«Για μια ακόμα χρονιά βρισκόμαστε εδώ, στο καθιερωμένο ραντεβού του ΦΕΣΤΙΒΑΛ της ΚΝΕ και του "ΟΔΗΓΗΤΗ". Αναβαπτιζόμαστε στη ζωντάνια και στην πρωτοβουλία των νέων ανθρώπων. Στο κέφι, την αποφασιστικότητά τους.

Ο φιλόξενος χώρος του Πανεπιστημίου ομορφαίνει με τη δουλιά των εργατών και εργατριών, των καλλιτεχνών, των παιδιών της ΚΝΕ, που κάθε χρόνο προσπαθούν να μας δώσουν κάτι καινούριο. Η σταθερή ανοδική πορεία της ΚΝΕ, η οποία γίνεται φέτος 35 χρόνων, αποτελεί απόδειξη ότι είναι εφικτό η νεολαία να γυρίσει την πλάτη στα καλέσματα της προσαρμογής, στην κολακεία του δήθεν αυθόρμητου, στην ψευτιά του δήθεν ακομμάτιστου».

Με τις φράσεις αυτές η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα «άνοιξε» την ομιλία της το βράδυ της Κυριακής στο 29ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», παρουσία χιλιάδων ανθρώπων κάθε γενιάς, καθώς και των αντιπροσώπων δεκάδων ξένων οργανώσεων νεολαίας που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ, τους οποίους χαιρέτισε, τονίζοντας:

«Χαιρετίζουμε την παρουσία της ΠΟΔΝ, των αντιπροσώπων των κομμουνιστικών και προοδευτικών νεολαιών, που μαζί μας αγωνίζονται κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Ξεχωριστά απευθύνουμε χαιρετισμό αλληλεγγύης στην αντιπροσωπεία των κομμουνιστών αθλητών από την αγαπημένη μας Κούβα, στον Αλμπέρτο Χουαντορένα και την Ανα Φιντέλια Κιρό.

"Πάτρια ο Μουέρτε"! Το σύνθημα φλογίζει τη νεολαία, μα και εκατομμύρια εργαζόμενους σ' όλο τον κόσμο. Είναι ακμαίο και επίκαιρο, όπως και η Κουβανέζικη Επανάσταση.

Είναι το σύνθημα υπεράσπισης της σοσιαλιστικής πατρίδας. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει για το παρόν και το μέλλον του.

Κανένας λαός δεν μπορεί να νιώσει ελεύθερος, όσο τον εκμεταλλεύεται το εγχώριο και διεθνικό κεφάλαιο. Κάθε λαός έχει δικαίωμα να υπερασπίζεται τα σύνορα και την εδαφική του ακεραιότητα, τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας του από τον ιμπεριαλιστική επιδρομή και υπονόμευση.

Είμαστε σταθεροί στο πλευρό του αντιστεκόμενου ιρακινού και παλαιστινιακού λαού. Του κυπριακού λαού, του λαού της γειτονικής μας Τουρκίας, όλων των λαών του κόσμου».

Συνεχίζοντας η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε και κάλεσε όλους να κατανοήσουν το πόσο περίπλοκη είναι η σημερινή κατάσταση ειδικά για τις νέες γενιές, τους νέους ανθρώπους που γεννήθηκαν στη 10ετία του '80 και του '90. Μιας και όπως σημείωσε:

«Οι προηγούμενες γενιές βρίσκονταν εγγύτερα προς τον αντιδικτατορικό αγώνα, στους ταξικούς αγώνες που έβαλαν τη σφραγίδα στη μεταπολίτευση. Στην εμπειρία της Εθνικής Αντίστασης, στον ηρωικό αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στους αγώνες της ΕΔΑ και των Λαμπράκηδων.

Η νεολαία της 10ετίας του '60, του '70 είχε τη δυνατότητα να γνωρίσει τις κατακτήσεις του σοσιαλιστικού κόσμου, τις μεγαλύτερες ή μικρότερες νίκες που απέσπασαν οι λαοί στην Ευρώπη και διεθνώς, με έναν άλλο συσχετισμό δύναμης στο κίνημα και στις διεθνείς σχέσεις, τις κατακτήσεις των αντιαποικιοκρατικών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων.

Οι προηγούμενες γενιές γνωρίζαμε καλύτερα τις κοινωνικές κατακτήσεις που αποσπάστηκαν με αίμα και θυσίες. Η σημερινή μεγαλώνει σε χειρότερες συνθήκες. Ούτε και αυτήν τη στοιχειώδη κοινωνική ασφάλιση δεν μπορεί να προσεγγίσει. Βρίσκεται αντιμέτωπη με την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και του πολιτισμού. Με τη μετατροπή της Παιδείας σε παρακολούθημα της αγοράς. Με τα συνθήματα της βάρβαρης ανταγωνιστικότητας, του ατομισμού, του κυνηγητού της ευκαιρίας. Η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, η δημιουργική άμιλλα, η αυτοθυσία γίνονται αντικείμενα ειρωνείας.

Βιώνει τη μηδενιστική εκστρατεία κατά του σοσιαλισμού, τη μοιρολατρία και τη σύγχυση που έσπειρε η πισωδρόμηση λόγω της νίκης της αντεπανάστασης.

Είναι φυσικό σήμερα, οι νέοι και οι νέες, να περνάνε κυριολεκτικά από σαράντα κύματα προκειμένου να διαρρήξουν το πέπλο του σκότους και της παραπλάνησης».

«Οφείλουμε - υπογράμμισε ακολούθως - και για το συμφέρον της νέας γενιάς να απαντήσουμε πιο αποφασιστικά στην εκστρατεία σπίλωσης της ιδεολογίας του επιστημονικού σοσιαλισμού και πάνω απ' όλα στην κατασυκοφάντηση των επιτευγμάτων του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε».

Συνεχίζοντας, τόνισε κατηγορηματικά πως «δεν επιδιώκουμε την εξιδανίκευση, την απόκρυψη αδυναμιών, ελλείψεων και λαθών. Αλλού είναι το πρόβλημα. Συντηρητικοί, σοσιαλδημοκράτες, όψιμοι ανανεωτές σπιλώνουν το σοσιαλισμό, κάνοντας το μαύρο - άσπρο.

Αλλοι ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν ένα κλίμα αποδοχής της σημερινής τάξης πραγμάτων. Θέλουν να περιφράξουν το μυαλό και τα συναισθήματα των νέων ανθρώπων που αναζητούν κάτι το ριζοσπαστικό και ανατρεπτικό.

Να μας εξοικειώσουν με την ανηθικότητα της ταξικής εκμετάλλευσης, με τη μοιρολατρία στην καταπίεση. Με την αντίληψη ότι το να γίνεις μισθοφόρος και να σκοτώνεις τα αδέλφια σου είναι ένα επάγγελμα. Οτι επάγγελμα είναι η πορνεία. Οτι η καταφυγή στα ναρκωτικά είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.

Να μας συμφιλιώσουν με την εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος. Του αθλητισμού που έχει τραυματίσει θανάσιμα το θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων.

Αλλοι στη μηδενιστική κριτική του σοσιαλισμού προσπαθούν να βρουν άλλοθι και ηθικό έρεισμα για το συμβιβασμό τους.

Τον αντικομμουνισμό δεν τον πλήρωσαν μόνο οι κομμουνιστές, αλλά οι λαοί γενικότερα, και στην Ελλάδα μάλιστα με πολύ αίμα, βάσανα, διώξεις.

Σκόπιμα έκρυβαν ότι η σοσιαλιστική επανάσταση ένα και μοναδικό αντίπαλο έχει: Την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.

Οτι ο σοσιαλισμός είναι απολύτως συμβατός με την ειρήνη και με το δικαίωμα του κάθε λαού να καθορίζει την τύχη του. Ο ιμπεριαλισμός ήταν που καθόρισε την κούρσα των εξοπλισμών και την πολιτική της πυρηνικής απειλής. Και σήμερα το ίδιο συμβαίνει.

Καλούμε τους νέους και τις νέες και με δική τους ευθύνη να γνωρίσουν την πραγματικότητα που προηγήθηκε. Να αντλήσουν θάρρος από τη δύναμη των επαναστατικών κινημάτων που άλλαξαν τον κόσμο.

Η αναγκαιότητα του σοσιαλισμού δεν προκύπτει μόνο από την πείρα του χτες, αλλά και από τις εκρηκτικές ανάγκες του σήμερα».

Αναφερόμενη στην «παγκοσμιοποίηση», η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε πως τα τελευταία χρόνια ένας νέος ιμπεριαλιστικός όρος επιχειρεί να παγιδεύσει τη συνείδηση της παγκόσμιας εργατικής τάξης, των λαών, της νεολαίας: Το απολιτικό και αταξικό σύνθημα της «παγκοσμιοποίησης».

«Με τον όρο παγκοσμιοποίηση - συνέχισε - επιχειρούν να δικαιολογήσουν την ανατροπή των όποιων θετικών στοιχείων υπήρχαν στο διεθνές δίκαιο με βάση το συσχετισμό δύναμης που είχε επικρατήσει τον 20ό αιώνα.

Με τη σημαία της παγκοσμιοποίησης σκοπεύουν να μετατρέψουν τους λαούς σε πιόνια στη διαμάχη των ιμπεριαλιστικών κρατών για το ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία.

Η αποκαλούμενη παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο παρά η καπιταλιστική διεθνοποίηση, που ναι μεν έχει αποκτήσει πιο έντονους ρυθμούς, παρακολουθείται από νέα στοιχεία, όμως στην ουσία της παραμένει παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, παγκόσμια βαρβαρότητα. Οι νόμοι και οι αρχές της μένουν αναλλοίωτοι.

Η καπιταλιστική διεθνοποίηση δεν καταργεί την εθνοκρατική καπιταλιστική οργάνωση. Δεν αναιρεί στο ελάχιστο το δικαίωμα της κάθε χώρας να αποσπαστεί από το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα. Να περάσει στο σοσιαλισμό.

Δεν καταργεί το δικαίωμα του κάθε λαού να λέει ΟΧΙ στις κυβερνήσεις του και στην ΕΕ, όπως άλλωστε έχει συμβεί ακόμα και στα σημερινά πλαίσια με τα δημοψηφίσματα στη Δανία, στην Ελβετία και στη Σουηδία πρόσφατα.

Οσοι παλεύουν για τον απεγκλωβισμό από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και συμφωνίες βάζουν θεμέλια στη διεθνιστική αλληλεγγύη, στις διεθνείς συνεργασίες με βάση το αμοιβαίο όφελος των λαών, και όχι της πλουτοκρατίας.

Αλλά και οι οπαδοί του αριστερού "ανανεωτισμού" ισχυρίζονται ότι, αν δε γίνουν ταυτόχρονες παγκόσμιες αλλαγές, δε θα υπάρξουν θετικές αλλαγές και στο επίπεδο της κάθε χώρας. Βολική εξήγηση και άλλοθι για να ψηφίζουν τις συνθήκες του Μάαστριχτ και τις επόμενες συνθήκες της ΕΕ. Βολική εξήγηση για να μην υιοθετούν στόχους απειθαρχίας απέναντι στις επιταγές του ιμπεριαλισμού, να μη θέτουν στόχους για απαγκίστρωση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ.

Η ρήξη με τον ιμπεριαλισμό πρέπει να είναι στόχος των λαών, να φωτίζει τον καθημερινό αγώνα τους. Η ΕΕ δεν μπορεί να αλλάξει φύση με κεντροαριστερές ή κεντροδεξιές συνταγές, με επιδερμικές αλλαγές στο αστικό πολιτικό σύστημα, στην κοινωνική πολιτική».

