Τι συνέβη, λοιπόν, και οι ταλαίπωροι αγωνιστές συνωστίζονται στα γραφεία της Νομαρχίας, ζητώντας να μάθουν αν ήρθε επιτέλους η ώρα να πάρουν κι αυτοί τα λίγα ψίχουλα -συμπλήρωμα στην ψευτοσύνταξη του ΟΓΑ, που τους υπόσχεται είκοσι χρόνια τώρα, η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ;

Η εξήγηση είναι απλή. Οι αισχροί και αναίσχυντοι ψηφοθήρες του ΠΑΣΟΚ, «θυμήθηκαν» πάλι (παραμονές των εκλογών της 9ης του Απρίλη), τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, και τους «χορηγούν» απλόχερα συντάξεις, μετάλλια και διπλώματα τιμής, προκειμένου να υφαρπάξουν την ψήφο τους. Πήραν «αμπάριζα», αυτές τις μέρες, και προσπαθούν, «πόρτα - πόρτα», να πείσουν τους αγωνιστές πως το πρόβλημά τους λύθηκε και πως αμέσως μετά τις εκλογές, θα λάβουν τις επιταγές τους, με όλα τα καθυστερούμενα, αρκεί να «βοηθήσουν» το ΠΑΣΟΚ να ξαναπάρει την κυβέρνηση.

...Χωρίς ίχνος ντροπής και φιλότιμου, κάνοντας το μαύρο άσπρο, προσπαθούν, αυτή την κυβέρνηση των οσφυοκαμπτών που ξεπούλησε, κυριολεκτικά, ό,τι ιερό και όσιο της πατρίδας μας στα ξένα αφεντικά, να την παρουσιάσουν ως εγγυητή της σταθερότητας και της προόδου. Εφτασαν ακόμα και στο σημείο να ισχυριστούν, ότι τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα που συρρέουν αυτές τις μέρες προς το Κόσσοβο για το δεύτερο γύρο αιματοκυλίσματος της μαρτυρικής Γιουγκοσλαβίας, τα... ζήτησε ο ίδιος ο Μιλόσεβιτς (!!!).

Είναι, πραγματικά, να απορεί κανείς με τον αμοραλισμό και το απύθμενο θράσος τους. Με τέτοια φτηνά και καταγέλαστα καραγκιοζιλίκια προσπαθούν να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό; Δεν καταλαβαίνουν, για παράδειγμα, οι «εγκέφαλοι» της πασοκικής προπαγάνδας, ότι κάνουν ακόμα πιο μικρόν και πιο αστείο το «μεγάλο» αρχηγό τους, όταν τον περιμένουν στις διάφορες προεκλογικές περιοδείες, με ένα μακρύ, κατακόκκινο κασκόλ γύρω στο λαιμό του; Είναι αρκετή μια καλοπλυμένη λωρίδα κόκκινο ύφασμα, για να σκεπάσουν τα τόσα «άπλυτά» τους, (βομβαρδισμοί Γιουγκοσλαβίας, Ιμια, παράδοση Οτσαλάν, Μαδρίτη, Ελσίνκι κλπ.), που έχουν γίνει βουνά και βρομάνε απαίσια; (Είναι, σαν να βάζουν στο κεφάλι μιας πειθήνιας και υπάκουης κότας ένα ψηλό, κόκκινο λειρί, και να την παρουσιάζουν σαν έναν περήφανο και αγέραστο κόκορα).

Ψήφο, λοιπόν, στο τιμημένο Κουκουέ, στο Λαϊκό Μέτωπο της πραγματικής Αριστεράς, και όχι της άλλης, της ερζάτς και γιαλαντζί αριστερής χορτόσουπας.