Οι γυναίκες του χωριού αποτελούν ένα κομμάτι της αγροτιάς και βιώνουν την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που τις οδηγεί στη φτώχεια και το μαρασμό. Με πίκρα, οι αγρότισσες βλέπουν την εγκατάλειψή τους από την πολιτεία, καταλαβαίνουν το εμπαιγμό των εκάστοτε κυβερνήσεων, που έταζαν «λαγούς με πετραχήλια» αν ολοκληρωνόταν το «όραμα» της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Το 2000 έφτασε και γιορτάστηκε πανηγυρικά, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση προχώρησε, η νομισματική ένωση έγινε, αλλά για τις αγρότισσες η ποιότητα ζωής στο σκαλοπάτι της νέας χιλιετίας, αντί να βελτιώνεται, πάει να προσαρμοστεί σε «τριτοκοσμικά μοντέλα», παρότι έχουν αποκτήσει πλυντήρια και άλλες ηλεκτρικές συσκευές.

Βλέπουν με ανησυχία οι αγρότισσες να ξεκληρίζονται τα μικρά και μεσαία νοικοκυριά, το αγροτικό εισόδημα, χρόνο με το χρόνο, να συρρικνώνεται, τα παιδιά τους να φεύγουν μακριά, μεγαλώνοντας τις «λίστες» των ανέργων στα αστικά κέντρα. Καταργήθηκε το πενιχρό εκείνο εισόδημα που είχε κατακτήσει η αγρότισσα σαν «σύνταξη» και τώρα είναι ξανά ανασφάλιστη, αφού το αγροτικό νοικοκυριό δεν αντέχει να πληρώνει τα «ανταποδοτικά τέλη» που επέβαλαν οι «ευρωπαϊκοί εκσυγχρονισμοί». Οι αγρότισσες του Νομού Καρδίτσας, της Θεσσαλίας κι όλης της χώρας είναι, σε μεγάλο βαθμό, πεπεισμένες ότι το επάγγελμα του αγρότη, με την πολιτική των στρεμματικών περικοπών στις καλλιέργειες, των περιορισμών στην παραγωγή προϊόντων, των μειώσεων στις τιμές και στις επιδοτήσεις, που εφαρμόζεται από την ελληνική κυβέρνηση στα πλαίσια της ΚΑΠ, της «Ατζέντας 2000» και των αποφάσεων του ΠΟΕ, δεν έχει μέλλον.

Αυτή η κατάσταση μπορεί και πρέπει ν' ανατραπεί. Δεν είναι μονόδρομος. Μονόδρομος είναι η οργανωμένη αντίδραση, ο ενωτικός αγώνας της αγροτιάς. Στο παλλαϊκό συλλαλητήριο που θα γίνει στις 23 Γενάρη στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας, οι γυναίκες θα είναι εκεί, παρούσες! Θ' αγωνιστούν, μαζί με τους άνδρες - τους αγρότες, τους εργάτες, τους επαγγελματοβιοτέχνες - για να μην ερημώσουν τα χωριά μας, για μια καλύτερη, ανθρώπινη ζωή.