Στη διάρκεια της ομιλίας της η Αλέκα Παπαρήγα προέτρεψε τον λαό και κάλεσε τα εργατικά λαϊκά στρώματα, όλους τους καταπιεσμένους και βασανισμένους, τους προοδευτικούς και ριζοσπάστες, τους ανθρώπους που «δώσαμε κοινή μάχη για χρόνια - ανεξάρτητα αν οι εξελίξεις της 10ετίας του '90 μάς χώρισαν, προσωρινά πιστεύουμε -» σε «γενικευμένη αντίθεση με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, τα διαδοχικά πακέτα των μέτρων που αφορούν την αγορά, τις εργασιακές σχέσεις, το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδότησης, την Παιδεία και την Υγεία, τον Πολιτισμό και τον Αθλητισμό. Σε γενικευμένη αντίθεση, κατά της συμμετοχής της χώρας στα επιθετικά και τρομοκρατικά σχέδια των ιμπεριαλιστών μέσω του ΝΑΤΟ και της ΕΕ».

Με την επισήμανση πως «πίσω από τη γραμμή πάλης εναντίον των συμφερόντων των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού δεν υπάρχει ελπίδα για κατακτήσεις, δεν υπάρχει προοπτική», η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κάλεσε «την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να διαμορφώσουν, με βάση την πείρα τους, ΚΟΙΝΑ αιτήματα και στόχους πάλης που απαντούν στις σημερινές τους ανάγκες, και οι οποίες δε συγκρίνονται με τις ανάγκες που είχαμε πριν 10, 20 και 30 χρόνια».

Αιτήματα και στόχους «για μισθούς και μεροκάματα, συντάξεις, για την οικογένεια, το παιδί και την τρίτη ηλικία, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, για τον εργατοϋπάλληλο, τον φτωχό αγρότη, τον φτωχό μικρομεσαίο, για τις γυναίκες και τη νεολαία. Για την Παιδεία και την Υγεία. Για τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, το περιβάλλον. Για τους μετανάστες και πολιτικούς πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα. Για το σύστημα της απλής αναλογικής».

Στόχους πάλης και αιτήματα που όπως τόνισε «πλήττουν τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας, βάζουν φραγμό στον κατήφορο. Σύγχρονα αιτήματα που βελτιώνουν τη ζωή και ανοίγουν δρόμο για ένα καλύτερο αύριο».

Τους κάλεσε ακόμη «να υψώσουν ανάστημα στην εκστρατεία εξαγοράς, εκφοβισμού και χειραγώγησης, στο διαίρει και βασίλευε. Να απορρίψουν το ταξικό επιχείρημα ότι δεν αντέχει η οικονομία, ότι τα κρατικά ταμεία δε σηκώνουν παροχές. Οτι προέχει η "σύγκλιση" και η "ανταγωνιστικότητα". Αυτά είναι τα συνθήματα των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, είναι τα συνθήματα του κεφαλαίου».

«Οι εργαζόμενοι - σημείωσε - μπορούν να παράγουν και να ζουν χωρίς να έχουν καμία ανάγκη την εργοδοσία, ενώ η εργοδοσία δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης».