Το απέδειξαν και στον τηλεοπτικό τους παράλληλο μονόλογο, με ντεκόρ τον ελληνικό λαό, ο οποίος πλήρωσε και ως φορολογούμενος το ραντεβού τους με το τίποτα από πλευράς πολιτικής διαλεκτικής και μάλιστα στις αρχές του πολυδιαφημισμένου 21ου αιώνα.

Το μελάνι και το χαρτί που ξοδεύτηκε, για να πειστεί ο ελληνικός λαός πως κάτι σάπιο μεν, αλλά γυαλιστερό - ως τα όρια του γλοιώδους - υπάρχει στο μονοπωλιακό καθεστωτικό και αρχολάγνο ευρωλιγούρικο δικομματισμό, είναι στ' αλήθεια μια σπατάλη που διεκδικεί περίοπτη θέση στα εγχειρίδια που θα συγγραφούν με τίτλο «Η μετάλλαξη της πολιτικής διαδικασίας των εκλογών σε γενική συνέλευση πολυκατοικίας για την επιλογή διαχειριστή. Χώρος: Η Ευρωεπαρχία Ελλάς. Χρόνος: Ανοιξη του 2000.

Κόστος: Δυσθεώρητο...».

Τα λάφυρα του δικομματισμού, ο στόχος δηλαδή ο ουσιαστικός της σκληρής και απάνθρωπης πολιτικής του κέρδους, των παγκοσμιοποιημένων μονοπωλίων, των στρατοκρατικών μεθόδων, των θηριωδώς συγκεντρωμένων κεφαλαίων στα χέρια των ολίγων, των διαπλεκομένων συμφερόντων, που μυρίζουν καταστολή και δήθεν, είναι μερικά κρίσιμα ψηφαλάκια. Σημεία και τέρατα συναίνεσης, που υφαρπάζονται με χίλιες μύριες μεθοδεύσεις, εκμαυλισμό, εξαγορές συνειδήσεων, ηθικούς εκβιασμούς, υπερκατανάλωση λασπολογίας, γενναιόδωρη δόση τηλεοπτικού χαυνωτικού πολιτισμού και ταρζανιές αντιστασιακών τάχα μου βοοειδών, που ξεκόβουν προγραμματισμένα από το κοπάδι των βολεμένων στην ευπρέπεια του κενού.

Σ' αυτό το ψεύτικο ταγκό για δύο, που είναι ένα μασκάρεμα, μια δήθεν όψη Ιανού της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, που εξοντώνει τους λαούς και το δικό μας, η μόνη απάντηση είναι μια κόκκινη σφήνα, η ενδυνάμωση του λαϊκού μετώπου, η ενίσχυση, με θάρρος, οργή, ταξική συνείδηση, των ψηφοδελτίων του πάντα πρώτου στους αγώνες ΚΚΕ. Μια σφήνα κόκκινη, ίσα στην καρδιά της πλάνης των δύο που είναι, σε συσκευασία κεντροαριστερού νεοφιλελευθερισμού, ένα και μόνο, το μεγάλο κεφάλαιο. Οσο πιο γερή, πιο μεγάλη σε όγκο, πιο κοφτερή στην ιδεολογική της αιχμή, πιο πεισματικά και αγωνιστικά μπήξουμε αυτή τη σφήνα ανάμεσά τους, δηλαδή στη συρραφή των ψεμάτων τους, τόσο γρηγορότερα και δυναμικά θα απεγκλωβιστούν δυνάμεις ανθρώπινες, ικανές να επιτρέψουν τη ρήξη και την αντεπίθεση στο δρόμο για μια αληθινή άνοδο του λαού στην εξουσία.

Τα Βαλκάνια ματώνουν κι ερημώνονται. Μολύνονται και πεινάνε οι λαοί τους. Τα σχολεία στον τόπο μας λιγοστεύουν. Οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται. Οι συνταξιούχοι φυτοζωούν. Οι γυναίκες συνθλίβονται. Οι εργαζόμενοι περιθωριοποιούνται σε ρόλους απασχολήσιμων. Τα εργασιακά και κοινωνικά μας δικαιώματα ελαστικοποιούνται. Η αποξένωση είναι το ύπουλο αποτέλεσμα, που η εξαθλίωση, συνδυασμένη με τρομοκρατία, πλήττει τη σκέψη, τη δράση, τους ομαδικούς και μαζικούς πυρήνες αντίστασης.

Με την ψήφο σ' αυτή τη φάση μάχης, που είναι οι εκλογές, με τη δράση και την παρουσία μας παντού, όπου ο λαός υποφέρει και καταπιέζεται, κάθε μέρα, όπως πριν, έτσι και μετά τις εκλογές, θα υψώσουμε ανάχωμα στο κύμα των σαρωτικών αλλαγών, της καταπάτησης των ήδη κεκτημένων κοινωνικών εδαφών μας. Με την πολιτική πάλη εφεξής και με την κόκκινη σφήνα να έχει πληγώσει γερά το θηρίο, πλούσιοι σε εμπειρία και με ενισχυμένο ηθικό, θα τον γκρεμίσουμε το δικομματισμό στην πράξη. Σύντομα. Γιατί το μέλλον μάς ανήκει και θα το υπογράψουμε εμείς, με θυσίες, με αγώνες, με μικρές και μεγάλες μάχες, αλλά χωρίς αφεντικά του κέρδους.