Νάτο πάλι το γνωστό «σκηνικό πιέσεων» που ασκούνται, δήθεν, στην ελληνική κυβέρνηση ενόψει της Συνόδου Κορυφής στην Κοπεγχάγη. Η συνταγή είναι, πλέον, γνωστή. Προηγείται ο φιλοκυβερνητικός Τύπος που πρωτοστατεί στην προβολή έντονων πιέσεων από τους εταίρους και «εφιαλτικών» σεναρίων για τα ελληνικά συμφέροντα. Ακολουθεί η κυβέρνηση, που «κρατάει αποστάσεις» από τις ...δικές της «διαρροές» και εμφανίζεται επίσημα «ψύχραιμη» και «αισιόδοξη». Μετά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και επειδή τα «εφιαλτικά» σενάρια δεν έχουν επαληθευτεί, η κυβέρνηση Σημίτη πανηγυρίζει για τη νέα εθνική επιτυχία!

Οι εκσυγχρονιστές έχουν γίνει μαέστροι, είναι αλήθεια, στην προπαγάνδα, αλλά το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Ποιος και γιατί, λοιπόν, από τους εταίρους να ασκήσει πιέσεις στην κυβέρνηση; Δεν πανηγύρισε η κυβέρνηση ότι με τις αποφάσεις του Ελσίνκι διασφαλίστηκε η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ; Δε διαβεβαίωνε ότι η ένταξη δε συνδέεται με τη λύση του Κυπριακού, περιφρονώντας την «ουρά» του Ελσίνκι; Δε διαρρήγνυε τα ιμάτιά της ότι δεν υφίσταται θέμα «πακετοποίηση» της ένταξης με τη λύση ή με την ημερομηνία για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την Τουρκία;

Καθησύχαζε, λοιπόν, όλο αυτό τον καιρό η κυβέρνηση Σημίτη ότι «όλα βαίνουν καλώς» και ότι είναι περίπου εξασφαλισμένος ένας νέος «εθνικός θρίαμβος» στην Κοπεγχάγη. Εστω, λοιπόν, ότι οι πιέσεις των ισχυρών εταίρων είναι υπαρκτές, πού θα στηριχτεί η κυβέρνηση για να τις αποκρούσει; Οχι, πάντως, στον μεθοδικά «αποκοιμισμένο» λαό. Ακριβώς γι' αυτό δεν πρόκειται να βάλει «βέτο» η κυβέρνηση, ακόμα και αν οι αποφάσεις των "15" δεν είναι "εθνικά συμφέρουσες". Δεν ταιριάζει με τη γενικότερη στάση της υποτέλειας. Εξάλλου, έχει βεβαρημένο παρελθόν. Πανηγυρίζει πάντα για τις αποφάσεις που αποτελούν ξεκάθαρη νίκη των συμφερόντων των ΗΠΑ και της ΕΕ.