Ελεύθερα χρησιμοποιούνται κατά του «εχθρού - λαού» τα χημικά όπλα που, με βάση διεθνή συνθήκη, απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται σε πολεμικές συρράξεις.

Με αφορμή τη χρήση χημικού αερίου για την απελευθέρωση των ομήρων στη Μόσχα ξεκίνησε μια συζήτηση για τα χημικά όπλα και για αυτό το λόγο αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα η συνεδρίαση που έγινε στην ελληνική Βουλή το Φλεβάρη του 2002, όπου και ψηφίστηκε ένας νόμος για την εφαρμογή της διεθνούς σύμβασης για την απαγόρευση των χημικών όπλων.

Εκεί η ελληνική κυβέρνηση, στο νόμο που πρότεινε, φρόντισε να συμπεριλάβει άρθρο με το οποίο ενώ κυρώνεται η απαγόρευση των χημικών όπλων σε πολεμικές συρράξεις, εξαιρούνται από την απαγόρευση τα χημικά όπλα που χρησιμοποιούνται από τα ΜΑΤ και τις άλλες δυνάμεις καταστολής για την αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού» και των διαδηλωτών!

Συγκεκριμένα ο νόμος αυτός προέβλεπε μέτρα εφαρμογής της διεθνούς συνθήκης του ΟΗΕ, που υπογράφηκε στο Παρίσι το 1993 και κυρώθηκε από την Ελλάδα το 1994, με τίτλο «Εφαρμογή της Σύμβασης για την απαγόρευση ανάπτυξης, παραγωγής, αποθήκευσης και χρήσης χημικών όπλων και την καταστροφή τους».

Η πονηρή διάταξη που έβαλε η κυβέρνηση στο νόμο - κατ' εφαρμογήν της συνθήκης, όπως ισχυρίστηκε - προκάλεσε την έντονη αντίδραση του εισηγητή του ΚΚΕ Π. Κοσιώνη, ο οποίος καταψήφισε το συγκεκριμένο άρθρο και κατήγγειλε τη με κάθε ευκολία χρήση χημικών ενάντια σε διαδηλωτές. Η διάταξη προβλέπει ότι επιτρέπονται μέτρα καταστολής με σκοπό «τη διατήρηση της δημόσιας τάξης, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η καταστολή στάσης». Ως μέτρα καταστολής επιτρέπει και τα χημικά, αφού ορίζοντάς τα αναφέρει: «Μέτρα καταστολής: Κάθε χημικό προϊόν το οποίο δεν έχει καταχωρηθεί σε πίνακα και μπορεί να προξενήσει στους ανθρώπους, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αισθητηριακό ερεθισμό ή σωματική ανικανότητα, που αποκαθίσταται μετά παρέλευση μικρού χρονικού διαστήματος αφότου παύσει η έκθεση σε αυτό».

Αλήθεια, όπως ποιος μπορεί να γνωρίζει αν και πότε προξενούν βλάβες αυτά τα αέρια; Και στη Μόσχα, αρχικά, χαρακτηρίστηκαν ακίνδυνα, αλλά απ' αυτά πέθαναν 119 άνθρωποι!

Η νομιμοποίηση της χρήσης τους γίνεται βεβαίως με την περίτεχνη έκφραση «απαγορεύεται η χρήση μέσων καταστολής εσωτερικής στάσης ως μέσων πολέμου»! Δηλαδή, με απλά λόγια, απαγορεύεται η χρήση τους -και σωστά- κατά οποιουδήποτε εξωτερικού εχθρού, αλλά επιτρέπεται ελεύθερα ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό» που θα τολμήσει να διαδηλώσει και να αμφισβητήσει την κρατούσα κατάσταση.

Ζητώντας την απάλειψη του συγκεκριμένου άρθρου ο Π. Κοσιώνης τόνισε ότι εάν τελικά αυτή μείνει τότε στην πραγματικότητα το μόνο που θα πετύχει η κύρωση της συνθήκης θα είναι η νομιμοποίηση της χρήσης των χημικών στο εσωτερικό της χώρας και ενάντια στον «εχθρό - λαό». Οσο δε για τον απίστευτο ορισμό της βλάβης που «αποκαθίσταται μετά από παρέλευση μικρού χρονικού διαστήματος», ο Π. Κοσιώνης τον χαρακτήρισε απαράδεκτο, τονίζοντας ότι η επίδραση του χημικού πάνω σε κάθε άνθρωπο εξαρτάται από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτός που το δέχεται.

Υπενθύμισε δε ότι σε φιλειρηνική διαδήλωση που έγινε στον Αραξο ρίχτηκαν χημικά από τις δυνάμεις των ΜΑΤ με αποτέλεσμα αρκετοί από τους διαδηλωτές να «μιλήσουν με τον Αγιο Πέτρο». «Είναι αχαρακτήριστο, είπε, να χρησιμοποιούνται χημικά όπλα εναντίον ανθρώπων που διαδηλώνουν, για παράδειγμα κατά της ύπαρξης των πυρηνικών όπλων στη χώρα μας» και αναρωτήθηκε: «Τι θέλει να πει η σύμβαση που πάνε να μας επιβάλλουν»;

Αποσαφηνίζοντας δε τη στάση του τόνισε ότι εκτός από τις διατάξεις αυτές «εμείς ψηφίζουμε το σχέδιο νόμου γιατί είναι θέληση των λαών και πολλών κυβερνήσεων σε ολόκληρη την υφήλιο να καταργηθούν αυτά τα όπλα, όχι όμως αυτά να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διαδηλώσεις».

Στη συζήτηση έγινε και γενικότερη αναφορά στο ιστορικό των χημικών όπλων διεθνώς και, όπως τόνισε ο Π. Κοσιώνης, παρά τη θέληση των λαών και πολλών κυβερνήσεων και παρά τις διάφορες συμφωνίες σε επίπεδο ΟΗΕ δεν έχει γίνει τίποτα μέχρι τώρα. «Τα χημικά, είπε, έχουν χρησιμοποιηθεί όχι μόνο σε περίπτωση παγκόσμιων πολέμων, αλλά και σε περιόδους ειρήνης, τότε που κάποιοι πίστευαν ότι διακυβεύονταν γενικότερα το σύστημα. Και ξέρουμε ότι αυτό έχει γίνει πάρα πολλές φορές σε τοπικούς πολέμους. Μάλιστα μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο κατ' εξοχήν έχει γίνει από τις ΗΠΑ. Και βιολογικός πόλεμος και χημικά όπλα, και ουράνιο στη Γιουγκοσλαβία».