Το κόμμα Δικαιοσύνης & Ανάπτυξης (ΑΚΡ), σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, πιθανότατα θα κερδίσει --και μάλιστα με αυτοδυναμία-- στις σημερινές εκλογές στην Τουρκία, κάτι που το πολιτικό σκηνικό έχει να δει από τη δεκαετία του '80 και τον Τουργκούτ Οζάλ. Ο «αρχιτέκτονας» πάντως της διαφαινόμενης «έκπληξης» --που μάλλον δε θα είναι η μόνη που θα βγάλουν οι κάλπες--δεν έχει δικαίωμα να εκλεγεί, πόσο μάλλον να γίνει πρωθυπουργός. Εκτός αυτού, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα βρει μπροστά του το Συνταγματικό Δικαστήριο, που σε δύο εβδομάδες θα κρίνει αν το ΑΚΡ θα απαγορευτεί ή όχι, χωρίς το αποτέλεσμα να «επηρεάσει» την απόφαση.

Η προβλεφθείσα από τους παρατηρητές «καταστροφή» του πολιτικού σκηνικού, η έξωση από τη Βουλή όλων των κομμάτων που πρωταγωνίστησαν τη δεκαετία του '90 στη γείτονα, ίσως τελικά αποδειχθεί πιο «βολική» για την άρχουσα τάξη από ό,τι αναμένουν πολλοί. Το περιοδικό «Economist» έγραψε ότι το πολιτικό πρόγραμμα του Ερντογάν «δύσκολα θυμίζει ισλαμιστή» προσθέτοντας πως ο ίδιος και ο Ντενίζ Μπαϊκάλ, ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, που πιστεύεται ότι θα έρθει δεύτερο στις εκλογές, θα μπορούσαν μια χαρά να συγκυβερνήσουν: «Πρόσφατα σε κοινή τους τηλεοπτική εμφάνιση συμφώνησαν σε πολλά θέματα», σχολίασε, μεταξύ αυτών και στο θέμα του επόμενου αμερικανικού πολέμου για το Ιράκ. Μια τέτοια «συσσωμάτωση» θα ήταν η ιδανική εξέλιξη για τους στρατηγούς --που δεν εμπιστεύονται τον Ερντογάν--, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, δηλαδή τους πιο σημαντικούς παράγοντες της τουρκικής πολιτικής ζωής.