Το κακό όμως δεν είναι ότι μόνο μας φτύνουν (ξέρετε ποιους εννοώ, τους «συμμάχους» «μας» Ευρω - Νατοϊκούς ντε) αλλά ότι σκοτώνουν κιόλας.

Και το απίθανο σενάριό τους που εκτυλίσσεται στη νέα δολοφονία που ετοιμάζουν στο Ιράκ, θέλει κάποιους «ελεγκτές» τους να ψάχνουν και τον ψύλλο μέσα στ' άχυρα εντός της χώρας αυτής, τη στιγμή που γύρω - γύρω συσσωρεύονται τεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις με ακόμα πιο τεράστια σε ποσότητα και ποιότητα δολοφονικά υλικά και όπλα, που είναι ευδιάκριτα ακόμα κι από δω που κάθομαι και γράφω (που λέει ο λόγος).

Και αυτά τα όργανα του πολέμου, του εγκλήματος και του θανάτου που θα στραφούν να δολοφονήσουν έναν πολύπαθο λαό μέσα στη χώρα του, για να του αρπάξουν ό,τι του ανήκει (πετρέλαια κατ' αρχήν), είναι ίδια και πολύ χειρότερα απ' αυτά που ψάχνουν να βρουν μέσα στο ίδιο το Ιράκ και δεν τα βρίσκουν.

Πού ξέρετε, μπορεί να σταθούνε τυχεροί οι άνθρωποι.

Να μην ταλαιπωρείται «τζάμπα» και τόσος «κόσμος» που μαζεύεται εκεί κάτω μέσα στο λιοπύρι.

Να ησυχάσει και ο πρόεδρος που δεν ξέρει πού να ψάξει ο άνθρωπος.

Ετσι μπράβο. Κι ας μας αφήσουν όλους ήσυχους. Ησυχοι θέλουμε να 'μαστε, αλλά όχι κοιμισμένοι.

Κοιμισμένους δε θα μας βρούνε ποτέ. Και την «ησυχία» μας οι λαοί ξέρουμε πολύ καλά πώς θα τη βρούμε και πώς θα την κατακτήσουμε. Και για να είμαι ξεκάθαρος και σαφής εννοώ την ανατροπή της «νέας» ιμπεριαλιστικής «τάξης» του καπιταλισμού, και την εγκαθίδρυση και οικοδόμηση του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.

Ναι κύριοι «ελεγκτές», οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου τώρα ξέρουν, γιατί είδαν το «πριν» και το «μετά». Μόνο που υπάρχει μια ιδιαιτερότητα διαλεκτικής φύσης. Σ' αυτή την περίπτωση το μέλλον είναι αυτό που εσείς νομίζετε για «πριν».

Λάθος!

(Α! και μην ανησυχείτε, τα όπλα που δε βρίσκετε και δε βλέπετε θα τα βρούμε και θα τα καταστρέψουμε εμείς. Οι λαοί. Πλήρως και ολοσχερώς).