισε:

«Σε τέτοιες κυβερνήσεις δε μετέχουμε, ούτε τις στηρίζουμε. Η λογική, που λέει ότι μέσα σε μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση το ΚΚΕ θα μπορεί να πιέζει σε θετική κατεύθυνση, είναι λαθεμένη. Είδαμε τι είδους πιέσεις ασκούν στη Γερμανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, οι αριστερές δυνάμεις που συμμετέχουν στην κυβέρνηση! Θα πω ένα παράδειγμα: Ας πούμε ότι το ΚΚΕ έπαιρνε μέρος σε τέτοια κυβέρνηση. Τι θα γινόταν όταν θα στέλνονταν ΝΑΤΟικά στρατεύματα από την Ελλάδα στα Βαλκάνια ή αλλού; Με βάση αυτή τη λογική θα έπρεπε να το δεχτούμε, για να μην πέσει η κυβέρνηση! Το ίδιο για τις ιδιωτικοποιήσεις, για την κατεδάφιση του ασφαλιστικού, για να πηγαίνει ελληνικός στρατός όπου το ΝΑΤΟ καθορίζει.

Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Να στηρίζει, σε αυτή την περίπτωση, το ΚΚΕ την πολιτική των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Ε, λοιπόν, αυτό το πράγμα το ΚΚΕ δεν πρόκειται να το κάνει».

Σε άλλο σημείο η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε:«Θέτουν ζήτημα ορίων νομιμότητας. Ομως, η νομιμότητα έχει συγκεκριμένο ταξικό και πολιτικό περιεχόμενο. Οι νόμοι αλλάζουν. Είναι θέμα συσχετισμού δυνάμεων. Οπως πάνε θα βγάλουν παράνομη και τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση. Αυτό το βήμα που έγινε εκείνη τη μέρα συμβόλιζε ότι δεν πρόκειται να πειθαρχήσουμε στη νομιμότητα του Κλίντον. Πάντως τη νομιμότητα των ιδιωτικοποιήσεων, του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, των επεμβάσεων και της λιτότητας, της ανεργίας, της φτώχειας, δεν πρόκειται να την αποδεχτούμε. Την αντιπαλεύουμε. Οσο για τις μορφές πάλης, αυτές θα τις καθορίζει το ίδιο το λαϊκό κίνημα, όχι οι εχθροί του».

Απαντώντας σε ερώτηση«γιατί μόνο ΚΚΕ και όχι άλλα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης», η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε πως κριτήριο για την ψήφο είναι η αγωνιστική στάση των κομμάτων και η θέληση τους να προβάλλουν στο λαό την αναγκαιότητα αντίστασης και ρήξης με τις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ, την ιμπεριαλιστική «νέα τάξη πραγμάτων» και τη ρήξη με την πλουτοκρατία και τα μονοπώλια. Σημείωσε, όμως, πως τόσο ο ΣΥΝ όσο και το ΔΗΚΚΙ, πέρα από τη φρασεολογία, δε βλέπουν την αναγκαιότητα της ρήξης αλλά στηρίζουν το σύστημα, προτείνοντας μικροβελτιώσεις, ούτε και κάνουν κουβέντα για την απομάκρυνση των κατοχικών στρατευμάτων από τα Βαλκάνια, την επιστροφή των Ελλήνων στρατιωτών και τη μετατροπή της χώρας σε σημείο διέλευσης των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων.

Τέλος, η Αλ. Παπαρήγα κάλεσε τη νεολαία να διοχετεύσει τη μαχητικότητά της στην κατεύθυνση οικοδόμησης ενός παλλαϊκού Μετώπου, που θα έρθει σε ρήξη με τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό και θα θέσει τις βάσεις για μια άλλη εξουσία: τη λαϊκή εξουσία.