«... Δεν αμφισβητώ τη λογική της εισαγωγής. Ολα όσα αναφέρετε, στις δύο πρώτες παραγράφους του γράμματός σας, είναι όντως έτσι. Και η ΝΔ επιδίδεται σε μια συστηματική προσπάθεια σπίλωσης του ΠΑΣΟΚ και των στελεχών του και επικίνδυνη για την πολιτική μας ζωή είναι όλη αυτή η κατάσταση.

Ξεχνάτε όμως ένα δεδομένο: ότι εσείς ο ίδιος πρόσφατα αποπέμψατε δύο μέλη του στενότερου προσωπικού σας περιβάλλοντος (σ.σ. εννοεί τους Μανίκα και Νεονάκη), στα οποία είχατε εμπιστευτεί σημαντικές αρμοδιότητες στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Οι επιδόσεις των δύο αυτών στο Χρηματιστήριο ήταν γνωστό τοις πάσι - δεν τις υπέκρυπταν εξάλλου ούτε οι ίδιοι, προφανώς πιστεύοντες ίσως ότι ορθώς πράττουν. Τέλος, ας σημειώσουμε ότι οι αποκαλύψεις λεπτομερειών γύρω από την υπόθεση αυτή, που δημιούργησαν πολιτικό θέμα, δεν προήλθαν από τη ΝΔ αλλά από το δικό μας χώρο. Ετσι, για να είμαστε δίκαιοι...».

Το παραπάνω είναι, ίσως, το μόνο σχετικά ενδιαφέρον απόσπασμα της επιστολής Πάγκαλου, προς τον Κ. Σημίτη, που είδε χτες το φως της δημοσιότητας. Και λέμε ενδιαφέρον, γιατί - ανεξάρτητα από τις προθέσεις του επιστολογράφου πρώην υπουργού - αποτελεί μια ομολογία, τόσο του ανούσιου χαρακτήρα της δικομματικής κοκορομαχίας του τελευταίου καιρού, όσο και της γενικότερης λειτουργίας των εκπροσώπων του δικομματισμού. Με άλλα λόγια, το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το σύστημα...