«Κορμό» της Ελληνικής Προεδρίας χαρακτήρισε το θέμα της ενδιάμεσης αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) ο υπουργός Γεωργίας με αφορμή τις συναντήσεις που είχε χτες και προχτές με τους υπουργούς Γεωργίας στην Αγγλία και την Ολλανδία, αντίστοιχα.

Από τις προηγούμενες, αλλά και από τη χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Γεωργίας φαίνεται πως ο προεδρεύων Γ. Δρυς, έχει αναλάβει στα «ζεστά»... το ρόλο του «κομπάρσου» διεκπεραίωσης των καταστροφικών αντιαγροτικών προτάσεων της ΕΕ, για την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, οι οποίες ως γνωστόν αναμένεται να ανακοινωθούν στις 22 Γενάρη. Μάλιστα στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται πως «θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να υπάρξει απόφαση το Μάη ή τον Ιούνη του 2003, υπό την προϋπόθεση ότι θα είναι διαθέσιμη σε εύλογο χρόνο η γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου»... Προκύπτει δηλαδή, ότι η Ελληνική Προεδρία δείχνει ιδιαίτερο ζήλο για να κλείσει το όλο θέμα μέσα στην εξάμηνη θητεία της... Ομως θα ήταν πιο τίμιο προς τους αγρότες, να τους εξηγήσει απλοϊκά και αναλυτικά ο Γ. Δρυς τι ακριβώς θέλει και πράττει και τι διαπραγματεύεται στο γύρο των πρωτευουσών της ΕΕ. Και θα άξιζε επίσης τον κόπο να διευκρινίσει πώς ακριβώς υπερασπίζεται ως πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, τα συμφέροντα των μικρομεσαίων Ελλήνων αγροτών...

Πάντως από τη χτεσινή ανακοίνωση φαίνεται ότι ο Γ. Δρυς επιδιώκει να απαλύνει επικοινωνιακά, την επερχόμενη αντιαγροτική λαίλαπα που θα ξεκινήσει με τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ. Κι ενώ ο υπουργός Γεωργίας γνωρίζει τι ακριβώς θα επακολουθήσει, ανακοινώνει σκοπίμως με ουδέτερο και άοσμο τρόπο, πως μέρος των συζητήσεών του σε Αγγλία και Ολλανδία, αναλώθηκε στο θέμα της αποδέσμευσης των κοινοτικών ενισχύσεων. Επιπλέον λανσάρισε γενικώς και αορίστως, ότι στις τάξεις των Ευρωπαίων υπουργών Γεωργίας διατυπώνονται απόψεις που στοχεύουν στη μερική αποσύνδεση ή ακόμη και τη στοχευμένη αποσύνδεση των επιδοτήσεων στην παραγωγή...

Εδώ πρόκειται για μια ακόμα πτυχή της μέγιστης ευρω-υποκρισίας σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών των 15 χωρών της ΕΕ και των 10 υπό ένταξη χωρών. Οπως όλα δείχνουν, στα πλαίσια των δεσμεύσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και ενόψει της διεύρυνσης στα πλαίσια της ΕΕ, εξυφαίνεται από καιρό ένα νέο ολέθριο αντιαγροτικό σχέδιο, η πρώτη γεύση του οποίου δόθηκε τον περασμένο Ιούλη. Πιο συγκεκριμένα, τότε προτάθηκε η μείωση κατά 3% ετησίως των κοινοτικών επιδοτήσεων, δηλαδή 20% από το 2004 μέχρι το 2010. Προτάθηκε επίσης, η αποσύνδεση των επιδοτήσεων στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή και η καθιέρωση εισοδηματικών ψευτοενισχύσεων για τους κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, καθώς και η δραστική μείωση έως κατάργηση των τιμών παρέμβασης, δηλαδή την ελάχιστη προστασία στην τιμή παραγωγού σε μια σειρά αγροτικά προϊόντα. Στην ίδια κατεύθυνση, προετοιμάζονται ήδη μια σειρά νέων πιο καταστροφικών μέτρων για βαμβακοπαραγωγούς, καπνοπαραγωγούς, ελαιοπαραγωγούς κ.ά., που αναμένεται να ανακοινωθούν μέσα στο 2003.

Παρά τη φτηνή προπάγανδα εξαπάτησης και κοροϊδίας της κυβέρνησης, οι προτάσεις αυτές ενισχύθηκαν επί της ουσίας από τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 24 και 25 Οκτώβρη στις Βρυξέλλες. Εκεί αποφασίστηκε να «παγώσουν»... μειούμενες, μέχρι το 2006 οι ήδη πετσοκομμένες δαπάνες για τη γεωργία των «15» και να περιοριστούν δραστικά στην πράξη, μετά το 2006. Οσο για τις επιδοτήσεις των αγροτών των 10 υπό ένταξη χωρών, αυτές θα ξεκινήσουν το 2004, με 25% επί των κονδυλιών που διατίθενται για τους αγρότες των «15» και θα εξομοιωθούν, με τις όποιες επιδοτήσεις θα υπάρχουν, το 2013.

Κι ενώ συμβαίνουν τερατώδη γεγονότα σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών, ως καλός ευρω-διαχειριστής ο υπουργός Γεωργίας διαλαλεί πως πρέπει να διαμορφωθεί μια ρεαλιστική λίστα για τους αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και προϋποθέσεις που πρόκειται να προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου να δίνονται οι όποιες εισοδηματικές ενισχύσεις ανά γεωργική εκμετάλλευση. Φαίνεται δηλαδή ξεκάθαρα ότι το «μάρμαρο» θα πληρώσουν πολύ ακριβά οι μικρομεσαίοι αγρότες είτε είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες είτε εξαναγκάζονται να έχουν και μια συμπληρωματική απασχόληση προκειμένου να επιβιώσουν.