Σε όλους τους συναγωνιστές στον πόλεμο κατά των ξένων κατακτητών, στους φίλους - συμμαχητές στην ΕΔΑ, στους συναδέλφους στο θέατρο, ραδιόφωνο κλπ., στους συντρόφους της πάλης και των ατελείωτων αγώνων για ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο μας, το λαό μας.

Εσάς που είμαστε μαζί στα μαθητικά θρανία, στις σκανδαλιές, τα παιχνίδια στις ρούγες του χωριού και στις αλάνες της Αθήνας,

Εσάς που βρεθήκαμε μαζί στις σπουδές στο Πανεπιστήμιο, στις Δραματικές σχολές,

Εσάς όλους που από το σάλπισμα του ξεσηκωμού συναγερθήκαμε, πυκνώσαμε τις γραμμές του ΕΑΜ Νέων, της ΕΠΟΝ και στον αγώνα που ξεκινήσαμε μετά την αιματηρή ήττα του εμφυλίου, στις αρχές του '50 με την ΕΔΑ, μισονόμιμη, μισοπαράνομη, τότε που παίρναμε διπλωμένη την «Αυγή» για να μη μας γράψει ο χωροφύλακας, παλέψαμε χέρι-χέρι, πόρτα-πόρτα για να ορθωθεί το 1958 η πυραμίδα του 25% της ΕΔΑ, τότε ακόμα ο οραματικός αγώνας του 15% για την Παιδεία,

Εσάς, συνάδελφοι, που διασταυρωθήκαμε στα παρασκήνια, στ' αρχαία θέατρα, στα «γυρίσματα», στους ραδιοθαλάμους, στα καθημερινά οδοφράγματα της ζωής και σε κείνη την ταπεινή πάλη να μη γραφτεί κανείς στο κάλπικο ασφαλίτικο υποκατάστατο του σωματείου μας και ξεδιπλώσαμε τη σημαία το 1974 για την άμεση επανασύσταση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών που είχε παράνομα διαλύσει η έκνομη δικτατορία της 21/4/1967,

Εσάς που μαζί βάλαμε τις βάσεις και ανοίξαμε το όραμα για τη δημιουργία και την προκοπή του θεσμού των εταιρικών θιάσων «Αρμα θεάτρου» προ-δικτατορικά, τους «Ελεύθερους Καλλιτέχνες» μετα-δικτατορικά. Που δώσαμε τα χέρια και ορμήσαμε στον αγώνα για την κάθαρση της πολιτικής ζωής από τα οργανωμένα και μη κατάλοιπα της δικτατορίας,

Εσάς που μαζί περπατήσαμε τις μεγάλες πορείες κατά των κατακτητικών πολέμων, που αγαπήσαμε αληθινά την ειρήνη, που νιώσαμε πάνω στο κορμί μας και την ψυχή μας τον πόνο από το άγριο αιματοκύλισμα και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, κατοπινά του Ιράκ, της Παλαιστίνης...,

Εσάς που περάσατε κάποτε, λίγο ή πολύ, από δω και τώρα διαβήκατε στην άλλη όχθη, την αντίπερα, και κάποιοι έφτασαν να μας καταμαρτυρούν ότι καταστρέψαμε την Ελλάδα,

Εσείς θυμηθείτε ότι εδώ έχουμε, λίγο ή πολύ, μείνει στο «εμείς» και όχι στο «εγώ», θυμηθείτε τις ματωμένες ώρες που ζήσατε μέσα σ' αυτό το πύρινο καμίνι των αγώνων, θυμηθείτε την άγρια δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη, την ψυχή σας και τη μνήμη σας την καταλαμβάνει πάντα ο μαρτυρικός - νέος σταυρικός θάνατος του (ωραίου ως Ελληνα) Πατρίς Λουμούμπα, ξενυχτήσατε μέσα ή γύρω από το Πολυτεχνείο, η ψυχή και η συνείδησή σας ρίγησε από τον μαρτυρικό θάνατο τόσων παλικαριών και θυγατέρων στην Κατοχή, στον Εμφύλιο,

Εσάς δε σας πρέπει εκεί που είστε, εκεί που πήγατε. Η ψυχή σας η συνείδησή σας βρίσκεται εδώ τούτες τις κρίσιμες, τις βαριές ώρες, για τα παιδιά μας, για τα εγγόνια μας, ώρες που χαλκεύεται ένα ζοφερό μέλλον, σκοτεινό αύριο για τους πολλούς. Εδώ είναι καλά, είναι ζεστά (σκηνή Νίνας - Τρέπλεεφ από τον «Γλάρο» του Τσέχωφ). Είναι οικεία. Εδώ ο καλοσυνάτος λόγος πιάνει τόπο, ισχύει, ζεσταίνει με την ανάσα του όσους είναι τριγύρω του και σας περιμένει. Πυκνώστε μας, τώρα την κρίσιμη, την έσχατη τούτη ώρα συνταχτείτε μαζί μας. Δώστε την κατάφασή σας, την ψήφο σας, στην παράταξη που πρόταξε πάντα πρώτη τα στήθια για το καλό των πολλών, των αδικημένων, πρώτη στο Χαϊδάρι, πρώτη στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, πρώτη στα βουνά μας, σταυραετοί της λευτεριάς, πρώτη στις αντικατοχικές διαδηλώσεις, στις απεργίες, στη διεκδίκηση των δίκαιων, στα εργοστάσια στους δρόμους, παντού. Ας θυμηθούμε όλοι τις σκληρές ώρες που περάσαμε μένοντας άνεργοι, μένοντας ανυπεράσπιστοι μπροστά στη βία, στην αδικία, στους τραμπουκισμούς της εξουσίας, ψηφίστε το κόμμα των εργατών, των αγροτών, όλων των εργαζομένων, των διανοουμένων, των καλλιτεχνών. Την ώρα αυτή θα πολεμήσουμε με την ψήφο μας, μικρό το όπλο, όμως ευθύβολο, αποτελεσματικό. Αλλωστε με τα λιανοντούφεκα σηκώθηκαν οι μεγαλύτεροι, αγλαέστεροι, εθνικοί αγώνες το 1821, το 1940-44. Ελάτε όλοι, συναχθείτε με την ψυχή, με τον νου σας σε τούτη τη δύσκολη ώρα μαζί μας.

Σας θέλουμε όλους, είστε καλοί, η ποιότητα δε σας εγκατέλειψε, όπου κι να πήγατε.

Εχουμε περάσει όλοι από την πύλη της γνώσης, της ανάτασης, του πλασίματος του νέου Ελληνα, αυτού που έκτισε, στο πέρασμα του 20ού αιώνα τον νέο ελληνικό λαϊκό διαφωτισμό, που διαπότισε και φώτισε την ψυχή και το πνεύμα μας.

• Σημ. Το άρθρο επαναδημοσιεύεται μια που είχε αλλοιωθεί αρκετά από τον δαίμονα του... κομπιούτερ