Με την έναρξη εφαρμογής της Συνθήκης του Μάαστριχτ στις αρχές της περασμένης δεκαετίας άνοιξε ένας κύκλος για την καταστροφή της βιομηχανικής παραγωγικής βάσης στο Βόλο. Επιχειρήσεις, που αποτελούσαν τη «ραχοκοκαλιά» της βιομηχανίας στην περιοχή, έκλειναν η μια μετά την άλλη, είτε επειδή δεν άντεχαν στον ανταγωνισμό, τον οποίο επέβαλαν οι «ελευθερίες» που έφερε μαζί της αυτή η Συνθήκη, ή γιατί οι ιδιοκτήτες τους, θέλοντας να εκμεταλλευτούν τη «νέα κατάσταση», έψαχναν σε άλλα μέρη και σε άλλους τομείς, για να εξασφαλίσουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη.

Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας ήταν, στα τελευταία δέκα χρόνια, να κλείσουν δεκάδες, μεγάλες και μικρότερες, επιχειρήσεις στο Βόλο και, γενικότερα, στη Μαγνησία, αφήνοντας χωρίς δουλιά πάνω από 8.000 εργαζόμενους.

Στο ίδιο χρονικό διάστημα, πολλές άλλες επιχειρήσεις - εκμεταλλευόμενες τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες που προσφέρει στο κεφάλαιο η Συνθήκη του Μάαστριχτ, οι άλλες συνθήκες που ακολούθησαν, η «Λευκή Βίβλος» και η ΟΝΕ - προχώρησαν σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων, φορτώνοντας και με χιλιάδες άλλους ανέργους την περιοχή. Κι όπως ήταν αναμενόμενο οι απολύσεις συνοδεύονταν, πάντα, από την εντατικοποίηση της εργασίας και την αφαίρεση κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Κι ενώ, τα τελευταία χρόνια, μειώθηκε ο ρυθμός της «αποβιομηχανοποίησης», η «λαίλαπα» των απολύσεων «καλά κρατεί» και, ταυτόχρονα, συστηματοποιήθηκε και «σαρώνει» η επιχείρηση ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και κατάργησης των εργατικών δικαιωμάτων.

Τις τελευταίες μέρες σε απολύσεις εργαζομένων προχωρούν επιχειρήσεις των Δήμων Βόλου και Νέας Ιωνίας, χωρίς δουλιά μένουν 170 εργαζόμενοι στο Πανθεσσαλικό Στάδιο, ενώ φήμες επιμένουν ότι επίκεινται μαζικές απολύσεις και στην «ΑΓΕΤ Ηρακλής».

Ο «Ρ» δημοσιεύει, σήμερα, πίνακες στους οποίους καταγράφεται το μέγεθος της ανεργίας που βαρύνει μια περιοχή που θεωρούνταν εργατούπολη.

Στον πίνακα 1 καταγράφονται 16 από τις επιχειρήσεις της Μαγνησίας που έκλεισαν τα τελευταία δέκα χρόνια - ανήκαν στους χώρους της κλωστοϋφαντουργίας, του ιματισμού, του μετάλλου, της επεξεργασίας γεωργικών προϊόντων κ.ά. - πετώντας στην ανεργία κοντά στους 4.000 εργαζόμενους.

Στον πίνακα 2 καταγράφονται μερικές από τις πολλές επιχειρήσεις οι οποίες προχώρησαν σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων, στα τρία τελευταία χρόνια, επιδεινώνοντας κι άλλο το πρόβλημα της ανεργίας στο Βόλο.

Οπως επισημαίνει, μιλώντας στον «Ρ», ο Τάκης Τριανταφυλλάκος, στέλεχος του ΠΑΜΕ και μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου, «για ν' αντιμετωπιστούν τα τραγικά προβλήματα των εργαζομένων και των ανέργων, χρειάζεται ν' ανατραπεί η πολιτική που τα δημιουργεί, τα πολλαπλασιάζει και τα οξύνει και να εφαρμοστεί μια άλλη πολιτική κατά των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και υπέρ των δικαίων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αλλά για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, απαιτείται η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης υπέρ των ταξικών δυνάμεων του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και σε βάρος των δυνάμεων του ταξικού συμβιβασμού, του εργοδοτικού συνδικαλισμού και του "νεοφιλελεύθερου" προσανατολισμού».

Αναφερόμενος, ιδιαιτέρως, στις απολύσεις που κάνουν επιχειρήσεις που ανήκουν σε δήμους της περιοχής - ο Τ. Τριανταφυλλάκος είναι γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων Δημοτικών και Διαδημοτικών Επιχειρήσεων, Οργανισμών και Συνδέσμων ΟΤΑ Νομού Μαγνησίας - υπογραμμίζει ότι «οι Δημοτικές Αρχές που απολύουν εργαζόμενους, χωρίς να δίνουν λογαριασμό, το κάνουν για να σιγοντάρουν την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Εμείς απαιτούμε από την ΤΕΔΚ Μαγνησίας να πάρει μέτρα για το σταμάτημα των απολύσεων, για να πληρωθούν οι συνάδελφοι που παραμένουν, για αρκετό καιρό, απλήρωτοι και για να μετατραπούν οι συμβάσεις όσων καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Δηλώνουμε ότι δε θ' ανεχτούμε άλλο τον εμπαιγμό των συναδέλφων μας και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να γραφτούν στο σωματείο μας, ώστε, με τη συλλογική δράση και το συντονισμό του αγώνα μας με τους εργαζόμενους άλλων κλάδων, να διεκδικήσουμε, αποτελεσματικά, λύσεις στα προβλήματά μας και ν' αποκρούσουμε τις πολιτικές που στρέφονται σε βάρος των συμφερόντων μας».