Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι του χρόνου μέχρι να συνειδητοποιήσουν τα Ιδρύματα και άνθρωποι του Πνεύματος ότι ο ελληνικός λαός και λόγος δε γέννησε μόνο την αρχαία ποίηση αλλά και τη σπουδαιότερη, παγκοσμίως, νεότερη δημώδη ποίηση όπως εκτιμούν κορυφαίοι μελετητές της προφορικής ποιητικής παράδοσης των λαών. Και αν το συνειδητοποίησαν ήταν γιατί εξέχοντες Ευρωπαίοι ρομαντικοί φιλέλληνες ποιητές και διανοητές του Διαφωτισμού, πριν ακόμα την Επανάσταση του '21, ανακάλυψαν το κάλλος της ελληνικής δημοτικής ποίησης, συνέτασσαν και εξέδιδαν συλλογές της. Η πρώτη συλλογή ελληνικών δημοτικών τραγουδιών ήταν του Βέρνερ Χαξτάουζεν (1814) στη Βιέννη. Ακολούθησε η συλλογή του Γάλλου Φλοριέλ, η οποία πρόβαλε την ποίηση και τον απελευθερωτικό αγώνα του λαού μας. Στην Ελλάδα, το 1830, για πρώτη φορά, εκδόθηκε μια μικρή συλλογή. Πολύ αργότερα, χάρη στον Νικ. Γ. Πολίτη συγκεντρώθηκε σημαντικός αριθμός δημοτικών ποιημάτων. Χάρη στον Πολίτη, το 1910 το Ωδείο Αθηνών άρχισε την περισυλλογή της δημώδους ελληνικής μουσικής. Το 1914 με νόμο ιδρύεται Εθνική Μουσική Συλλογή, η οποία το 1927 παραχωρείται στο Λαογραφικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1950 το Λαογραφικό Αρχείο της Ακαδημίας αναθέτει σε δύο μουσικούς της Μέσης Εκπαίδευσης να μελετήσουν το υλικό της Εθνικής Μουσικής Συλλογής και το Μουσικό Αρχείο της Μέλπως Μερλιέ. Επρόκειτο για τους Γεώργιο Κ. Σπυριδάκη (ανέλαβε τα κείμενα) και τον Σπυρίδωνα Δ. Περιστέρη (ανέλαβε τη μουσικολογική μελέτη και τις παρτιτούρες). Η εργασία των Γ.Κ. Σπυριδάκη - Σπ.Δ. Περιστέρη «Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια (Μουσική Εκλογή)» κυκλοφόρησε το 1968, συνοδευόμενη με πέντε δίσκους (45 στροφών). Καρπός της κειμενολογικής εργασίας του Γ. Σπυριδάκη, αλλά και των μελετητών του Λαογραφικού Αρχείου Γ.Α. Μέγα και Δ.Α. Πετρόπουλου, ήταν και η έκδοση (1962) του α' τόμου «Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια (Εκλογή)». (Ο τόμος αυτός αφορά σε ακριτικά, ιστορικά, κλέφτικα τραγούδια και σε παραλογές τους).

Εξαντλημένες εδώ και πολλά χρόνια οι δυο προαναφερόμενες εκδόσεις, επανακυκλοφόρησαν (σε φωτομηχανική ανατύπωση) από το Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (πρώην Λαογραφικό Αρχείο) της Ακαδημίας Αθηνών, καθώς λόγω της επιστημονικής αλλά και της χρηστικής αξίας τους είναι περιζήτητες από μελετητές, μουσικούς, φοιτητές στα πανεπιστημιακά Τμήματα Μουσικών Σπουδών. Ιδιαίτερα ο τόμος «Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια (Μουσική Εκλογή)», ο οποίος περιλαμβάνει τους στίχους και την παρτιτούρα κάθε τραγουδιού και αναλύει τα μουσικολογικά στοιχεία του.