Στο όνομα της αποκέντρωσης και της αύξησης αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ υπάρχει ένας καταιγισμός αιτημάτων, από αιρετούς άρχοντες που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΣΥΝ, για μεταβίβαση αρμοδιοτήτων που μέχρι σήμερα ασκούσε αποκλειστικά η κεντρική εξουσία. Η ανάμειξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε τομείς αποκλειστικής ευθύνης του κράτους, όπως παιδεία και υγεία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τη διάσπαση του ενιαίου, δημόσιου χαρακτήρα τους.

Η ίδρυση γραφείων ευρέσεως εργασίας από μεγάλους δήμους (Αθήνα, Θεσσαλονίκη) απαλλάσσει την κεντρική εξουσία από την υποχρέωσή της «δουλιά για όλους» και χρησιμοποιείται η ανεργία, κυρίως των νέων, ως πελατειακός μηχανισμός των δημάρχων.

Η κυβέρνηση ταυτόχρονα αναθέτει αρμοδιότητες που βοηθούν τη συντήρηση, τη λειτουργία, τον εκσυγχρονισμό του συστήματος, όπως η φορολογική εξουσία και οι κατασταλτικές δυνάμεις.

Η χρησιμοποίηση της Δημοτικής Αστυνομίας, για ακόμα μεγαλύτερη αστυνόμευση του λαού στο όνομα των δήμων, προκύπτει από τον τρόπο εκπαίδευσής της (στις εγκαταστάσεις της ΕΛ.ΑΣ. από αξιωματικούς), τα σωματικά προσόντα που απαιτούνται για την πρόσληψή τους, την προϋπηρεσία τους σε ειδικά σώματα των ενόπλων δυνάμεων, την πρόβλεψη κρατητηρίων, τη συνδρομή της στο έργο της ΕΛ.ΑΣ.

Παράλληλα μεταφέρονται δεκάδες νέες αρμοδιότητες στους ΟΤΑ, που την ευθύνη τους αναλαμβάνει η Δημοτική Αστυνομία.

Μεταφέρονται αρμοδιότητες αγροφυλακής, επιθεώρησης εργασίας, αγορανομίας, τροχαίας, υγειονομικού ελέγχου, ελέγχου έργων, ελέγχου των διατάξεων του γενικού οικοδομικού κανονισμού, ελέγχου προστασίας σπηλαίων, ελέγχου ασφαλιστικών υποχρεώσεων, ωραρίου λειτουργίας καταστημάτων κλπ. Με τον τρόπο αυτόν μεταφέρονται οι ευθύνες της κυβέρνησης για σοβαρότατα ζητήματα (τιμές, ασφάλεια έργων, επιθεώρηση εργασίας) στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αποψιλώνονται οι υπηρεσίες του Δημοσίου και υποκαθίστανται από αστυνομικά όργανα.

Η Δημοτική Αστυνομία έχει την ευθύνη μιας γενικότερης αστυνόμευσης, αφού σ' αυτήν πέρα από τα παραπάνω ανατίθενται ο έλεγχος της κοινής ησυχίας, της καθαριότητας και της αισθητικής των πόλεων, η ευκοσμία και ευταξία με ό,τι περιεχόμενο μπορούν να έχουν αυτά.

Για να αντιληφθούμε για τι ποσά πρόκειται, ας πάρουμε για παράδειγμα το Δήμο Αθηναίων. Στα προγράμματα των συνδυασμών της κ. Μπακογιάννη και του κ. Παπουτσή προβλέπεται η πρόσληψη 700 και 1.000 αντίστοιχα δημοτικών αστυνομικών. Αν υποθέσουμε ότι θα εφαρμοστεί το επιεικέστερο σενάριο της πρόσληψης 700 ατόμων για τη Δημοτική Αστυνομία, αυτό θα στοιχίσει στον αθηναϊκό λαό (αν η κυβέρνηση πληρώσει το 50% της μισθοδοσίας) 2,2 δισ. δρχ. Αυτό το ποσό ή θα λείψει από έργο και υπηρεσίες προς τους δημότες ή θα πληρωθεί από αυτούς μέσα από τη δημοτική φορολογία.

Το αποκορύφωμα της κατασταλτικής λειτουργίας της Δημοτικής Αστυνομίας βρίσκεται στη δυνατότητα οπλοφορίας και οπλοχρησίας. Ο εξοπλισμός με κλομπ, χειροπέδες και πυροβόλο όπλο δείχνει πού θέλουν να χρησιμοποιήσουν αυτό το σώμα. Η Δημοτική Αστυνομία μαζί με τα συμβούλια πρόληψης εγκληματικότητας (και αυτά ανατίθενται να δημιουργηθούν από τους δήμους) συνιστούν ένα πλέγμα μηχανισμού χαφιέδων και τρομοκρατών του λαϊκού κινήματος στις γειτονιές, που μαζί με τις ιδιωτικές αστυνομίες στους χώρους δουλιάς ολοκληρώνουν την παρακολούθηση της ζωής όσων αγωνίζονται σε 24ωρη βάση. Ολα αυτά γίνονται ακόμα χειρότερα, αν σκεφτεί κανείς ότι ο καθορισμός της λειτουργίας βρίσκεται ουσιαστικά έξω από το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Δημοτικού Συμβουλίου.