Η Εκκλησία είχε πάντα «εθνικό» λόγο, εξηγούσαν χτες οι εκπρόσωποι του αρχιεπισκόπου, στον απόηχο των δηλώσεών του για τους «βάρβαρους» Τούρκους. Το τεχνασματάκι περί «εθνικού» λόγου δεν αναιρεί την ουσία της δήλωσης ότι - πράγματι - η Εκκλησία είχε και διεκδικεί να έχει πολιτικό λόγο. Περί αυτού πρόκειται. Και αυτό συνέβαινε και θα συμβαίνει, έτσι κι αλλιώς. Οποια συζήτηση, περί του αν πρέπει ή δεν πρέπει να έχει πολιτικό λόγο η Εκκλησία, είναι εκ του μη όντως. Διότι αντικειμενικά εκφέρει πολιτικό λόγο. Και όσοι θέλουν να περιορίσουν το θέμα στο αν «πρέπει» ή «δεν πρέπει» να έχει πολιτικό λόγο, στρουθοκαμηλίζουν, στην προσπάθεια να μη δουν και να μην αντιπαρατεθούν με το περιεχόμενο του πολιτικού λόγου, που εκφέρει η Εκκλησία και ειδικά ο Χριστόδουλος. Θέλουν να κλείσουν την υπόθεση με «διαδικαστικά» τερτίπια, για να μη βρεθούν αντιμέτωποι με την ουσία.

***

Η ουσία είναι ότι ο πολιτικός λόγος του Χριστόδουλου είναι αντιδραστικός. Και αν δει κανείς μια βασική πλευρά των δηλώσεών του για τους «βάρβαρους» μουσουλμάνους, που «δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί τους» (!), θα διαπιστώσει ότι δε διαφέρει καθόλου από αυτά που λέει ο ...Ντενκτάς. Αυτό είναι ένα από τα κύρια «επιχειρήματα» της δύναμης κατοχής στην Κύπρο. Οτι οι μουσουλμάνοι δεν μπορούν να ζήσουν με τους χριστιανούς. Αυτό το «επιχείρημα» διακονεί και ο Χριστόδουλος!

***

Οσο για το ότι η Τουρκία δεν πρέπει να μπει στην ΕΕ, φυσικά και δεν πρέπει, αλλά για άλλου ...παπά ευαγγέλιο από αυτό που πρεσβεύει ο Χριστόδουλος. Οχι, δηλαδή, επειδή οι «καλοί» χριστιανοί δεν μπορούν να ζήσουν μαζί με τους «βάρβαρους» Τούρκους στην ...Αγία Οικογένεια της ΕΕ. Αλλά γιατί ο τούρκικος λαός, όπως και ο λετονικός, όπως και ο κυπριακός, δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από αυτήν την ιμπεριαλιστική σύμπραξη των μονοπωλίων, όπως δεν κερδίζει τίποτα ο ελληνικός λαός, τόσα χρόνια.