«Δε θα σημειωθεί - τόνισε εν συνεχεία - θετική αλλαγή στον παγκόσμιο συσχετισμό, αν σε κάθε χώρα, στη δική μας χώρα, δεν εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα προκειμένου να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ριζική ανατροπή, για αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας. Αν δεν έχουμε σταθερό και αμετακίνητο στόχο το σοσιαλισμό.

Αυτό που οι κομμουνιστές, οι ριζοσπάστες, οι αριστεροί, οι ανυπότακτοι οραματιστές οφείλουμε να κάνουμε, είναι να πρωτοπορήσουμε στη ριζοσπαστικοποίηση των στόχων πάλης σε εθνικό πεδίο, να βοηθήσουμε στην ανάκαμψη του αγωνιστικού ηθικού. Να ενθαρρύνουμε και να πιστέψουμε στη λαϊκή πρωτοβουλία και αυτενέργεια. Να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για την κοινωνική συμμαχία, που είναι η στέρεα βάση και για τις πολιτικές συμμαχίες.

Δρούμε για την αναγέννηση του κομμουνιστικού κινήματος, για τον ανώτερο συντονισμό της πάλης του, με μορφές συνεργασίας που δεν έρχονται σε αντίθεση με την αυτοτέλεια, δε γλιστράνε στην επιλογή της ΕΕ να επιβάλει τα λεγόμενα ευρωπαϊκά κόμματα.

Να συναντηθούν σε κοινά μέτωπα πάλης ευρύτερες αντιιμπεριαλιστικές ριζοσπαστικές δυνάμεις. Να αναπτυχθεί πιο διακριτά και σταθερό το παγκόσμιο κίνημα κατά των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου και κάθε μορφής επέμβασης στο εσωτερικό των κρατών».

Αλλωστε, όπως υπογράμμισε, το ΚΚΕ επιδιώκει να ανοίξει πλατιά συζήτηση στον ελληνικό λαό για την εναλλακτική λύση, τον άλλο δρόμο εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, κόντρα στο μονόδρομο των συμφερόντων της ολιγαρχίας του πλούτου.

«Ο διάλογος - σημείωσε - να γίνεται εν θερμώ, μέσα στη δράση, μέσα από μέτωπα συσπείρωσης και συνεργασίας, στον καθημερινό αγώνα. Είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος προκειμένου να ανιχνεύουμε τα κοινά σημεία και να συζητούμε ανοιχτά τις διαφορές μας.

Το θέμα της εναλλακτικής λύσης αφορά και την εκλογική αναμέτρηση. ΤΩΡΑ που δρομολογούνται μακράς πνοής αντιλαϊκές επιλογές.

Η εναλλαγή στη διακυβέρνηση ανάμεσα στα φιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα δεν έφερε τίποτε το καλό για τους λαούς. Μόνο βάσανα και αδιέξοδα.

Είναι νωπό το πείραμα της κεντροαριστεράς στη Γαλλία, στην Ιταλία και αλλού, όπως και της κεντροδεξιάς. Ολες αυτές οι κυβερνήσεις, μονοκομματικές ή συνεργασίας, προχώρησαν στην υλοποίηση σκληρών νεοφιλελεύθερων μέτρων, συμμετείχαν ή συμβιβάστηκαν ανοιχτά με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των λαών».

Ερχόμενη στα της επικείμενης εκλογικής μάχης, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε πως δεν πρέπει να πάει χαμένη για το λαό, πολύ περισσότερο στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε, αφού:

«Τα πράγματα θα είναι χειρότερα εφόσον τα λαϊκά στρώματα, αν και αγανακτισμένα και δυσαρεστημένα, παραμείνουν στο ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να μην επιστρέψει η ΝΔ. Ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ, δίνεις το δικαίωμα να συνεχιστεί αμείωτη και να γίνει ακόμα χειρότερη η σημερινή πολιτική. Το επιβραβεύεις.

Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, αν λαϊκά στρώματα ψηφίσουν τη ΝΔ, προκειμένου να τιμωρήσουν και να δώσουν μάθημα στο ΠΑΣΟΚ.

