Να μάθουν να ζουν με την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, προτρέπουν κυβέρνηση-ΝΔ και βιομήχανοι τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Λες και η προσχεδιασμένη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων είναι ένα φυσικό φαινόμενο, όπως οι σεισμοί και οι κεραυνοί. Προς επίρρωσιν, επιχειρούν να ξορκίσουν το «κακό» βάζοντας τον Κουλούρη να χορεύει γύρω από τους πάγκους των λαϊκών αγορών. Οι ελεεινοί θεατρινισμοί του όμως μετά τους πρώτους λεονταρισμούς, δε βγάζουν πλέον γέλιο, αντίθετα προκαλούν τα «γιούχα» της εξέδρας... Το «κύμα της ακρίβειας» -κομψή έκφραση της ληστείας των φτωχών στρωμάτων μέσω της ελεύθερης διαμόρφωσης των τιμών από τις πολυεθνικές - σαρώνει και υποσκάπτει τις αντοχές των εργαζομένων με τους πραγματικά «παγωμένους» μισθούς.

Δύο χρόνια μετά την καθιέρωση του ευρώ, που ήταν το προσυμφωνημένο σινιάλο για μια γενικευμένη και εκτός κάθε ελέγχου αύξηση των τιμών, βάσιμα έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι ένα ευρώ «αξίζει» όσο και ένα παλιό κατοστάρικο. Τα λαϊκά στρώματα έχουν εξαναγκαστεί να καταφύγουν σε φτηνά και ανθυγιεινά τρόφιμα (κατεψυγμένα, κονσέρβες, πάσης φύσεως «σκουπίδια»), υποβαθμίζοντας κι άλλο το βιοτικό τους επίπεδο. Θέλοντας και μη κάνουν «μποϊκοτάζ», αφού τα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι απλησίαστα, αν και η ακρίβεια δεν περιορίζεται βέβαια στα τρόφιμα...

Κανένα πάγωμα βέβαια και καμία συγκράτηση των τιμών δεν υπήρξε. Απλώς οι βιομήχανοι και οι πολυεθνικές άδραξαν την ευκαιρία να πουλήσουν «κοινωνική ευαισθησία» αμέσως μετά τις ανατιμήσεις του Αυγούστου και πριν τις επόμενες το Γενάρη... Ο εμπαιγμός ξεπερνάει κάθε όριο και καθ' όλα δικαιολογημένα οι μισθοσυντήρητοι θέλουν να δώσουν ένα καλό μάθημα στην κυβέρνηση για την αφόρητη ακρίβεια. Προσοχή όμως, η ΝΔ θεωρεί επίσης ιερό το δικαίωμα των πολυεθνικών να διαμορφώνουν ελεύθερα τις τιμές. Η ψήφος που τους καίει, η ψήφος - τιμωρία, είναι η κόκκινη.