Κυριακή 6 Απρίλη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 27
ΔΙΕΘΝΗ
Σκέψεις για το βάρβαρο πόλεμο

Μέσα στη θολερή και δόλια ατμόσφαιρα της αγγλο-αμερικανικής πολεμικής επέμβασης στο Ιράκ υποχρεώνεσαι να σταθείς στην επισήμανση γεγονότων κρατώντας το δικαίωμα της τελικής πρόβλεψης, εάν υπάρξει τέτοια, στην κατάλληλη στιγμή. Από την πρώτη κιόλας φάση της επέμβασης άρχισαν να επισημαίνονται λάθη που είχαν αρνητικές επιπτώσεις. Ερώτηση: Ηταν πράγματι λάθη ή αναζήτηση εκπλήρωσης οικονομικών λογαριασμών του πολέμου; Εχει αναφερθεί ότι το 46% της αμερικανικής οικονομίας είναι μιλιταριστική.

Αναφέρθηκε, επίσης, ότι το στοκ του αμερικανικού οπλοστασίου υπερέβαινε κατά 25% το προβλεπόμενο. Τα δυο αυτά σημαίνουν επικίνδυνη οικονομική ύφεση με ό,τι αυτό συνεπάγεται στο Χρηματιστήριο Αξιών της Γουόλ Στριτ. Είναι επίσης γνωστό ότι και μόνο η προσδοκία μιας πιθανής πολεμικής επέμβασης αρκεί για να ανεβάσει τις μετοχές της πολεμικής βιομηχανίας που συμπαρασέρνει το σύνολο των μετοχών. Επεται να αποδειχτεί ότι η πολεμική κατανάλωση λαθών ξεπέρασε κάθε προσδοκία για τις αυξανόμενες απαιτήσεις της μιλιταριστικής οικονομίας.

Είναι γνωστό ότι τα τεχνοκρατικά επιτελεία του αμερικανικού μιλιταρισμού έχουν διάφορα σενάρια για κάθε περίσταση. Το γενικά αποδεκτό σενάριο για το Ιράκ είναι η γεωμετρική ένταση της επέμβασης. Αυτό σημαίνει ότι από τους πυραύλους και τις «συνήθεις» βόμβες μεταβαίνουν στις υπερβόμβες έως τη «μητέρα των βομβών» για να καταλήξουν στα πυρηνικά.

Η χρησιμοποίησής τους καθορίζεται από την ισχύ και το χρόνο της ιρακινής αντίστασης. Εάν σε αυτά προστεθεί η τεράστια μάζα των συμβατικών όπλων, τότε, επανέρχεται πιεστικά η κορυφαία ερώτηση: Πού οφείλονται τα λεγόμενα στρατηγικά λάθη και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν; Επίσης, από τι καθορίζεται ο ρυθμός κατανάλωσης των προϊόντων πολέμου; Η ιμπεριαλιστική πολιτική είναι η ίδια: «Κατάκτηση αγορών και γεωστρατηγικών χώρων μείζονος σημασίας». Εδώ υπάρχει έντονη οσμή πετρελαίου. Η «παγκοσμιοποιημένη Νέα Τάξη» ξεκινά την πλανητική πολεμική επιβολή από τη Μέση Ανατολή των πετρελαίων.

Εδώ παίζεται και θα παιχτεί εντονότερη η τύχη του διεθνούς καπιταλισμού. Αυτό γίνεται αρκούντως αντιληπτό από τον γαλλο-γερμανικό ιμπεριαλισμό και προκαλεί αντιδράσεις για το χρόνο, τον τρόπο και τη μορφή επιβολής. Συνδυαζόμενο αυτό με τα επιμέρους ιδιαίτερα συμφέροντα των εταίρων, δημιουργείται ένα οξύ μείγμα με τεθλασμένες επιδράσεις στην αντιεξουσιαστική συνείδηση των λαών. Αυτό προσπαθιέται να ελεγχθεί εντασσόμενο στις ενδοσυμμαχικές ανισορροπίες που λειτουργεί στο πλαίσιο της κοινής κατακτητικής θέλησης.

Αλλωστε, η προοπτική της παρούσας πολεμικής επέμβασης δε σταματά στο Ιράκ. Οταν θα ξεκινά η ανοικοδόμηση του ρημαγμένου Ιράκ θα βομβαρδίζεται μια άλλη χώρα. Η οικονομική αλυσίδα της ανοικοδόμησης θα έχει ατέλειωτους κρίκους που θα ενσωματώνει τη διεθνή κεφαλαιοκρατία. Ο καπιταλισμός ξεκίνησε στον εικοστό αιώνα με την ιμπεριαλιστική του μορφή για να εξασφαλίσει μέσα από δύο διεθνείς ιμπεριαλιστικούς πολέμους αξόνων εκατό χρόνια ζωής. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα επιδιώκει να εξασφαλίσει την αιωνιότητα μέσα από διαρκείς πολέμους πλανητικής ανοιχτής επιβολής.

Ομως σε πείσμα του, η πραγματοποίηση της θεωρίας του «αδύνατου κρίκου της αλυσίδας» εξακολουθεί να είναι φωτεινή και ολοζώντανη. Ταυτίζοντας, ο καπιταλισμός, τον εαυτό του με την ιμπεριαλιστική του μορφή όσο ποτέ άλλοτε, μετέβαλε τον θάνατο της μορφής του σε δικό του ολοκληρωτικό θάνατο. Αυτό, είναι αλήθεια, είχε καταφέρει να το αποφύγει στους δυο διεθνείς ιμπεριαλιστικούς πολέμου του εικοστού αιώνα.

Τώρα, η πολεμική μηχανή των δυο έστω και παρακμασμένων αυτοκρατοριών ΗΠΑ και Αγγλίας φαίνεται να κερδίζει αργά αλλά σταθερά, βήμα - βήμα, τη μάχη του Ιράκ. Το φινάλε είναι άγνωστο κάτω από δυσοίωνους όρους. Οι αποθήκες όπλων των ΗΠΑ αδειάζουν το «στοκ». Τώρα τα γεράκια του πολέμου πρέπει να συντομεύουν για να έρθουν τα κοράκια της «πανοικοδόμησης». Το σχέδιο μεγάλο, διαρκές και ανυπέρβλητο «και το χρήμα να ρέει». Ολα αυτά τα καλούδια σκοντάφτουν στην ιρακινή αντίσταση. Η τεράστια συσσώρευση στρατιωτικής δύναμης αποδεικνύει ότι η επιδίωξη υπερβαίνει το όριο του Ιράκ κι απλώνεται σε όλη την περιοχή. Ανεξαρτήτως της τελικής έκβασης στο Ιράκ, ο πόλεμος θα απλωθεί με μεγάλες κι άδηλες συνέπειες ακόμη και για την Ελλάδα που η πολιτική της ηγεσία θέλει να πατά σε δυο βάρκες.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