Associated Press

Ο Β. Πούτιν με τον Ι. Κασιάνοφ, επικρατέστερο υποψήφιο για τη θέση του πρωθυπουργού

Η Ρωσία έχει νέο Πρόεδρο. Οπως αναμενόταν, ο Βλαντίμιρ Πούτιν νίκησε από τον πρώτο κιόλας γύρο. Ο κύριος αντίπαλός του, ο πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, έλαβε περισσότερες ψήφους απ' ό,τι το κόμμα του στις βουλευτικές εκλογές το Δεκέμβρη 1999. Αν προστεθούν οι ψήφοι του με κείνες του κυβερνήτη του Κέμεροβο Αμάν Τουλέγεφ (που ήταν υποψήφιος) και που αποτελούν, αναμφισβήτητα, το εκλογικό σώμα διαμαρτυρίας, τότε μπορούμε να καθορίσουμε τα σημερινά όρια του αριστερού φάσματος στη Ρωσία στο 32-33%, δηλαδή το ένα τρίτο της κοινωνίας.

Στο μεταξύ, αυτές τις μέρες δεξιοί πολιτικοί, ειδικότερα ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της Κοινοβουλευτική Ομάδας «Ενωση Δεξιών Δυνάμεων» στην Κρατική Δούμα, Σεργκέι Κιριένκο, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών, διατείνονται, όπως και ο Μπορίς Γιέλτσιν το 1996, ότι στις προεδρικές εκλογές οι κομμουνιστές υπέστησαν συντριπτική ήττα. Στην ουσία, όμως, οι εκλογές έδειξαν ότι οι κομμουνιστικές ιδέες είναι ζωντανές στη Ρωσία και τις ακολουθούν εκατομμύρια άνθρωποι. Αυτό το αντιλαμβάνεται ο Πούτιν.

Ετσι, σε συνέντευξη Τύπου στο εκλογικό στρατηγείο του, τη νύχτα της 26ης προς 27η Μάρτη, όταν γινόταν η καταμέτρηση των ψήφων, στην ερώτηση πώς εκτιμά και τι σημαίνει το γεγονός ότι οι κομμουνιστές έλαβαν υψηλό ποσοστό ψήφων, απάντησε μεταξύ άλλων: «...Αυτό σημαίνει ότι το λεγόμενο εκλογικό σώμα διαμαρτυρίας είναι πολύ μεγάλο στη Ρωσία. Θέλω να επιστήσω την προσοχή ότι οι κομμουνιστές επιτυγχάνουν ένα τέτοιο επίπεδο, παρόλο που δεν έχουν στη διάθεσή τους πολλές δυνατότητες και πολλά ΜΜΕ, ακόμα περισσότερο ηλεκτρονικά ΜΜΕ και όμως τους ψηφίζει τακτικά ένα τόσο μεγάλο ποσοστό... Πρέπει ο απλός άνθρωπος να νιώθει στην καθημερινή του ζωή τα πλεονεκτήματα της πολιτικής που εφαρμόζουν οι αρχές. Και τότε θα χρειάζεται να παλεύουμε με τους κομμουνιστές ως κόμμα. Θα πρέπει να παλεύουμε όχι με τους κομμουνιστές, πρέπει να αγωνιζόμαστε για τους ανθρώπους».

Στο ρωσικό πολιτικό στερέωμα άρχισαν οι διεργασίες για το δικαίωμα συμμετοχής στο σχηματισμό της κυβέρνησης. Οι δεξιοί θεωρούν τον Πούτιν οπαδό της φιλελεύθερης πολιτικής και, επομένως, το Υπουργικό Συμβούλιο θα πρέπει να είναι, κατά τη γνώμη τους, αντίστοιχο. Από τη μεριά τους οι αριστεροί, για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Κρατικής Δούμας, Γκενάντι Σελεζνιόφ, και ο πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, διατυπώνουν προτάσεις για κυβέρνηση συνασπισμού. Επίσης, θα ήταν παράξενο αν οι μεγάλοι Ρώσοι ολιγάρχες θα έμεναν στην άκρη κατά το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Σημειώνεται, επίσης, ότι οι ομάδες Μπεροζόφσκι-Αμπράμοβιτς και Ανατόλι Τσουμπάις-Σεργκέι Κιριένκο προσπαθούν ήδη να περάσουν στην επιθυμητή θέση του πρωθυπουργού τους υποψηφίους τους. Σήμερα ως πιθανότερος υποψήφιος για τη θέση του πρωθυπουργού αναφέρεται ο υπουργός Οικονομιών Μιχαήλ Κασιάνοφ (που ασκεί τώρα χρέη πρωθυπουργού) με κύριο αντίπαλο τον Αλεξέι Κούντριν. Επομένως, ο Πούτιν βρίσκεται μπροστά σε δύσκολη επιλογή. Θα αντιμετωπίσει άραγε αυτοτελώς τα ζητήματα των στελεχών; Θα διατηρήσει άραγε το μεγαλύτερο μέρος της γιελτσινικής ομάδας ή θα δημιουργήσει τη δική του, τώρα που τα χέρια του είναι λυμένα; Θα έχουμε την απάντηση τις επόμενες μέρες.

Ο ρωσικός Τύπος χαρακτηρίζει τη νίκη του Βλαντίμιρ Πούτιν ως αρχή μιας νέας πραγματιστικής εποχής. θεωρεί όμως ότι δε θα υπάρχουν άμεσες αλλαγές στην πολιτική της ρωσικής ηγεσίας. «Μια νέα γενιά ήρθε στην εξουσία στη Ρωσία. Ο καιρός των ρομαντικών της δημοκρατίας παρήλθε. Είναι η ώρα των πραγματιστών», γράφει η «Ιζβέστια». «Οι βουλευτικές εκλογές το Δεκέμβρη και οι προεδρικές εκλογές τώρα εφοδίασαν τον Πούτιν με ένα πολιτικό κεφάλαιο, το οποίο δε διέθετε ο Μπορίς Γιέλτσιν». Για την εφημερίδα «Σεβόντνια» η νίκη του Πούτιν αποτελεί απόρριψη των μεταρρυθμίσεων του Γιέλτσιν και των κατευθύνσεων των φιλελευθέρων του Γιαβλίνσκι. «Γιατί οι άνθρωποι ψήφισαν τον διάδοχο του Γιέλτσιν; Διότι θεωρούν ότι ο Πούτιν δε μοιάζει καθόλου με τον Γιέλτσιν. Η ψήφος υπέρ του Πούτιν ισοδυναμεί με μια ψυχολογική ψήφο κατά του Γιέλτσιν. Η προσδοκία είναι ότι ο Πούτιν θα επαναφέρει την τάξη και αυτό σημαίνει ξεκαθάρισμα των μεταρρυθμίσεων του Γιέλτσιν. Πάνω απ' όλα οι εκλογές σήμαναν την κοινή ήττα των φιλελεύθερων-δημοκρατικών δυνάμεων», υπογραμμίζει η «Σεβόντνια» και προσθέτει: «Το 30% του Γκενάντι Ζιουγκάνοφ και η πλήρης αποτυχία του Γκριγκόρι Γιαβλίνσκι (ηγέτη του μεταρρυθμιστικού «Γιάμπλοκο» που εξασφάλισε το 5,6% των ψήφων), αυτό είναι το μήνυμα που έστειλε ο λαός προς τον νέο Πρόεδρο».