Οι κάτοικοι της Πολίχνης και πολλοί εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και φορέων συνόδευσαν χτες το μεσημέρι στο τελευταίο της ταξίδι την Ελλη Παπαναγιώτου, που ήταν η πρώτη γυναίκα δήμαρχος στο Νομό Θεσσαλονίκης. Η πρώην δήμαρχος Πολίχνης Ελ. Παπαναγιώτου πέθανε προχτές στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου».

Μέσα σε κλίμα έντονης συγκίνησης την αξέχαστη Ελλη που αποτέλεσε παράδειγμα δημάρχου - αγωνιστή, «αποχαιρέτησαν» ο Ν. Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο δήμαρχος Πολίχνης, ο Π. Αλεξανδρίδης εκ μέρους της ΤΕΔΚ καθώς και εκπρόσωπος των Συλλόγων Γυναικών. Παρέστη μεγάλη αντιπροσωπεία της ΚΟΘ του ΚΚΕ αποτελούμενη από τους Σ. Βαρδαλή, Δ. Αχτσίδου, ο Ν.Ζώκας εκπροσωπώντας την ΕΔΥΕΘ κ.ά.

Η Ελλη Παπαναγιώτου από τα νεανικά της χρόνια, εντάχθηκε ενεργά στο αντιστασιακό κίνημα. Νεαρή φοιτήτρια έγινε μέλος της ΕΠΟΝ. Το μετεμφυλιακό κράτος δεν της συγχώρεσε αυτή τη δράση. Την τιμώρησε στερώντας της τη δυνατότητα να διδάξει στα παιδιά ως εκπαιδευτικός, κάτι που οραματίστηκε και σπούδασε. Παρά τις διώξεις, δε λύγισε. Συνέχισε την πολιτική και κοινωνική της δράση. Ο λαός της Πολίχνης εκτιμώντας τη σταθερή, αγωνιστική της δράση την εξέλεξε δήμαρχο για τρεις τετραετίες. Ηταν η πρώτη γυναίκα δήμαρχος στο νομό Θεσσαλονίκης.

Στον επικήδειο λόγο του ο Ν. Χριστάνης τόνισε τα παρακάτω:

«Η Ελλη ήταν μια γυναίκα με έντονη προσωπικότητα, αποφασιστική, δυναμική, δημιουργική, ανυποχώρητη στην υπεράσπιση των ιδεών της και των συμφερόντων του λαού της Πολίχνης. Συγκρούστηκε με μεγάλα συμφέροντα και πολιτικές σκοπιμότητες και πλήρωσε γι' αυτό με διωγμούς, συλλήψεις ακόμη και φυλακίσεις. Η σ. Ελλη, στέλεχος του ΚΚΕ, εμπνεόμενη από τις αρχές και την πολιτική του για μια πραγματικά Λαϊκή Αυτοδιοίκηση, συνέβαλε καθοριστικά να βγει η Πολίχνη από την εγκατάλειψη και τη λάσπη, και να αποκτήσει βασικές υποδομές. Αξέχαστη θα μείνει η προσφορά της για την ανάπτυξη σε όφελος του λαού της Πολίχνης, της Παιδείας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού.

Συντρόφισσα Ελλη, οι φίλοι της ειρήνης, όλος ο λαός της Θεσσαλονίκης, θα θυμούνται την έντονη φιλειρηνική σου δράση που κορυφώθηκε την περίοδο του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, με τη μεγάλη σου συμβολή στη φιλοξενία και περίθαλψη παιδιών από τις εμπόλεμες περιοχές. Ησουν το παράδειγμα του δημάρχου - λαϊκού αγωνιστή», κατέληξε.