Ο «Ρ» έχει παρουσιάσει εκτενώς το ιστορικά πολύτιμο, συλλεκτικής αξίας, αφιερωμένο στα 85χρονα του ΚΚΕ, προλογισμένο από τη Γενική Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, λεύκωμα του Δημήτρη Σέρβου «Παράνομες Χειρόγραφες εφημερίδες απ' τις φυλακές και τις εξορίες» («Σύγχρονη Εποχή»). Επομένως, η στήλη αναφέρεται σ' αυτό το βιβλίο όχι από «πρωτοτυπία», αλλά από ανάγκη να «πει», αν και όσο μπορέσει, τι ένιωσε η υπογράφουσα αντικρίζοντας και διαβάζοντάς το. Τη συγκίνηση, το ρίγος, το θαυμασμό, τη βαθιά χαρά, το θάμβος που προκαλούν τα (πολύπλευρων ιστορικών στοιχείων και πληροφοριών) κείμενα, οι φωτογραφίες δεσμωτών και δεσμωτηρίων και προπάντων τα ανάτυπα των παράνομων χειρόγραφων εφημερίδων «τοίχου», όπως χαρακτηρίζονταν. Εφημερίδες που γράφονταν, μέσα σε φρικτά δεσμωτήρια, από τη λεύτερη, ανυπότακτη συνείδηση και με το «αίμα» της καρδιάς των Ελλήνων κομμουνιστών, ανδρών και γυναικών, αρκετοί από τους οποίους ήταν δημοσιογράφοι. Γράφονταν, κυκλοφορούσαν και διαβάζονταν κρυφά. Οι χειρόγραφες εφημερίδες των κομμουνιστών στις φυλακές και τις εξορίες είναι η μέγιστη και αναμφισβήτητη μορφή της μαχόμενης δημοσιογραφίας. Παρά την ταπεινή, μονόφυλλη όψη τους είναι πραγματικά «γραπτά μνημεία της 85χρονης πάλης, κύρια, των κομμουνιστών», όπως τονίζει εισαγωγικά ο Δημήτρης Σέρβος.

Ο Δημήτρης Σέρβος είναι η άλλη «αιτία» της ανάγκης μας να αναφερθούμε στο βιβλίο αυτό - μοναδικό, μάλιστα, στο είδος του, στην παγκόσμια βιβλιογραφία. Παλαίμαχος δημοσιογράφος και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης ο ίδιος, ξέρει και πιστεύει στη μαχόμενη δημοσιογραφία. Με το εμπειρότατο δημοσιογραφικό - ερευνητικό πάθος του «σκάλισε» κάθε δυνατή «πηγή», για να αποκαλύψει, να αναδείξει, να εξάρει, όπως τους αξίζει, αυτά τα αγωνιστικά δημοσιογραφικά «διαμάντια». «Διαμάντια», αρκετά από τα οποία είναι και έργα τέχνης. Καθώς ο Δ. Σέρβος είναι και άνθρωπος βαθύτατα ευαίσθητος με ό,τι καλό και ωραίο, αναγνώρισε τον ηρωισμό που «γέννησε» αυτές τις εφημερίδες και θαύμασε την ομορφιά τους. Ναι, τη χειροποίητη ομορφιά τους. Ομορφιά που μοιάζει αχειροποίητη, με την καλλιγραφία, την εικονογράφηση (έγχρωμη ή μαυρόασπρη), τη θεματική ποικιλία, την ευρηματικότητα και την πρωτοτυπία του κασέ σε αρκετές από αυτές τις εφημερίδες. Την ομορφιά, λ.χ. των εφημερίδων που εικονίζονται στις σελίδες 187, 223, 225, 227,229, θα τη ζήλευαν πολλές σημερινές εφημερίδες. Τα σκίτσα λ.χ. των εφημερίδων στις σελίδες 361, 377 θα τα ζήλευαν πολλοί σημερινοί σκιτσογράφοι. Πώς να μη συγκλονιστεί κανείς, αναλογιζόμενος πού γεννιόταν αυτή ομορφιά;