Οσο συνεχίζεται να μεταγγίζονται ψήφοι από το ένα στο άλλο κόμμα, τόσο θα μεγαλώνει η περιπέτεια του ελληνικού λαού».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμισε, συνεχίζοντας: «Διεκδικούμε τη μαζική υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ, που θα συγκροτήσει με συνεργαζόμενες δυνάμεις που συναντηθήκαμε στους αγώνες» κι αυτό μιας και, όπως τόνισε:

• «Δεν υπάρχει αγώνας, μικρότερος ή μεγαλύτερος, που να μη δώσαμε χέρι βοήθειας στα λαϊκά στρώματα. Δεν υπάρχει λαϊκό πρόβλημα που να μην πήραμε θέση μέσα και έξω από τη Βουλή.
• Εγκαιρα μιλήσαμε στο λαό για τι τον περιμένει από την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, από την πολιτική των ΗΠΑ.
• Πήραμε πρωτοβουλίες και στηρίξαμε άλλες πρωτοβουλίες για συσπείρωση δυνάμεων. Παλεύουμε για συμμαχία που θα οδηγήσει στη χειραφέτηση του λαϊκού κινήματος.
• Δώσαμε μάχη για να δυναμώσει το αντιπολεμικό κίνημα, να μην παγιδευτεί στα προσχήματα και στις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών.
• Δεν περιοριστήκαμε στον αγώνα για τα λαϊκά προβλήματα. Μας ενδιαφέρει εξίσου να μη χάσει ο λαός το ηθικό του μπροστά στην καταιγίδα των μέτρων που δέχτηκε. Ανοίξαμε μέτωπο με τη μοιρολατρία και τη ραγιάδικη ιδεολογία, τον εθνικισμό και το ρατσισμό, τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου.
• Πολεμήσαμε την ευρω-λαγνεία, την κούφια φιλολογία περί ανανεωτισμού και αντιδογματισμού, που σπέρνει συγχύσεις, βάζει εμπόδια στην αγωνιστική ενότητα και αποτελεσματικότητα του αγώνα.
• Αρνηθήκαμε να υποκύψουμε στην ιδεολογική πίεση να αλλάξουμε το χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία μας, προκειμένου να γίνουμε αρεστοί».

«Θέλουμε περισσότερη δύναμη - συνέχισε - όχι για αυτοϊκανοποίηση, αλλά για να δουλέψουμε πιο αποτελεσματικά για την οικοδόμηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου.

ΚΚΕ ΔΥΝΑΤΟ, ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΤΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ».

Εξάλλου κατηγορηματικά σημείωσε πως σήμερα δε φθάνει, από μόνη της, η αντίδραση με άμεσους στόχους ή άμυνα στην επίθεση, αλλά απαιτείται «να περάσουμε στην αντεπίθεση μαζικά». Προκειμένου «να αναχαιτίσουμε τα αντιδραστικά μέτρα, να κατακτήσουμε δικαιώματα, ας συσπειρωθούμε γύρω από την εναλλακτική πολιτική πρόταση που συμφέρει την εργατική τάξη, τη φτωχή αγροτιά, τους φτωχούς ΕΒΕ, όλα τα λαϊκά στρώματα, πρόταση δηλαδή που δε συμφέρει το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματα που το υπηρετούν».

Για να «ριζώσει σε κάθε τόπο δουλιάς, στον κλάδο, στο χωράφι, στη γειτονιά, στους χώρους της παιδείας και του πολιτισμού, παντού, η κοινωνικοπολιτική συσπείρωση, η κοινή δράση, με βάση τα σωματεία, τις μαζικές οργανώσεις, αλλά και νέες μορφές οργάνωσης, που η λαϊκή πάλη θα φέρει στην επιφάνεια».

Για να «πολλαπλασιαστούν τα ρυάκια συσπείρωσης, να συναντηθούν οι επιμέρους δρόμοι στη μεγάλη προσπάθεια για το κτίσιμο της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που έχει ανάγκη ο λαός».

