Το «σχέδιο μεταρρύθμισης "Υγεία για τον πολίτη"» που παρουσίασε στις 28.7.2002 ο τέως υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος εκπονήθηκε, όπως ανακοίνωσε τότε ο ίδιος ο τέως υπουργός, αφού, μεταξύ των άλλων, «λήφθηκαν υπόψη το πόρισμα της άτυπης επιτροπής και των υποεπιτροπών, καθώς και οι μελέτες για την "Υγεία και τις υπηρεσίες Υγείας στην Ελλάδα", που εκπονήθηκαν υπό το συντονισμό του επίκουρου καθηγητή Ι. Τούντα».

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις ανακοινώσεις που θα κάνει ο επίκουρος καθηγητής, ενώ το προσδώκιμο ζωής των Ελλήνων το 1990 ήταν 2ο ανάμεσα στις χώρες της ΕΟΚ (77 χρόνια), το 2001 ήταν 7ο με 78,1 χρόνια, παρουσιάζοντας τη μικρότερη βελτίωση (1,1 χρόνια). «Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι η Ελλάδα υπήρξε η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπου οι θάνατοι από καρδιαγγειακά, καρκίνους και ατυχήματα αυξήθηκαν κατά τη δεκαετία 1990. Η μείωση που παρατηρείται τα τελευταία 2-3 χρόνια στους θανάτους από καρδιαγγειακά, οφείλεται περισσότερο στη βελτίωση των θεραπευτικών παρεμβάσεων και λιγότερο στη μείωση της νοσηρότητας. Γι' αυτό, εξάλλου, και η Ελλάδα κατέχει μόλις την 7η θέση στο Προσδώκιμο Υγιούς Επιβίωσης», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Οπα! Πού είχε αυτές τις διαπιστώσεις ο κύριος καθηγητής, όταν έκανε -όπως προκύπτει απ' το σχέδιο για την "υγεία του πολίτη"- τις εισηγήσεις για παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας, όπως θεσμοθετήθηκαν απ' τον τέως υπουργό Υγείας;