Αρκετά μέλη της κυβέρνησης Σημίτη έχουν καβαλήσει για τα καλά το καλάμι. Χαρακτηριστικό δείγμα γραφής της αλαζονείας, που διακατέχει αρκετά στελέχη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, έδωσε προχτές και ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Ν. Χριστοδουλάκης. Οταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τις επισημάνσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου του Κράτους (ΕΣΚ), όπου καταγράφονται μια σειρά κυβερνητικες αλχημείες στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού του 2001-όπως για παράδειγμα την απόκρυψη οφειλών του δημοσίου, συνολικού ύψους 1,7 τρισ. δραχμών (εμφανίζοντας έτσι μειωμένο δημόσιο χρέος) ο κ. υπουργός πέρασε στην αντεπίθεση. Κινούμενος στον αστερισμό της λογικής «εμείς είμαστε στην κυβέρνηση και κάνουμε ό,τι θέλουμε» και - εμμέσως πλην σαφώς- μέμφθηκε τους ελεγκτές του ΕΣΚ πως «μπλέκονται εκεί που δεν τους σπέρνουν»...

Οχι, ο κ. υπουργός δε ζήτησε συγνώμη για τις αλχημείες στις οποίες επιδόθηκε τόσο ο προκάτοχός του στο υπουργείο, Γ. Παπαντωνίου, όσο και ο ίδιος, αλλά υποστήριξε πως «το έργο του ΕΣΚ είναι να ελέγχει τη νομιμότητα των δαπανών» και πως «ο τρόπος με τον οποίο αποτυπώνονται τα κονδύλια στον προϋπολογισμό είναι δουλιά της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και της Eurostat»!

Βέβαια - παρά τους ισχυρισμούς του υπουργού - ο ρόλος του ΕΣΚ είναι να ελέγχει αν οι δαπάνες του κράτους γίνονται νόμιμα (δηλαδή με βάση τους νόμους). Και καθώς ο κρατικός προϋπολογισμός, που ψηφίζεται από τη Βουλή, θεωρείται ο νόμος των νόμων του κράτους, σωστά το ΕΣΚ «τραβά το αυτί» των κυβερνώντων, αφού, όπως σημειώνεται στην έκθεση για το έτος 2001, «οι αυξήσεις τόσο των εσόδων όσο και των εξόδων έναντι των προϋπολογισθέντων αντίκεινται σε σχετική διάταξη του δημοσιολογιστικού νόμου και είναι ασυμβίβαστες με τις αρχές της ακρίβειας και της ειλικρίνειας του προϋπολογισμού». Ετσι, για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.