Συνεχίζοντας, η ομιλήτρια υπογράμμισε: «Με τις 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ, με τις επιλογές των διεθνών οργανισμών και ενώσεων του ιμπεριαλισμού βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ανώτερο βαθμό κοινωνικοποίησης της εργασίας. Συγκεντροποιείται το κεφάλαιο, γίνεται πιο αυταρχικό, ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια».

Γι' αυτό, υπογράμμισε, το κίνημα πρέπει να κοιτάξει μπροστά, προς την κατεύθυνση της «κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων βασικών μέσων παραγωγής, προς τη συνεταιριστικοποίηση υπέρ των φτωχών μικρομεσαίων και της φτωχής αγροτιάς».

«Η παραγωγικότητα της εργασίας - συνέχισε - ανεβαίνει, άρα οι εργαζόμενοι όχι μόνο πρέπει να απορρίψουν τα ελαστικά συστήματα απασχόλησης που έχουν επιβάλει τα τελευταία χρόνια, αλλά και να διεκδικήσουν μείωση του αναγκαίου χρόνου εργασίας, πλήρη απασχόληση και χτύπημα των απολύσεων και εισόδημα ανάλογα με τις ανάγκες των εργαζομένων.

Να μην ανέχονται οι εργαζόμενοι η άνοδος της παραγωγικότητας και οι νέες τεχνολογίες να χρησιμοποιούνται σε βάρος τους.

Είναι θέμα συσχετισμού δύναμης. Ο λαός να διαμορφώσει νέους συσχετισμούς, να επιβάλει στην πορεία πλήρως και κατά κράτος τη θέλησή του.

Δεν πρέπει να χαθεί πολύτιμος χρόνος.

Βεβαίως, το λαϊκό κίνημα δε θα γίνει δυνατό σε μια μέρα. Θα γίνεται μέρα τη μέρα, θα έρθουν μάλιστα στιγμές που μπορεί να κάνει πιο γρήγορα βήματα.

Το λαϊκό κίνημα θα αρχίσει να γίνεται πιο αποτελεσματικό με την οικοδόμηση της συμμαχίας των αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων».

Καταλήγοντας, η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στη συμπλήρωση φέτος 85 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ, για να υπογραμμίσει την ανάγκη να αποτιθεί φόρος τιμής σ' αυτήν την πορεία με ουσιαστικό τρόπο, όπως εξήγησε:

«Να γίνουμε καλύτεροι, να αναλάβουμε μεγαλύτερες ευθύνες και πρωτοβουλίες, να κατακτήσουμε μεγαλύτερη μαχητικότητα και προπάντων ποιότητα στη δουλιά μας.

Ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Αυτό που μετράει είναι τι κάνουμε και πώς το κάνουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα. Πόση αφοσίωση, ποια ετοιμότητα αυτοθυσίας διαθέτουμε.

Ο αγώνας μας είναι συλλογικός, να ανεβάσουμε ακόμα περισσότερο τη συλλογικότητά μας, την ικανότητα να συζητάμε και να επικοινωνούμε με τα λαϊκά στρώματα. Να αναλογιστούμε ότι η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η αποτελεσματικότητα απαιτούν υψηλή προσωπική ευθύνη, συνεχώς αυξημένη προσωπική συμμετοχή.

ΚΚΕ δυνατό, με πρωταγωνιστή το λαό. ΚΚΕ ισχυρό, στήριγμα για το λαό. ΚΚΕ για μέτωπο αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό, αγώνας για τη λαϊκή εξουσία.

Εμπρός να δώσουμε με αυταπάρνηση τη μάχη των εθνικών εκλογών που έρχονται. Να στηρίξουμε τη συσπείρωση των ριζοσπαστικών δυνάμεων.

85 χρόνια ΚΚΕ - 35 χρόνια ΚΝΕ

Συνεχίζουμε απτόητοι, αταλάντευτοι, ανυποχώρητοι!

Κι όπως λέει ο ποιητής: "Η πιο όμορφη θάλασσα είν' αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει. Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα".

Θα τις ζήσουμε, θα τις ζήσει η νέα γενιά»!